پاپ جدید

پس از فروپاشی در پایان سریال پاپ جوان، پاپ جوان آمریکایی خوش‌اندام، پیوس سیزدهم (جود لا) در کما به سر می‌برد، و زمان آن فرا می‌رسد که کاردینال‌های واتیکان پاپ جدید را انتخاب کنند. اما اولین پاپ انتخاب‌شده موج‌های بزرگ‌تری از آنچه کلیسا انتظار داشت ایجاد می‌کند و به زودی بر اثر حمله قلبی مرموزی می‌میرد که به نظر می‌رسد بائر (مارک ایوانیر)، مسئول حل‌وفصل امور مرموز در کلیسا، در آن دست داشته است. و به همین دلیل کاردینال ویِلو (سیلویو اورلاندو)، دبیر دولت واتیکان، توطئه‌ای می‌چیند تا پاپ جدیدی را جایگزین کند که فکر می‌کند می‌تواند او را کنترل کند: سر جان برانوکس (جان مالکوویچ).

• در خانواده‌ها می‌توان در مورد کشمکش‌های قدرت در نهادهای بزرگ، مانند کلیساها، دولت‌ها و شرکت‌ها و همچنین در سریال پاپ جدید صحبت کرد. چرا افراد در موقعیت‌های بالا اغلب برای کسب قدرت بیشتر مبارزه می‌کنند؟
• درباره کاردینال وویِلو صحبت کنیم. آیا او شخص خوبی است یا بد؟ چطور به قدرت رسید؟ چطور در قدرت ماند؟ بائر برای کلیسا چه کاری انجام می‌دهد؟ آیا شخصیت او مثبت است یا منفی؟ آیا واقع‌گرایانه است یا غیرواقع‌گرایانه؟
• آیا تماشای این سریال دیدگاه شما را در مورد کلیسای کاتولیک تغییر می‌دهد؟ چگونه؟ آیا فکر می‌کنید هدف این درام همین باشد؟

والدین باید بدانند که سریال پاپ جدید ادامه سریال پاپ جوان است، با بازی جود لا در نقش پاپ پیوس سیزدهم و پاپ جدید (با بازی جان مالکوویچ) بر تخت پاپی. مانند فصل اول، این مینی‌سریال به نظر می‌رسد که برای نمایش تشریفات خالی و ریاکاری در واتیکان طراحی شده است، و اکثر شخصیت‌ها دو رو و قدرت‌طلب هستند، اگرچه برخی به نظر می‌رسد که نیازهای مومنان و محرومان را در نظر دارند. سکانس‌های فانتزی، که اغلب با موسیقی پاپ همراه است، ممکن است باسن یا سینه زنان را نشان دهد و ممکن است نمادهای مذهبی مانند صلیب و تصاویر عیسی و مریم باکره را شامل شود. یک راهبه به پاپ حمام اسفنجی می‌دهد (قسمت‌های خصوصی او پوشانده شده است، اما بقیه بدن برهنه او را می‌بینیم) و سپس به نظر می‌رسد خودارضایی می‌کند؛ صورت او را در حال تجربه نوعی رهایی می‌بینیم اما نمی‌بینیم که چه چیزی باعث این رهایی می‌شود. شخصیت‌ها سیگار و پیپ می‌کشند، و صحنه‌های خشونت شامل یک عمل پیوند قلب خونین است که در آن قلب را در بدن گیرنده قرار می‌دهیم، و دیگری که در آن یک شخصیت بر اثر حمله قلبی می‌میرد. الفاظ رکیک به ندرت شنیده می‌شود اما کلماتی مانند لعنتی، جهنم و اف (به زبان ایتالیایی و با زیرنویس) شنیده می‌شود. ثروت کلیسا به نمایش گذاشته می‌شود، با تصاویر بصری فراوان از مبلمان مجلل، اتاق‌های بزرگ و گران‌قیمت، و لباس‌های پیچیده. بینندگان ممکن است پس از تماشای سریال سوالاتی در مورد کلیسا و نحوه عملکرد آن داشته باشند؛ ممکن است نسبت به سیستم پاپی یا دین به طور کلی بدبین‌تر شوند.

درخشان و باشکوه همچون پیشینه‌اش، این مجموعه‌ی جدید، بسیاری از جذابیت‌ها را از شکوه و قدرت کلیسا استخراج می‌کند و مالکوویچ، جایگزین مناسبی برای لاو است که با وقار و جلال ظاهر می‌شود. سریال پاپ جوان، پیش از این، بینندگان را با نسخه‌ی پاپی پاپی و رنگارنگ سیستم پاپی و تصویری از پاپ به عنوان یک برند، هم‌چون یک مرد مقدس، آشنا کرده بود. با کنار رفتن پیوس سیزدهم و نشستن پاپ جدید بر تخت، کارگردان سورنتینو، به نظر می‌رسد بر دیدگاه‌هایش درباره‌ی پوچی هر دو، دفتر و مقاماتش، تأکید می‌کند؛ جهانی که مردان قدرتمند برای به دست آوردن قدرت بیشتر توطئه می‌کنند، به آن‌ها خیانت می‌شود و سپس راهی مخفیانه برای بازپس‌گیری آن قدرت پیدا می‌کنند، مانند نسخه‌ای سنگین و پرجزئیات از سریال سوپرانوز با کلاه‌های بیشتر.پاپ جدید هم مثل پاپ جوان، روند کندی دارد و صحنه‌های طولانی‌ای را نشان می‌دهد که در آن مقامات کلیسا با لباس‌های رسمی به آرامی از میان اتاق‌های پر زرق و برق عبور می‌کنند یا تصاویر خیالی راهبه‌های جوان و جذاب را در لباس‌های شب سفید در حال خزیدن دور یک صلیب نئون نشان می‌دهد. فهمیدن این که سورنتینو با این تصاویر می‌خواهد چه چیزی را در مورد کلیسا بیان کند، دشوار است و همچنین درک این که چرا ما به یک صحنه دردناک طولانی در قسمت اول نیاز داریم که در آن کاردینال‌ها تلاش می‌کنند تا با اکثریت دو سوم آرا، پاپ جدیدی را انتخاب کنند، دشوار است. بارها و بارها آنها آرای خود را اعلام می‌کنند و بارها و بارها نتایج شمارش آرا اعلام می‌شود -- گوش کنید، مخاطب می‌تواند بدون اینکه درگیر روندی دردناک شود، این روند را درک کند. پاپ جدید، به ویژه بدون حضور جود لا، جذاب است، اما باید عجله کند و سریع‌تر به هدف خود برسد.