پلنگ کوهی

در برنامه تلویزیونی "شیرزن"، ۲۵ مرد در دهه دوم زندگی‌شان برای جلب توجه استیسی اندرسون، زنی در دهه چهارم زندگی‌اش، با یکدیگر رقابت می‌کنند. بعد از حذف پنج نفر از شرکت‌کنندگان در دور اول، بقیه تلاش می‌کنند با نشان دادن اینکه مرد رویاهای او هستند، در بازی بمانند. در طول مسابقه، هر شرکت‌کننده باید سعی کند خانواده استیسی، از جمله فرزندانش، را متقاعد کند که او "تنها مرد زندگی او" است. آخرین مردی که در کنار او باقی بماند، شانس ادامه رابطه و (امیدوارانه) ازدواج با او را به دست می‌آورد.

• برنامه‌هایی مثل این چگونه بر درک نوجوانان از نقش‌های جنسیتی و جنسیت تأثیر می‌گذارند؟ این برنامه چه پیامی به بینندگان منتقل می‌کند؟
• چگونه رسانه‌ها می‌توانند هم چالش‌برانگیز باشند و هم استانداردهای دوگانه را در مورد مردان و زنان تداوم بخشند؟ آیا فکر می‌کنید ایده مردان جوان در رابطه با زنان مسن‌تر در سال‌های اخیر پذیرفتنی‌تر شده است؟
• آیا واقعاً فکر می‌کنید در برنامه‌های واقع‌نمای تلویزیونی می‌توان «همدم واقعی» پیدا کرد؟ یا صرفاً جنبه سرگرمی دارد؟

والدین باید بدانند که علی‌رغم ادعای به چالش کشیدن کلیشه‌ها درباره زنان، این مجموعه تلویزیونی واقع‌نما که در آن زنی در دهه چهل زندگی‌اش به دنبال عشق در میان گروهی از مردان در دهه بیست زندگی‌شان است، پر از رفتارهای جنسیت‌زده (از جمله سوت‌های جنسی، زوزه و موارد دیگر) و کنایه‌های جنسی قوی است. همچنین در این مجموعه نوشیدن الکل (از آبجو تا شات‌های الکلی) و استفاده از الفاظ رکیک (هرچند بدترین‌ها سانسور می‌شوند) به وفور دیده می‌شود. «زن مسن‌تر» در این مجموعه باید در دورهای حذف، شرکت‌کنندگان را ببوسد و همچنین او در وان‌های پر از کف می‌نشیند و روی تخت با برخی از شرکت‌کنندگان می‌رود (هرچند مردان لباس‌هایشان را درمی‌آورند، اما قسمت‌های حساس نشان داده نمی‌شوند).

با میزبانی ویکا فاکس، این مجموعه تلاش می‌کند تا استاندارد دوگانه فرهنگی را به چالش بکشد که ایده مردان در رابطه با زنان جوان‌تر را می‌پذیرد اما ایده زنان در دهه چهل زندگی‌شان در رابطه با مردان جوان‌تر را رد می‌کند. اما به جز دادن فرصت به یک مادر مجرد قوی و موفق برای انتخاب شریک رمانتیک از گروهی در دهه بیست زندگی‌شان، این نمایش خیلی در مقابل مفاهیم از پیش موجود کاری نمی‌کند. در واقع، استفاده نمایش از برچسب‌هایی مثل «کوجار» در واقع کلیشه‌های منفی درباره زنان مسن‌تر که با مردان جوان‌تر رابطه دارند را تداوم می‌بخشد، و آن‌ها را تقریبا به شکل شکارچی نشان می‌دهد در حالی که به دنبال جفت‌های جوان‌تر هستند.این مجموعه جاسوسی همچنین مانند بیشتر برنامه‌های واقعی قرار ملاقات، پر است از رفتارهای نامناسب و غیراخلاقی. مصرف الکل و رفتارهای زن‌ستیزانه و همچنین استفاده از الفاظ رکیک و بحث و جدل بین شرکت‌کنندگان به وفور در این مجموعه دیده می‌شود. همچنین اشاره‌های جنسی زیادی در این مجموعه وجود دارد که برخی از آن‌ها این تصور را ایجاد می‌کنند که اندرسون در حال انجام فعالیت‌های جنسی با مردان مختلف است. در نهایت، این مجموعه فقط سعی در مبارزه با زن‌ستیزی با زن‌ستیزی دارد و چیز جدیدی برای ارائه ندارد.