C.H.U.E.C.O.

بعد از از دست دادن همسرش، خوان با وجود داشتن سه شغل، پول کافی برای حفظ خانه خانواده‌اش ندارد. تنها گزینه او پذیرفتن پیشنهاد خانواده همسرش است تا پسرانش را بگیرند و خدمتکارشان را اخراج کنند تا زمانی که پیشنهادی که نمی‌تواند رد کند، سر راهش قرار بگیرد. به زودی خانواده خود را در معرض بادآورده‌ای از ارث می‌بیند، اما همچنین با عضوی جدید از خانواده، یک میمون سخنگو به نام چوکو.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم انجام کاری برای به ارث بردن پول صحبت کنند. آیا این روش مناسبی برای تصمیم‌گیری است؟ آیا نیاز شدید به پول، مثلا برای حفظ خانه، تفاوتی در این تصمیم ایجاد می‌کند؟ چرا بله و چرا خیر؟
• نظر شما در مورد میمون الکل نوشیدن چیست؟ چرا فکر می‌کنید سازندگان برنامه این صحنه را گنجاندند؟ آیا انتخاب مناسبی بود؟

والدین باید بدانند که سی.اچ.یو.ای.سی.او یک سریال کمدی موقعیت درباره خانواده‌ای است که یک شامپانزه سخنگو را به فرزندی می‌پذیرد. این خانواده در مورد تمایل خود به نگه داشتن شامپانزه برای به ارث بردن ثروتی صحبت می‌کنند، اما انگیزه‌های آن‌ها بیشتر به حفظ خانه‌شان مربوط است تا خرید چیزهای لوکس. در این سریال گاهی از الفاظ نامناسب استفاده می‌شود و بزرگسالان گاهی الکل می‌نوشند، شامپانزه هم همین کار را می‌کند. همچنین برخی کلیشه‌های جنسیتی نیز در آن وجود دارد. برای مثال، خوان می‌گوید که همسرش سختگیر بود و او مهربان بود، پس نمی‌تواند به فرزندانش نه بگوید.

یک ایده احمقانه که متاسفانه نتوانسته به پتانسیل طنز خود دست یابد. یادآور سریال کمدی محبوب دهه ۱۹۸۰، آلف، سی.اچ.یو.ای.سی.او فاقد جذابیت کمدی است که آلف را دوست‌داشتنی می‌کرد. ظاهر میمون انیمیشنی از واقعیت به دور و کمی آزاردهنده است. در حالی که داستان درباره پدری سخت‌کوش که برای تامین نیازهای فرزندانش تلاش می‌کند، ستودنی است، انتخاب‌های نامناسب نمایش، مانند نوشیدن ویسکی توسط میمون برای ایجاد طنز، انسجام پیام آن را تضعیف می‌کند. در مجموع، سی.اچ.یو.ای.سی.او در یافتن پایه‌های طنز خود با مشکل مواجه است و بینندگان را با تجربه‌ای ناهماهنگ و در نهایت ناخوشایند مواجه می‌کند.