زیبای زندگی با پلنگ ها

با پلنگ‌ها زندگی کردن نگاهی از نزدیک به پلنگ‌هایی است که در زیستگاه‌های طبیعی خود زندگی می‌کنند. یک گروه کوچک و متعهد دو سال را صرف ردیابی و ضبط یک مادر و درام نجات دو توله‌اش از شکارچیان می‌کند، سپس به آنها یاد می‌دهد که خودشان شکارچی شوند. در نهایت او باید توله‌های بعدی خود را از شکارچیانی که خودش به وجود آورده محافظت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره واقعیت دنیای شکارچی و شکار در این مستند صحبت کنند. از این پویایی چه چیزی یاد گرفتید؟
• چگونه باید رفتار مادر یوزپلنگ با رشد توله‌هایش و مراقبت از توله‌های جدید تغییر کند؟
• آیا به نظر می‌رسد روابط بین یوزپلنگ‌های بالغ و فرزندانشان بسیار کمتر شخصی است تا روابط بین والدین و فرزندان انسان؟ چرا یا چرا نه؟
• نظر شما در مورد گرایش مستند به انسان‌انگاری حیوانات چیست؟

با پلنگ‌ها زندگی کردن، حاصل تلاش گروهی از عکاسان طبیعت‌دوست است که سال‌ها صبورانه به انتظار لحظات دراماتیک در زندگی یک خانواده پلنگ نشستند. ما شاهد تلاش پلنگ مادر برای تغذیه و آموزش توله‌هایش هستیم تا آن‌ها را برای ورود به دنیایی زیبا اما سخت آماده کند. صحنه‌های شکار و تغذیه پلنگ‌ها از طعمه‌هایشان به تصویر کشیده شده است. توله‌پلنگ‌ها باید یاد بگیرند تا برای بقا طعمه‌هایشان را شکار کنند. صحنه‌های جفت‌گیری پلنگ‌ها نیز نمایش داده می‌شود. این مستند ممکن است برای کودکان حساس خیلی تاثیرگذار باشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب‌های فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلمبرداری مستند زندگی با پلنگ‌ها حیرت‌انگیز است. هر صحنه، زیبایی و ظرافت این حیوانات را به نمایش می‌گذارد و همچنین زندگی سخت و طاقت‌فرسای آنها را در یک محیط بقا، که یا شکار می‌کنی یا شکار می‌شوی، به تصویر می‌کشد. در هر صورت، این مستند برای افراد حساس مناسب نیست. صحنه‌هایی از شکار و کشته شدن وحشتناک ایمپالا و سپس پاره شدن و خورده شدن آن وجود دارد. گرایش راوی به انسان‌انگاری حیوانات با بیان افکار آنها، کمی آزاردهنده است. بعد از اینکه گروهی از بابان‌ها یک پلنگ جوان را فراری می‌دهند، راوی می‌گوید: او درک کرد که شرایط می‌تواند به سرعت تغییر کند. در واقع، ما نمی‌دانیم آیا این پلنگ جوان از این تجربه چیزی آموخته است یا خیر. در صحنه جفت‌گیری، راوی بدون اینکه راه مطمئنی برای دانستن داشته باشد، می‌گوید: او مطمئن می‌شود که او (پلنگ نر) بداند این توله‌ها متعلق به او خواهند بود. باز هم، هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا این مراسم جفت‌گیری ارتباطی با انتقال این پیام دارد، وجود ندارد. بعد از دعوای مادر و دخترش که اکنون بالغ شده است، راوی می‌گوید: می‌توانید سردرگمی را در چهره کوتجیرا (دختر) ببینید. خیر، در واقع، نمی‌توانید در چهره او چیزی ببینید. عکاسان نگران هستند که توله نر خیلی تندخو و کندذهن است و نمی‌تواند یاد بگیرد که چگونه زنده بماند، اما وقتی او شکار جسورانه‌ای می‌کند، راوی بیان می‌کند که این شکار به پلنگ جوان اعتماد به نفس داد و طرز فکرش را تغییر داد.با وجود این اشتباهات روایی، ما هوش و صبر این شکارچیان ماهر را تحسین می‌کنیم، اما در عین حال برای طعمه‌های زیبایی که خورده می‌شوند احساس همدردی داریم.