شهر در آتش

سریال CITY ON FIRE با معرفی چارلی (وایت اولف) و سامانتا (چیس سویی واندرز) آغاز می‌شود که در سال ۲۰۰۳ با پرسه زدن در مرکز شهر منهتن با هم دوست می‌شوند. وقتی جسد سامانتا با آثار گلوله پیدا می‌شود، چارلی خود را درگیر تحقیقات قتل می‌بیند، در کنار یک گروه فعال خشونت‌طلب/گروه موسیقی ایندی راک و یک خانواده ثروتمند از نسل‌های متمول در محلهٔ آپر ایست ساید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تغییرات ایجادشده در اقتباس یک کتاب برای نمایش در صفحه صحبت کنند. کتاب «شهر در آتش» در دهه ۱۹۷۰ اتفاق می‌افتاد، اما در اقتباس تلویزیونی آن به دهه ۲۰۰۰ منتقل شد. فکر می‌کنید این تغییر چگونه بر تولید اثر تأثیر گذاشت؟
• محل و زمان وقوع داستان سریال چیست؟ چرا فکر می‌کنید در این مکان و زمان اتفاق می‌افتد؟ سریال چه حرفی در مورد آن دوره دارد؟ فکر می‌کنید این محل و زمان چه چیزی در مورد فرهنگ معاصر آمریکا به ما می‌گوید؟

والدین باید بدانند که سریال شهر در آتش، یک درام معمایی قتل است که در شهر نیویورک بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر اتفاق می‌افتد. این سریال، حوادث پس از قتل یک زن جوان در سن کالج را دنبال می‌کند که در یک گروه موسیقی محلی عضویت داشته و به عنوان یک گروه فعال خشونت‌آمیز نیز فعالیت می‌کرده است. در طول سریال از الفاظ زشت و ناسزا استفاده می‌شود. مصرف مواد مخدر نقش مهمی دارد: شخصیت‌ها در حال مصرف ماری‌جوآنا، کوکائین و هروئین نشان داده می‌شوند. همچنین شخصیت‌ها در حال نوشیدن الکل و سیگار کشیدن نیز دیده می‌شوند.

یک راه برای جذاب‌تر کردن یک داستان معمایی نسبتاً معمولی، افزودن یک محیط جالب است. سریال شهر در آتش از رمانی اقتباس شده که در دهه ۱۹۷۰ اتفاق می‌افتد اما محیط آن به منهتن ۲۰۰۳، یعنی نیویورک بعد از ۱۱ سپتامبر، بروزرسانی شده است. این سریال به‌طور شگفت‌انگیزی به آن دوران وفادار است و توجه ویژه‌ای به صحنه موسیقی محلی دارد که گروه‌هایی مانند Yeah Yeah Yeahs و Interpol را به وجود آورد. (به نظر می‌رسد گروه موسیقی در سریال شهر در آتش به‌طور خاص از گروه The Rapture و گرایش صحنه موسیقی به دنس-پانک الهام گرفته است.) با وجود این محیط غنی، به نظر می‌رسد سریال حرف زیادی برای گفتن در مورد نحوه مواجهه شخصیت‌ها با ترومای سقوط برج‌های دوقلو ندارد، به جز اینکه به طور تصادفی برای یکی از شخصیت‌ها پدری مرده در نظر گرفته است. بنابراین، در نهایت، این محیط مانند یک تزیین ساده برای یک داستان معمایی معمولی به نظر می‌رسد، هرچند با یک موسیقی خنک.