خرس

در این درام حیوانی برخلاف برخی دیگر از آثار مشابه، خبری از حیوانات سخنگو با صدای ستاره‌ها نیست و اغلب هیچ دیالوگی شنیده نمی‌شود. ژان-ژاک آنو کارگردان، در این فیلم از ترکیب حیوانات وحشی آموزش‌دیده و انیماترونیک‌های واقعی ساخته‌ی کارگاه جیم هنسون استفاده کرده است. در حیات وحش آمریکای شمالی در گذشته، توله خرس گریزلی یتیم می‌شود، زیرا مادرش هنگام کندن کندوی زیرزمینی زنبورها برای عسل، در ریزش سنگ کشته می‌شود. توله خرس بی‌دفاع شروع به دنبال کردن یک خرس بزرگ آلفا نر می‌کند که با بی‌میلی توله خرس کوچک را تحمل می‌کند و کارهای روزانه‌اش مانند خوردن، شکار کردن و جفت‌گیری را انجام می‌دهد. اما خود «پادشاه گریزلی» هدف دو شکارچی است که پوست خرس جمع می‌کنند تا بفروشند. آنها به خرس بزرگ شلیک می‌کنند و زخمی‌اش می‌کنند، اما خرس انتقام مرگباری می‌گیرد، کمپ مردان را نابود می‌کند و سگ‌ها و اسب‌های ردیابی‌شان را زخمی یا می‌کُشد. شکارچیان، توله خرس را اسیر می‌کنند و با آن موجود بی‌دفاع بازی می‌کنند و به آن علاقه‌مند می‌شوند. اما همچنان رویارویی بین انسان‌ها و خرس نر گریزلی مرگبار اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد.

• درباره روابط بین انسان‌ها و حیوانات می‌توان گفت که شکارچیان در این فیلم به مراتب بی‌رحم‌تر از حیوانات به نظر می‌رسند. کودکان درباره شکار چه فکر می‌کنند؟ آیا شکار حیوانات توسط حیوانات دیگر متفاوت از شکار آنها توسط انسان‌هاست؟
• چگونه این فیلم حیوانات با سایر فیلم‌ها متفاوت است؟ جذابیت حیوانات سخنگو در چیست؟ آیا مجبور کردن حیوانات به کار در صنعت سینما، رفتاری بی‌رحمانه است؟
• آیا صحنه‌های مبارزه حیوانات در این فیلم ترسناک‌تر از صحنه‌های شکار انسان بود؟ آیا وقتی انسان‌ها در حال شکار بودند، نگران بچه خرس شدید؟

والدین باید بدانند که این درام طبیعت، خشونت حیوانات را به صورت واقع‌گرایانه به تصویر می‌کشد: یک خرس برای غذا دادن، گوزن‌ها را می‌کشد و می‌خورد، اسب‌ها را در اقدامی انتقامجویانه می‌کشد و یک پلنگ خونین، توله خرس را زخمی می‌کند. شکارچیان انسان خرس را می‌زنند. رابطه جنسی خرس نشان داده می‌شود - به صورت نامشخص و از دور - اما هیچ疑問ی در مورد آنچه اتفاق می‌افتد وجود ندارد. همینطور برای مدفوع کردن خرس‌ها در جنگل. سکانس عجیبی وجود دارد که در آن یک توله خرس بی‌گناه قارچ‌های توهم‌زا می‌خورد.

ساخت این فیلم هفت سال به طول انجامید که توسط فیلمسازان فرانسوی ساخته شده است (اگرچه دیالوگ‌های کمی که در اکثر نسخه‌ها وجود دارد، به زبان انگلیسی است). «خرس» یک درام جذاب و دیدنی برای همه سنین است که به سادگی روایت می‌شود. این فیلم با نمایش شیطنت‌ها، ترس‌ها و شخصیت‌های خرس‌ها، هرگز بازیگران حیوان را به جای انسان‌ها قرار نمی‌دهد - این خود دستاورد قابل توجهی است و بسیار کلیدی برای تم احترام به طبیعت و همه زندگی، چه انسانی و چه غیر انسانی است.خرس بازیگری به نام بارت (که در زمان ساخت فیلم حدود یک تن وزن داشت) و مربیان او پشت صحنه، کاری شگفت‌انگیز انجام می‌دهند و خشونتی ابتدایی و وحشیگری شایسته یک تیرانوسوروس رکس در یک حماسه علمی تخیلی را به تصویر می‌کشند، زمانی که پادشاه گریزلی عصبانی می‌شود، اما همچنین طیفی از ملایمت و مهربانی را نشان می‌دهند. وقتی این فیلم در اروپا به نمایش درآمد، جمعیتی مشابه ای.تی. موجود فرازمینی را به خود جلب کرد و در گیشه حتی از فیلم دیگری درباره حیوانات، اما بسیار متفاوت، به نام کی حقه‌بازی راجر رابیت را انجام داد، پیشی گرفت. این را به عنوان شاهدی بر این بگیرید که این فیلم را باید دید. همین تیم فیلمسازی بعدها فیلم «دو برادر» را ساختند، که یک درام دیگر در حمایت از حقوق حیوانات است و درباره یک جفت ببر بنگال استثمارشده است و تماشای آن توصیه می‌شود. این فیلم همچنین در فهرست ۱۰۰ فیلم ضروری کودکان در روزنامه نیویورک تایمز قرار دارد.