جمعه سیاه

در جمعه سیاه، روز شکرگزاری است و کریس (با بازی رایان لی) آماده می‌شود تا برای فروش بزرگ جمعه سیاه در فروشگاه «ما اسباب‌بازی‌ها را دوست داریم» سر کارش حاضر شود، که از نیمه‌شب شروع می‌شود. همکار قدیمی‌اش کن (با بازی دوون ساوا) او را سوار می‌کند و آن‌ها با همکاران دیگرشان آرچی (با بازی مایکل جای وایت)، مارنی (با بازی ایوانا باکرو) و روت (با بازی الن کلتون) و همچنین دستیار بدخلق مدیر فروشگاه برایان (با بازی استیون پک) و مدیر متظاهر جاناتان (با بازی بروس کمپبل) ملاقات می‌کنند. کارها از اول بد پیش می‌رود (بدون مرخصی‌های مزدبگیر، صندوق‌های خراب و لکه‌های بدبو در راهرو ۷) و وقتی توده‌ای چسبناک از اکتوپلاسم بیگانه مشتریان را به زامبی‌های وحشی تبدیل می‌کند، اوضاع بدتر هم می‌شود. همکاران خسته و روسای متکبر که در انبار گیر افتاده‌اند، باید غم‌هایشان را کنار بگذارند و با هم همکاری کنند تا زنده بمانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت روز جمعه سیاه صحبت کنند. این موضوع چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد تا این تاثیر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم ترسناک است؟ چه عناصری از ژانر وحشت در این فیلم وجود دارد؟ چرا گاهی اوقات مردم دوست دارند در سینما بترسند؟
• چگونه نوشیدن الکل به تصویر کشیده شده است؟ آیا آن را جذاب و فریبنده نشان می‌دهند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• این فیلم در مقایسه با فیلم‌های تعطیلاتی که قبلاً دیده‌اید، چطور است؟ چه پیامی در مورد خرید و مصرف در تعطیلات به ما می‌دهد؟

والدین باید بدانند که فیلم جمعه سیاه یک کمدی ترسناک است که در نیمه شب روز شکرگزاری اتفاق می‌افتد، زمانی که گروهی از خریداران در یک فروشگاه اسباب‌بازی به هیولاهایی شبیه زامبی تبدیل می‌شوند. این فیلم تمام عناصر لازم برای تبدیل شدن به یک کلاسیک ژانر را دارد، اما در عوض کمی خسته‌کننده و ناامیدکننده به نظر می‌رسد. انتظار صحنه‌های خشونت‌آمیز و ترسناک زیادی را داشته باشید، با زامبی‌هایی که انسان‌ها را می‌خورند و انسان‌هایی که به زامبی‌ها حمله می‌کنند، و خون فراوان (که گاهی برای خنده استفاده می‌شود). به زامبی‌ها خنجر زده می‌شود و اعضای بدن و احشای آن‌ها نشان داده می‌شود. زبان فیلم نیز تند است و کلماتی مانند لعنتی، س--ت، و خدا لعنتی به‌طور مکرر استفاده می‌شوند. برخی دیالوگ‌ها و حرکات جنسی وجود دارد، و همچنین زامبی پیرزنی با سینه‌های برهنه (اما کاملاً مصنوعی) دیده می‌شود. یکی از شخصیت‌های اصلی از یک فلاسک مشروب می‌نوشد، سعی می‌کند به مخفیگاه مخفیانه خود برسد، و به او مست گفته می‌شود. سایر شخصیت‌ها نیز به‌طور مختصر مشروب می‌نوشند. بروس کمبل، ستاره محبوب فیلم‌های زامبی، در این فیلم ایفای نقش می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

عناصر لازم برای یک فیلم ترسناک-کمدی تعطیلات به یادماندنی و قابل بازبینی در اینجا وجود دارد، اما علی‌رغم جلوه‌های ویژه عملی و ژانر مورد علاقه کمپبل، به نظر می‌رسد انرژی کمی دارد و کمی افسرده‌کننده است. بازیگران جمعه سیاه همه خوب هستند. ساوای با پوشیدن یک ژاکت، شلوار کار و کلاه بابانوئل، یک شخصیت قوی و شبیه هان سولو را به تصویر می‌کشد؛ وایت یک قهرمان توانمند است که مانند یک سرباز از یک میخ‌زن استفاده می‌کند؛ باکرو (که از زمان فیلم «آبی عمیق» بزرگ شده است) صدایی شجاعانه از عقلانیت است؛ لی لحظات کمدی را فراهم می‌کند؛ و شخصیت پک قدرت اندک خود را بسیار جدی می‌گیرد. از سوی دیگر، کمپبل که معمولاً یک دزد صحنه بی‌دردسر است، نمی‌تواند خط داستانی را پیدا کند که جاناتان را خنده‌دار کند؛ جوک‌های او فقط به صورت پراکنده جواب می‌دهند.در حالی که دیدن جلوه‌های ویژه زامبی‌ها جالب است، فیلم‌سازان واقعاً کار زیادی با هیولاهایی که طرفداران این ژانر قبلاً ندیده‌اند، انجام نمی‌دهند. آن‌ها غرش می‌کنند و بیرون می‌پرند و گاز می‌گیرند، اما نه چیز دیگری. تقریباً در دو سوم فیلم، ایده‌ای شکل می‌گیرد، اما بعد از آن فقط در آنجا می‌ماند. در هستهٔ جمعه سیاه، خشم عمیق و سردی در مورد سرمایه‌داری و خرید وجود دارد، با کارمندانی که از شغل‌های بی‌آینده و روح‌سوز خود شکایت می‌کنند و با کمپبل که از کل طرح شیطانی جمعه سیاه «فروش‌ها» تمجید می‌کند و مشتریان هم به عنوان هیولاهای واقعی و مجازی ظاهر می‌شوند. (حتی اسباب‌بازی داغ فصل، «دنیل غمگین»، موجودی غمگین است.) اما فیلم فقط کمی بیش از حد به موضوع خود اشاره می‌کند؛ همچنین در ارائه هرگونه ایده‌های جایگزین، امید یا احساسات شکست می‌خورد.