بهترین غذای دنیا

این برنامه شامل یک شمارش معکوس ده‌تایی از غذاهای مختلف در دسته‌بندی‌های گوناگون است، مانند ساندویچ‌ها، نان‌های شیرین، یا غذاهای خیابانی که از سراسر ایالات متحده تهیه شده‌اند، از سیب‌زمینی سرخ‌کرده بوستون تا ساندویچ گوشت خوک سیاتل. با روایت جان گودمن، بینندگان در مورد غذاهای خاص و اغلب با تاریخچه‌های منطقه‌ای مرتبط با آن‌ها، و همچنین رستوران یا سرآشپزی که این غذاها را تهیه کرده‌اند، اطلاعات کسب می‌کنند. بینندگان نحوه آماده‌سازی غذا را یاد می‌گیرند و نظرات مشتریان در مورد غذا را می‌شنوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که آیا برنامه‌هایی مثل این، عادت‌های بد غذایی را ترویج می‌دهند. آیا خوردن ساندویچ یک فوتی برایتان مناسب به نظر می‌رسد؟ آیا تماشای این برنامه باعث گرسنگی شما می‌شود؟ اگر این‌طور است، چرا این اتفاق می‌افتد؟
• آیا آنچه در برنامه نشان داده می‌شود واقعی است؟ آیا مواد غذایی برای اهداف برنامه اغراق‌آمیز شده‌اند؟ چطور می‌توان فهمید؟

والدین باید بدانند که بیشتر غذاهای این مستند پرکالری و پرچرب هستند و به دلیل سرو در حجم زیاد، مورد توجه قرار می‌گیرند. کالری و گرمی چربی فقط یک بار در قسمت ساندویچ ذکر می‌شود و در ادامه می‌گوید «اما کی حساب می‌کند؟» در عین حال، آشپزها و رستوران‌داران این برنامه، متخصصان سخت‌کوش و خلاقی هستند که یا سنت‌ها را زنده نگه می‌دارند یا سنت‌های جدیدی خلق می‌کنند.

اندازه و افراط به نظر عوامل تعیین‌کننده‌ای برای بهترین بودن یا نبودن چیزی هستند، نه مزه — اگرچه خیلی‌ها در مورد طعم خوب غذا صحبت می‌کنند. جالب است ببینیم مردم چقدر می‌توانند با یک همبرگر ساده دیوانه‌وار شوند و نمایش خیلی سریع پیش می‌رود.علاوه بر قدردانی از تاریخچه یا خلاقیت پشت هر غذا، این برنامه فرصت‌های دیگری به جز وسوسه شدن و تماشای دیگران در حال غذا خوردن ارائه نمی‌دهد.