ماموریت

در فیلم مأموریت، کاپیتان مندوسا (با بازی رابرت دنیرو) که یک مزدور و برده‌دار است، به خاطر کشتن برادرش در دوئل احساس گناه شدیدی می‌کند. او موفق می‌شود وقتی در یک ماموریت در آمریکای جنوبی در قرن هجدهم به یک راهب یسوعی تبدیل می‌شود، هدف جدیدی در زندگی پیدا کند. با آماده شدن ارتش پرتغالی برای تصرف این منطقه، مندوسا باید دوباره اسلحه به دست بگیرد و از خانه جدیدش دفاع کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم ماموریت صحبت کنند. تماشای برخی از صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ در مقایسه با دیگر انواع خشونت در فیلم‌ها، چه تفاوتی داشت؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• چگونه مردم گوارانی در فیلم و توسط فیلم مورد رفتار قرار گرفتند؟ چگونه ممکن است فیلم متهم به تمرکز فقط بر شخصیت‌های سفیدپوست شود؟ منظور از اصطلاح «منجی سفیدپوست» چیست؟ چگونه می‌توان این موضوع را به این فیلم مرتبط کرد؟
• درباره تاریخ این منطقه از آمریکای جنوبی صحبت کنیم. آیا قبل از تماشای فیلم در مورد اشغالگری اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها اطلاع داشتید؟ چه تأثیری بر مردم گوارانی گذاشتند؟
• این فیلم به نظرتان برای جلب نظر چه کسانی ساخته شده بود؟ چطور به این نتیجه رسیدید؟ آیا فکر می‌کنید نگرشی مثبت به اعتقادات داشت؟

در فیلم ماموریت، رابرت دنیرو نقش یک مزدور و برده‌دار را بازی می‌کند که در یک دوئل برادرش را می‌کشد و در همکاری با کلیسا کفاره گناهانش را می‌دهد. او به ماموریت گابریل (با بازی جرمی آیرونز) می‌پیوندد و از مردم گوارانی در برابر ارتش پرتغال دفاع می‌کند. این فیلم شامل صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی است، از جمله یک صحنه نبرد بزرگ که در آن بزرگسالان و کودکان با تفنگ و تیر کشته می‌شوند. در این فیلم صدها نفر از مردم گوارانی به عنوان بازیگر نقش‌های فرعی حضور دارند، اما تمرکز فیلم بر روی شخصیت‌های سفیدپوست است که به گوارانی‌ها به عنوان «هندی» و «وحشی» اشاره می‌کنند. همچنین در این فیلم صحنه ناراحت‌کننده‌ای وجود دارد که در آن نوزادان گوارانی آشفته و مضطرب در باران شدید در گل و لای قرار داده می‌شوند و کودکان خردسال گریه می‌کنند. برهنگی غیرجنسی در میان بازیگران فرعی گوارانی، که شامل کودکان در سنین مختلف است، رایج است. در یکی از صحنه‌ها، یک زوج برهنه در حالی که باسن‌شان نمایان است، بر روی تخت می‌خوابند و یکدیگر را می‌بوسند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام تاریخی که در یک ماموریت مذهبی در آمریکای جنوبی در قرن هجدهم اتفاق می‌افتد و در سال ۱۹۸۶ منتشر شد، به‌طور گسترده‌ای مورد تحسین قرار گرفته است. موسیقی متن انیو موریکونه در فهرست‌های «بهترین‌ها» قرار دارد و خود فیلم «ماموریت» یکی از معدود فیلم‌هایی است که توسط واتیکان تایید شده است. این فیلم ستارگان زیادی دارد. رابرت دنیرو در نقش یک برده‌دار که بعد از اینکه جرمی آیرونز در نقش پدر گابریل به او فرصت دومی می‌دهد، به یک راهب تبدیل می‌شود، بازی درخشانی دارد. این فیلم در جنگل سرسبز آمریکای جنوبی فیلمبرداری شده و جایزه اسکار بهترین فیلمبرداری را برده است. اما مجموع این بخش‌ها، یک پرسه بی‌شکل است. هر ایده جالبی که وجود داشته باشد، گم می‌شود و قضاوت ضعیف کارگردان رولند جافه در استفاده از بچه‌های واقعی که در گل و لای و باران جیغ می‌کشند، اشتباهی است که هرگونه حسن نیتی را نسبت به داستان کند فیلم از بین می‌برد.در حالی که رابرت دنیرو کار محکمی انجام می‌دهد، نمی‌توان همین را در مورد بقیه گفت. ری مک‌انالی به عنوان کاردینال، باهوش‌ترین دیالوگ فیلم را دارد، که نشان می‌دهد مردم گوارانی ممکن است ترجیح می‌دادند که غریبه‌ها هرگز سر و کله‌شان پیدا نمی‌شد. اما در بقیه فیلم، اجرای گیج‌کننده او اقتدار محکم مورد نظر فیلمنامه را تضعیف می‌کند. او در هر صحنه با سرگردانی و هیجان از کنار موضوع رد می‌شود. بی‌هدفی او به تماشاگران سرایت می‌کند و در میانه فیلم، ما خودمان را در وسط جنگل، به همان اندازه سردرگم و ناامید می‌یابیم.