ماهی فرشته

برندن در فروشگاه مواد غذایی در برانکس کار می‌کند و تلاش می‌کند تا از خودش و برادر نوجوانش مراقبت کند، چون مادرشان الکلی است. یک روز، اوا (پرنسس نوکیا) به فروشگاه می‌آید و بعد از اینکه برندن به مردی که سعی در جلب توجه اوا دارد تذکر می‌دهد، این دو شروع به آشنایی با هم می‌کنند. در حالی که برندن تلاش می‌کند برادر کوچکترش را از معاشرت با افراد بد دور نگه دارد، اوا می‌خواهد بازیگری را دنبال کند، اما نمی‌خواهد مادرش را ناامید کند، که می‌خواهد اوا برای حسابداری به کالج برود و همچنین به مراقبت از یک بستگان معلول ادامه دهد. در حالی که رابطه عاشقانه آنها در حال رشد است، این زوج با چالش‌هایی از سوی اطرافیانشان مواجه می‌شوند؛ مادر برندن رفتار نژادپرستانه و قلدرمآبانه‌ای نسبت به اوا دارد، و دوست پسر سابق اوا از پورتوریکو بازگشته و به دنبال برقراری ارتباط مجدد است. آیا این چالش‌ها برای این زوج بیش از حد خواهد بود؟

• درباره فیلم‌های بلوغ و بزرگ شدن صحبت کنید. چگونه این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های دیگر که در آن شخصیت‌ها با چالش‌های دشوار مواجه می‌شوند و در عین حال در حال کشف هویت خود هستند، ارزیابی می‌کنید؟
• این داستان در مقایسه با داستان‌های مشابهی که در مورد دو شخصیت با پیشینه‌های متفاوت و عاشق شدن آن‌ها وجود دارد، چگونه است؟
• این فیلم در اوایل دهه ۱۹۹۰ اتفاق می‌افتد. فیلم چگونه آن دوره زمانی را به یاد می‌آورد؟

والدین باید بدانند که آنجل‌فیش یک درام بلوغ در سال ۲۰۱۹ است که در آن یک مرد و زن جوان از محله‌های مختلف در برانکس در حالی که با مسئولیت‌های طاقت‌فرسا روبرو هستند، به عشق می‌رسند. مادر شخصیت اصلی الکلی است و اغلب مست، بداخلاق و کاملا خودمحور است. نوجوانان در بیرون از یک ساختمان آپارتمانی مشغول نوشیدن آبجو و کشیدن سیگار و ماری‌جوآنا هستند. یک شخصیت به دلیل شرکت در معامله مواد مخدر دستگیر می‌شود (نشان داده نشده). کلمه فحش به طور منظم استفاده می‌شود. همچنین کلمات فحش دیگر، کلمه‌ای برای اشاره به قسمت‌های بدن، کلمه‌ای برای اشاره به زنان، کلمه‌ای برای اشاره به جهنم و اصطلاحات عامیانه اسپانیایی نیز استفاده شده است. در این فیلم شاهد بازی پرینسس نوکیا، یک هنرمند رپ محبوب و فعال هستیم. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم اعتماد به نفس خاصی دارد که تازه و جالب است. در حالی که در محله برانکس در دهه ۱۹۹۰ اتفاق می‌افتد، فیلم آنجل‌فیش سرتان را با مراجعه به دهه ۹۰ و نوستالژی آن به درد نمی‌آورد. در حالی که داستان یک عشق در حال شکوفه شدن بین یک پسر سفیدپوست و یک دختر پورتوریکویی است، فیلم از اغراق در این تفاوت‌ها و دست و پاگیر کردن داستان با این موضوع خودداری می‌کند و اجازه می‌دهد داستان و شخصیت‌ها به صورت طبیعی رشد کنند. آنچه در نهایت آشکار می‌شود این است که این فیلم لزوما داستان رابطه‌ای بین دو «متضاد» نیست، بلکه واقعا داستان دو شخصیت است که تلاش می‌کنند با وجود تقاضاها و مسئولیت‌هایی که شرایط بر دوششان گذاشته، روی پای خودشان بایستند.فیلم‌نامه‌ی این فیلم عالی است -- نه فقط در دیالوگ‌هایی که باورپذیر به نظر می‌رسند، بلکه در نحوه‌ی نمایش عمق و داستان‌های شخصیت‌های اصلی و فرعی. بازیگری طیفی از حالات و ظرافت‌ها را به تصویر می‌کشد، مطالعه‌ای در شخصیت‌های طبقه‌ی کارگر که تلاش می‌کنند، موفق می‌شوند یا در حفظ زندگی خود شکست می‌خورند. کارگردانی، بازیگری و دیالوگ‌ها همگی با هم ترکیب می‌شوند تا فیلمی زیبا بسازند که از بسیاری از کلیشه‌های فیلم‌های تاریخی، فیلم‌های بلوغ و فراز و نشیب‌های رابطه‌ی جوانه‌زنی بین دو فرد متضاد اجتناب می‌کند.