در جریان با افیون کراکت

آفیون کراکت، کمدین سبک امپرسیونیسم، در برنامه کمدی شبانه «در جریان با آفیون کراکت» به هنرمندی ماهر در تغییر چهره تبدیل می‌شود. این برنامه که با تهیه‌کنندگی جیمی فاکس تولید شده، شامل تقلیدهای طنزآمیز کراکت از شخصیت‌هایی چون راسل سیمونز، کریس راک، دیو چاپل، باراک اوباما و تایگر وودز و دیگران است. در این برنامه همچنین میزبان مهمانان مشهور واقعی مانند اسنوپ داگ، سموئل ال. جکسون و کریس براون است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد استفاده از کلیشه‌ها در کمدی‌های کوتاه بحث کنند، به‌خصوص کلیشه‌های نژادی. چرا در مقابل برخی کلیشه‌ها می‌خندیم، حتی اگر از نظر فنی توهین‌آمیز باشند؟ آیا اتکا به کلیشه‌ها برای خنداندن دیگران، بیشتر مضر است یا مفید؟
• آیا پیشینه کراکت بر طنز و ارجاعاتش به فرهنگ عامه تاثیر می‌گذارد؟ آیا او می‌تواند به شوخی‌هایی بپردازد که دیگر کمدین‌ها به دلیل پیشینه آفریقایی-آمریکایی و آسیایی‌اش نمی‌توانند؟
• این نمایش در مقایسه با دیگر مجموعه‌های کمدی چگونه است؟ چه تفاوت‌هایی با دیگر مجموعه‌ها دارد و آیا این تفاوت‌ها موثر است؟

والدین باید بدانند که محتوای اینجا به اندازه برنامه شاپل شو مرزها را هل نمی‌دهد. اما طرح‌ها هنوز به اندازه کافی تند هستند تا شامل زبان سانسورشده (از جمله اف و اس) و استفاده شنیده‌شده از کلماتی مانند روسپی، کون، بی‌شعور و غیره و شوخی‌های جنسی (از جمله برهنگی محوشده) شوند. همچنین حس یک برنامه شبانه در این برنامه وجود دارد، به همراه اعضای حاضر در سالن که در پس‌زمینه در حالی که برنامه را تماشا می‌کنند الکل می‌نوشند، و شوخی‌های گاه‌به‌گاه درباره مواد مخدر.

خوب، پس همه با تمام ارجاعات فرهنگی جریان آشنا نیستند. (مثلاً آیا شما حتی می‌دانید که مانی پاکیاو بوکسور فیلیپینی کیست، چه برسد به اینکه او را به اندازه کافی بشناسید تا از تقلید دقیق او لذت ببرید؟)اما هیچکس نمی‌تواند انکار کند که کراکت استعداد واقعی در تقلید دارد. تقلیدهایش از سیمونز، وودز و چاپل واقعاً شگفت‌انگیز است و وقتی در گوگل «مانی پاکیاو» را جستجو کنید، خواهید دید که حتی آن هم واقعاً خوب است.