هالووین می کشد

در فیلم هالووین می‌کشد، داستان درست لحظاتی بعد از پایان هالووین (۲۰۱۸) ادامه پیدا می‌کند. لوری استرود زخمی (جیمی لی کرتیس) و دخترش کارن (جودی گریر) و نوه‌اش آلیسون (اندی ماتیکاک) سوار بر ماشین از قلعه در حال سوختن لوری دور می‌شوند، در حالی که مایکل مایرز داخل آن محبوس شده است. لوری برای جراحی زخم‌هایش به بیمارستان می‌رود، در حالی که کامرون (دیلن آرنولد) دوست پسر آلیسون، افسر هاوکینز (ویل پاتون) را پیدا می‌کند و او را به بیمارستان می‌رساند. متاسفانه، آتش‌نشانان به طور تصادفی قاتل را آزاد می‌کنند و قربانیان بعدی او می‌شوند. سپس در یک بار، تامی دویل (آنتونی مایکل هال)، که از حملات مایکل در سال ۱۹۷۸ جان سالم به در برده است، با داستان‌های مایکل مایرز، دیگر ساکنان هادونفیلد را برمی‌انگیزد و شروع به تشکیل یک جمعیت خشمگین می‌کند. آیا بالاخره می‌توان مایکل را متوقف کرد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم هالووین کیلز صحبت کنند. این خشونت چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده؟ فیلم برای رسیدن به این اثر چه چیزی را نشان داد و چه چیزی را نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم در مورد ذهنیت توده ها چه می گوید؟ چه چیزی باعث می شود مردم به آن مستعد شوند؟ چگونه می توان از آن اجتناب کرد؟ آیا می تواند چیز مثبتی باشد؟
• موضوع فیلم چیست؟ چگونه مایکل مایرز با ترس برابر است؟ چگونه می‌توان ترس یا نفرت را شکست داد؟
• جاذبه فیلم‌های ترسناک چیست؟ چرا گاهی اوقات مردم دوست دارند بترسند؟
• این دنباله چگونه با فیلم قبلی مقایسه می‌شود، که همه فیلم‌های قبلی هالووین، از جمله نسخه اصلی را با بازنویسی و اصلاحات به‌روزرسانی کرد؟ احتمالا در مورد بازراه‌اندازی‌ها، دنباله‌ها و بازسازی‌های خلاقانه شنیده‌اید. این فیلم در کدام دسته قرار می‌گیرد؟ آیا موفق است؟

والدین باید بدانند که فیلم «هالووین کیلز» دنباله مستقیم بازراه‌اندازی سال ۲۰۱۸ فیلم «هالووین» است و دقیقاً از جایی که فیلم قبلی تمام شد، ادامه می‌یابد. شخصیت‌های مورد علاقه طرفداران در این فیلم عمدتاً زخمی هستند و داستان نازک آن شامل یک جمعیت خشمگین، فریادهای فراوان و قتل‌های بسیار است که بیننده را بی‌حس می‌کند. ده‌ها شخصیت به طرز وحشتناکی و با روش‌های خشن کشته می‌شوند و خون فراوانی در فیلم وجود دارد، هم به صورت فواره و هم به صورت جاری و هم به صورت لخته. اجساد وحشتناکی نیز در فیلم وجود دارد. شخصیت‌ها با چاقو در چشم زده می‌شوند، چشم‌ها بیرون کشیده می‌شوند، شخصی از ارتفاع بالا می‌پرد و روی پیاده‌رو پخش می‌شود و جمعیت خشمگین حمله می‌کند. همچنین اسلحه و شلیک، چاقو زدن، بریدن، کتک زدن، قلدری و موارد بسیار بسیار دیگر را خواهید دید. زبان فیلم قوی است و کلماتی مانند «فاک»، «مادر فاکر»، «شیت»، «تتس»، «آس هول» و موارد دیگر در آن استفاده شده است. شخصیت‌ها در یک بار به صورت اجتماعی مشروب می‌خورند، در خانه ماری‌جوانا می‌کشند و در بیمارستان مسکن مصرف می‌کنند. همچنین به خرید پِیوت و مصرف مواد مخدر اشاره شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کارگردان دیوید گوردون گرین در دنباله‌ی فیلم خود، برخلاف بازسازی موفق و استادانه‌اش در سال ۲۰۱۸، اثری کاملاً متفاوت خلق کرده است: یک آشفتگی پر سر و صدا و پر از فریاد و ده‌ها قتل خسته‌کننده و وحشیانه. به نظر می‌رسد گرین از وقایع فیلم هالووین ۲ (۱۹۸۱) الهام گرفته است، که در همان شب هالووین فیلم اصلی اتفاق می‌افتد و بیشتر در یک بیمارستان اتفاق می‌افتد، جایی که لوری تحت درمان است و مایکل مایرز به آنجا می‌رود. در حالی که آن فیلم تلاش کرد تا حس فیلم اصلی را بازآفرینی کند (و تا حدی به لطف کمک جان کارپنتر به عنوان همکار نویسنده، تهیه‌کننده، آهنگساز و احتمالاً کارگردان بدون نام)، گرین ظاهراً به دنبال ایجاد ظاهری هرج و مرج‌تر و احساسی آشفته‌تر برای هالووین کیلز است. برخلاف بیمارستان خالی و ترسناک بعد از ساعات کاری در فیلم اصلی، بیمارستان گرین پر از فریاد و ناله و آدم‌هایی است که روی هم تلنبار شده‌اند و برای رسیدن به خروجی باید از روی هم عبور کنند.جمعیت خشمگین به طرز غیرمنطقی و سریعی بالا می‌گیرد، به حدی که به جای درک خسته کننده و غم انگیز، آزاردهنده می‌شود، و فریاد خشم ("امشب شرارت می‌میرد!") در نبود هرگونه شخصیت واقعی، بی‌معنی می‌شود. (دو تن از بازیگران اصلی، بازماندگان فیلم 1978، 43 سال بعد در اینجا نقش‌های خود را تکرار می‌کنند، اما فیلم به جز اشاره به آنها، کار دیگری با آنها نمی‌کند.) اما قتل‌ها هستند که این فیلم را پایین می‌کشند. به جای چند مرگ به موقع و ایجاد کننده تعلیق، این فیلم یکی پس از دیگری، ده‌ها قتل را به تصویر می‌کشد، تقریباً به طور مداوم در 105 دقیقه، با کمی تغییر -- و با کمی توجه. این فیلم کمتر به عنوان فیلمی به نام "هالووین می‌کشد" و بیشتر به عنوان فیلمی است که احتمالاً هالووین را کشته است.