مرتد

در فیلم HERETIC، دو زن جوان مورمون، خواهر بارنز (با بازی سوفی تاتر) و خواهر پاکستون (با بازی کلویی ایست)، برای استخدام افراد جدید برای کلیسا بیرون رفته‌اند. آخرین فردی که در لیست آن‌ها قرار دارد، آقای رید (با بازی هیو گرانت) است. او ظاهری شاداب دارد و دختران را به داخل دعوت می‌کند و اطمینان می‌دهد که همسرش در اتاق دیگر مشغول پختن پای بلوبری است. او توضیح می‌دهد که به دنبال ایمان جدیدی بوده و خواهران از فکر به دست آوردن یک مرید جدید هیجان‌زده می‌شوند. اما خواهر بارنز خیلی زود متوجه می‌شود که اوضاع درست نیست. درِ ورودی قفل است، تلفن‌های همراهشان کار نمی‌کند و آقای رید کت‌هایشان را برداشته که کلید قفل دوچرخه‌شان در آن است. سپس آن‌ها به اتاقی دیگر فراخوانده می‌شوند که شبیه کلیسا تزئین شده است. آقای رید که حالا ظاهری شرورانه دارد، حرفی برای گفتن دارد و می‌خواهد آزمونی از ایمان آن‌ها بگیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم صحبت کنند. این موضوع چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• تجربیات شما از بحث‌های فیلم در مورد مذهب، ایمان و اعتقاد چیست؟ آیا این بحث‌ها بدبینانه بودند یا خوش‌بینانه؟ آیا در جایی بین این دو قرار می‌گیرند؟
• چگونه زنان در این فیلم به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا آنها استقلال و اختیار دارند؟
• فیلم چند بار از برندها و محصولات معروف نام برده است. آیا فکر می‌کنید تبلیغ یا قرار دادن محصول در فیلم بوده است؟ چرا بله و چرا خیر؟

والدین باید بدانند که «مرتد» یک فیلم ترسناک هوشمند و جذاب در مورد دو زن جوان (سوفی تاتر و کلویی ایست) است که خود را در خانه مردی درخشان و شرور (هیو گرانت) می‌یابند که قصد دارد ایمان مورمون آنها را به روش‌های وحشتناکی مورد آزمایش قرار دهد. صحنه‌های خشونت‌آمیز و ناراحت‌کننده شامل بریدن گلو، چاقو زدن، ضربه خوردن با تخته‌ای پر از میخ، قطع شدن انگشت، زخم‌های خونین، تهدیدها، جیغ، استفراغ، مرگ و موارد دیگر است. گفتگوهای مرتبط با مسائل جنسی (برای ایجاد طنز) در مورد کاندوم، خودارضایی، پورنوگرافی، اندازه آلت تناسلی و چندهمسری وجود دارد. آگهی تبلیغاتی کاندوم نیز نشان داده می‌شود و شلوار یک زن پایین کشیده می‌شود. الفاظ زشت به ندرت و به صورت ملایم استفاده می‌شوند، مانند «ass»، «damn»، «peen»، «balls»، «freakin» و «hell». نام برندهای زیادی در فیلم آورده می‌شود، از جمله بازی مونوپولی شرکت پارکر برادرز، چندین رستوران فست‌فود، کاستکو و موارد دیگر. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم ترسناک هوشمند و پرتنش تقریباً همه‌اش گفتگوست، و با این حال به لطف طراحی صحنه، تدوین و حرکت دوربین هوشمندانه و همچنین سه اجرای دقیق، حس سینمایی بودن را القا می‌کند. این فیلم که توسط تیم فیلمسازی اسکات بک و برایان وودز نوشته و کارگردانی شده است (نویسندگان فیلم «یک مکان ساکت» و «بوگیمن» و کارگردانان فیلم‌های «هاونت» و «۶۵»)، به نظر می‌رسد که به طور کامل بر اساس تحقیقات ساخته شده و تا حدودی مانند یک سخنرانی پرشور کلاس درس در مورد تاریخ مذهب است. یا بهتر است بگوییم، این یک بحث است، زیرا خواهران قادرند به همان خوبی که دریافت می‌کنند، پاسخ دهند. گفتگو هوشمندانه است، هرچه عمیق‌تر و تاریک‌تر می‌شود، پیچیده‌تر و پیچیده‌تر می‌شود، و نتیجه کاملاً سرد و ترسناک است.اجرای گرنت کاملاً متفاوت از شخصیت متظاهر و خوش‌گذران اوست: او تهدید را به‌خوبی القا می‌کند بدون اینکه اغراق‌شده به نظر برسد. هم‌بازی‌هایش با بازی‌های ماهرانه و کنترل‌شده خود، در سطح او ظاهر می‌شوند. کارگردانان با زمان‌بندی طولانی ۱۱۰ دقیقه‌ای، فیلم را پرتحرک و پویا نگه می‌دارند، درحالی‌که دوربین بی‌قرار در سراسر خانه ترسناک جولان می‌دهد—رید یک مدل سه‌بعدی از آن را در اتاق کلیسایش نگه می‌دارد—درحالی‌که یک فواره آب ژاپنی (سوزو) هر چند دقیقه یک‌بار به‌طور مرموزی صدا می‌کند. این فیلم به‌درستی در ژانر وحشت طبقه‌بندی شده است، اما نه به معنای ترسناک بودن. هیچ جهش یا شوک ناگهانی وجود ندارد، فقط حس کلی وحشت‌آوری وجود دارد. تماشای مجدد فیلم ممکن است مفید باشد، زیرا بخش‌هایی از آن، در نگاه گذشته، کمی کشدار به نظر می‌رسند. اما «هرتیک» همچنان دستاوردی منحصر به فرد است: فیلمی که لذت و هیجان را نه فقط برای جسم، بلکه برای ذهن و روح نیز به ارمغان می‌آورد.