دایناسور

در دایناسور، آلادار یک ایگوآنودون یتیم است که توسط لمورهایی شبیه به میمون بزرگ شده است. وقتی که شهاب سنگ‌های آتشین خانه‌شان را نابود می‌کنند، آن‌ها به گروهی از دایناسورها می‌پیوندند که در تلاش برای پیدا کردن غذا و آب هستند. رهبر گروه، کرون، اصرار دارد که توقف برای کمک به دایناسورهای مسن‌تر یا کندتر بسیار خطرناک است. اما آلادار به دیگران نشان می‌دهد که همکاری، کار تیمی و مهربانی منطقی‌تر است، چون در این صورت همه فرصت مشارکت دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد راوی در کتاب «دایناسورها» صحبت کنند که گاهی کوچک‌ترین چیزها می‌توانند بزرگترین تغییرات را ایجاد کنند. کوچک‌ترین چیزها چیست و این تغییرات کدامند؟
• خانواده‌ها ممکن است بخواهند در مورد نحوه تصمیم‌گیری لمورها برای پذیرفتن دایناسور غول‌پیکر و همچنین در مورد عدم تحمل برخی گونه‌ها نسبت به دیگران صحبت کنند.
• چگونه رفتار مهربانانه با برخی از شخصیت‌ها، نحوه رفتار آن‌ها را تغییر می‌دهد؟ چگونه ایجاد حس نیاز در بایلین، رفتار او را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
• چگونه شخصیت‌های فیلم دایناسور همکاری گروهی و صداقت را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های مهم شخصیتی هستند؟

والدین باید بدانند که دایناسور فیلمی از دیزنی است که در دوران ماقبل تاریخ اتفاق می‌افتد و پر است از نبردهای مرگبار، شکارچیان وحشی و قهرمانانی که اغلب در معرض خطر از هر دو طرف طبیعت و گونه‌های دشمن قرار دارند. فیلمسازان از موسیقی ترسناک، صحنه‌های بسیار تاریک و غرش‌های وحشتناک برای افزایش شدت استفاده می‌کنند. در کنار صحنه‌های بقا، صحنه‌هایی در دنیایی زیبا و قابل دسترس قرار دارند که قهرمانان دایناسور مهربان و لموورهای خنده‌دار و دوست‌داشتنی را به تصویر می‌کشند. این فیلم ترکیبی عجیب از ترسناک و دوست‌داشتنی است و برای کودکان بسیار کوچک یا ترسو مناسب نیست. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

دیزنی خیلی سخت کار کرد تا مطمئن شود که چهره دایناسورها بیانگر احساسات است، اما باید بیشتر روی دادن احساسات پیچیده و ظریف به آنها کار می‌کرد. آلادار واقعاً شخصیت جالبی نیست. حتی در یک فیلم برای کودکان، کافی نیست که شخصیت‌ها چالش‌های خارجی را پشت سر بگذارند. چیزی که یک داستان را به قلب شما می‌رساند، دیدن شخصیت‌هایی است که یاد می‌گیرند، رشد می‌کنند و چالش‌های درونی را پشت سر می‌گذارند. این فیلم شاهکاری از مهارت است، اما نصف احساس یا بذله‌گویی فیلم‌های داستان اسباب‌بازی یا زندگی یک حشره را ندارد.مهارت تکنولوژیکی دایناسور، به‌خصوص بافت‌ها، حیرت‌انگیز است. موی نرم، پولک‌ها، پوسته تخم، آب و لجن همه به‌قدری زنده و واقعی به نظر می‌رسند که تقریباً می‌توانید آن‌ها را لمس کنید. متأسفانه داستان و شخصیت‌ها به‌قدری قوی نیستند که با جلوه‌های بصری برابری کنند، هرچند این موضوع برای بزرگسالان بیشتر از کودکان مشکل‌ساز خواهد بود.