شب مردگان زنده

شب مردگان زنده با حمله به یک زن جوان و برادرش در قبرستان توسط زامبی شروع می‌شود؛ سپس صحنه به گروهی از غریبه‌ها منتقل می‌شود که در خانه‌ای دورافتاده از ارواح شرور پناه گرفته‌اند. آنها در داخل خانه، اخبار تلویزیونی را می‌بینند که طاعون زامبی را به "تشعشعات" حاصل از یک کاوشگر فضایی ونوس که محیط را آلوده کرده، مرتبط می‌دانند، و می‌شنوند که تنها راه متوقف کردن ارواح شرور، نابود کردن مغز آنهاست با شلیک گلوله‌ای دقیق یا ضربه به جمجمه. بازماندگان وحشت‌زده به دو دسته تقسیم می‌شوند: خانواده‌ای به نام کوپرها که می‌خواهند در داخل خانه محبوس بمانند و منتظر کمک باشند، و گروهی فعال‌تر به رهبری بن (دواین جونز)، مرد سیاه‌پوست مصممی که قصد دارند به سمت امنیت فرار کنند، علی‌رغم تجمع ارواح شرور در تاریکی بیرون. هشدار اسپویلر: پایانی به شدت شوک‌آور نشان می‌دهد که هیچ‌یک از برنامه‌های آنها به نتیجه نمی‌رسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های کلاسیک ترسناک صحبت کنند. شب مردگان زنده چگونه در میان فیلم‌های ترسناک افسانه‌ای و پیشگام جایگاهی کسب کرده است؟
• چگونه استفاده از فیلم سیاه و سفید باعث می‌شود لحظات ترسناک ترسناک‌تر به نظر برسند؟ آیا می‌توانست به همان اندازه با رنگ ترسناک باشد؟ چرا یا چرا نه؟
• نظر شما در مورد پایان فیلم چیست؟ آیا این پایان، و بسیاری از اتفاقات خارج از مزرعه، به نظر می‌رسد نظری است در مورد دوره‌ای که فیلم در آن ساخته شده است، یعنی اواخر دهه 1960؟ آیا فیلم‌ها، که معمولاً به عنوان نوعی سرگرمی فراری تلقی می‌شوند، باید همیشه پایانی خوش داشته باشند؟

والدین باید بدانند که شب مردگان زنده یک فیلم ترسناک کلاسیک و کم‌هزینه محصول ۱۹۶۸ است که در آن مردمی که در یک مزرعه گرفتار شده‌اند، باید از خود در برابر اجساد متحرک دفاع کنند. اگرچه این فیلم به اندازه دنباله‌های مردگان زنده و فیلم‌های ترسناک بعدی خشونت‌بار و خونین نیست، اما صحنه‌های خشونت‌آمیز زیادی دارد. زامبی‌ها (اصطلاحی که در فیلم به کار نرفته) در حال خوردن اندام و احشای قربانیان به تازگی کشته شده نشان داده می‌شوند. دختری جوان به زامبی تبدیل می‌شود و با یک بیلچه به طور مکرر مادرش را به قتل می‌رساند. زامبی‌ها با شلیک گلوله به سرشان کشته می‌شوند، به آتش کشیده می‌شوند و با آچار چرخ له می‌شوند. انسان‌هایی که تلاش می‌کنند زنده بمانند به جان هم می‌افتند، از جمله صحنه‌ای که یک مرد با تفنگ مرد دیگری را می‌کشد. اگرچه جرج رومرو و عوامل فیلم هرگونه پیام اجتماعی-سیاسی را در فیلم رد می‌کنند، اما نمی‌توان این فیلم را به عنوان نقدی بر دوره‌ای که فیلم در آن ساخته شده نادیده گرفت. همچنین باید گفت که تنها شخصیتی که می‌توان به عنوان قهرمان کامل در نظر گرفت، یک مرد آفریقایی-آمریکایی است، که در آن روزها بی‌سابقه بود. الفاظ رکیک ملایم گاه‌به‌گاه شامل «لعنتی»، «جهنم» و «بی‌شرف» است و همچنین سیگار کشیدن در فیلم وجود دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

جورج آ. رومرو با فیلم کلاسیک خود سطحی تقریباً بی‌سابقه از خشونت واقع‌گرایانه و وحشت را به طرفداران فیلم‌های هیولایی (که بسیاری از آن‌ها کودکان بودند) معرفی کرد. وقتی این فیلم در سال ۱۹۶۸ اکران شد، منتقدان و مفسران از این موضوع که کودکان در معرض چنین کابوسی قرار گرفته‌اند، خشمگین شدند. اگرچه این فیلم توسط انجمن فیلم آمریکا رده‌بندی نشده است، اما برخی از پوسترها و تبلیغات آن دارای رده‌بندی X (به دلیل خشونت شدید، نه صحنه‌های جنسی) بودند، و این موضوع می‌تواند چیزی را به شما بگوید. این فیلم هنوز هم امروز بسیار تاثیرگذار است و با زاویه‌های دوربین، شوک‌های موثر، احساس تنگی نفس و حال و هوای زامبی‌های ترسناک، تاثیر زیادی بر مخاطب می‌گذارد.هشدار: این فیلم در مالکیت عمومی قرار دارد، به این معنی که نسخه‌های زیادی با کیفیت فنی پایین و ظاهری نامناسب در بازار وجود دارد، نسخه‌های «رنگی» شده با کامپیوتر، و نسخه‌های طنز با دیالوگ‌های دوبله شده (حتی با موسیقی متن شوخی‌های بد، تصاویر همچنان آزاردهنده هستند).