بچه‌ی کاراته‌باز

دری پارکر 12ساله به همراه مادرش از آمریکا به چین مهاجرت می‌کند. دری پس از رسیدن به چین با سختی‌های زیادی روبه‌رو می‌شود. از جمله مشکل زبان و پیداکردن دوست. در همین هنگام با پسری به نام چانگ نیز به مشکل برمی‌خورد. چانگ با گروهی از دوستانش که همگی کونگ فو کارانی حرفه‌ای هستند، در مواجهه با دری زورگویی می‌کنند. دری تلاش می‌کند دربرابر آن‌ها بایستد اما بارها از آنها کتک می‌خورد. این باعث منزوی شدن و اضطراب بیشتر او می‌شود. رابطه‌ی دری با مادرش هم خیلی خوب نیست و از مشکلاتش برای او حرفی نمی‌زند. در این میان دری با مرد تعمیرکاری به نام هان آشنا می‌شود. هان مرد مرموزی به نظر می‌آید که خیلی خوب کونگ فو را بلد است. بعد از اینکه یک بار دری را از دست چانگ نجات می‌دهد، دری از او می‌خواهد تا به او کونگ فو بیاموزد و هان به سختی می‌پذیرد. او نه تنها کونگ فو، که درس زندگی به دری می‌آموزد. اما کونگ فویی که او به دری آموزش می‌دهد به کلی با کونگ فویی که بچه‌های مدرسه می‌آموختند متفاوت است و مهم‌ترین اصل آن این است که کونگ فو را برای اجتناب از درگیری و خشونت یاد بگیرد؛ در حالیکه در مدرسه‌ی کونگ فو استادی که به بچه‌ها آموزش می‌دهد به عدم بخشش و خشونت زیاد تاکید دارد. در این فاصله رابطه‌ی عاطفی بین دری و دختری به نام مییینگ شکل می‌گیرد. دری تا روز مسابقات کونگ فو کاملا آماده می‌شود و با وجود آسیب‌دیدگی می‌تواند قهرمان مسابقات شود.

• علت اضطراب و ترس دری چه بود؟ آیا تو هم تا به حال چنین شرایطی را تجربه کرده‌ای؟ رفتار استاد مدرسه کونگ فو را با رفتار استاد هان مقایسه کن. آیا استاد هان در مرگ همسر و فرزندش مقصر بوده است؟ آیا او راه درستی برای کنار آمدن با گذشته خود انتخاب کرده بود؟ فکر می‌کنی شرایط دیگری هم باشدکه انسان نیاز به کمک یک مربی داشته باشد؟ خلاصه: علت اضطراب و ترس دری چه بود؟ فکر میکنی شرایط دیگری هم باشدکه انسان نیاز به کمک یک مربی داشته باشد؟

پیام‌های مهم و خوبی در سرتاسر فیلم مشاهده می‌شود که بستر مناسبی برای گفت و گو فراهم می‌کند. خصوصا رفتارهای دری و استاد هان بسیار تأمل‌برانگیز و الگوپذیر است. باید توجه داشت که در تمام فیلم صحنه‌های خشنی از مبارزات رزمی دیده می‌شود که برای بچه‌ها به خصوص پسربچه‌ها تقلیدپذیر است. بهتر است برای تخلیه‌ی این هیجان آنها را به‌سمت ورزش سوق دهید. شخصیت مادر دری قابل توجه است. او با سختگیری‌هایی که دارد، رابطه‌ی مثبتی با دری ندارد و نمی‌تواند در شرایط سخت به او کمکی بکند. ترس و اضطراب دری پس از مهاجرت و مورد زورگویی قرار گرفتن در مدرسه، می‌تواند برای والدین بچه‌های با شرایط مشابه آموزنده باشد.  او در ابتدا بسیار نگران و ناامید بود اما سرگرم شدنش با فعالیتی سنگین و اعتمادبه نفس ناشی از آن، کمک بزرگی به دری در تطابق با اجتماع جدید کرد. در چنین شرایطی بزرگترها باید احساسات کودک و نوجوان خود را به خوبی درک کنند. خلاصه: احتمال تقلید حرکات کونگ فو بین بچه ها وجود دارد. اضطراب و ترس دری بعد از مهاجرت باید مورد توجه والدین باشد. پیام‌های مثبت فضای گفتوگوی خوبی فراهم می‌آورد.

این فیلم یک درام پرشور و پرتنش بلوغ نیست، اما چیزهای زیادی برای لذت بردن از آن وجود دارد. شخصیت علی که توسط شوئه بازی می‌شود، شیرین است - به ویژه اینکه او نسبت به پیشینه‌ی طبقه کارگری دنیل بی‌تفاوت است - اما رمانس نوجوانان تنها پرکننده‌ای برای رابطه‌ی مرکزی در فیلم است: رابطه‌ی میان دنیل و آقای میاجی. فیلم‌های زیادی نمی‌توانند دوستی‌های چندنسلی را به‌طور واقعی به تصویر بکشند، اما ماکیو و مرحوم موریتا موفق شدند صمیمیتی را به تصویر بکشند که به‌طور باورپذیری تاثیرگذار بود. وقتی دنیل به آقای میاجی می‌گوید "تو بهترین دوست من هستی"، این جمله نه تنها بی‌ربط نیست، بلکه حقیقت دارد. دنیل و آقای میاجی مانند لوک و اوبی وان یا هری و دامبلدور هستند، اما با شخصیت‌هایی قابل‌لمس‌تر، و همین دینامیک استاد-قهرمان آرک‌تایپی است که در نهایت باعث می‌شود فیلم کاراته کید برنده شود.اگر به هر کسی که در اواخر دهه ۶۰ یا دهه ۷۰ متولد شده بگویید "واکس آن!"، بلافاصله جواب خواهد داد "واکس آف!" - این نشان دهنده تاثیر فرهنگی بزرگ فیلم کاراته کید در دهه ۸۰ است. مانند فیلم های فرریس بویلرز دی آف یا دیری دنسینگ، این فقط یکی از آن کلاسیک های ویژه اواسط دهه ۸۰ است که طرفداران می توانند از صحنه های بی شمار آن نقل قول کنند. و علی رغم برخی جزئیات قدیمی (موهای بزرگ، لباس های ورزشی، ماشین ها و لباس های خنده دار)، داستان به خوبی پابرجا مانده است، زیرا دنیل یک دانش آموز دبیرستانی معمولی است. او نه پولدار دختر گاسپی است و نه مانند زک افرون خوش تیپ است و نه در هیچ زمینه دیگری استعداد خارق العاده ای دارد؛ او فقط یک پسر جدید در شهر است که مایل است سخت تمرین کند، واقعا با یک مرد ژاپنی مسن دوست شود که بیشتر پسران نوجوان ممکن بود از او تمسخر کنند، و در این فرایند خود را بهتر کند. او همچنین کار خارق العاده ای در به دست آوردن دختر، قهرمانی و قلب بینندگان در همه جا انجام می دهد.