تاسکالوسا

در توسکالوسا، سال ۱۹۷۲ است و دانش‌آموخته کالج بیلی (دِوون بوستیک) در یک مرکز روان‌پزشکی در آلاباما کار می‌کند، جایی که پدرش (تیت داناوان) روان‌پزشک است. بیلی، که سفیدپوست است، گاهی اوقات به دیدن بهترین دوستش، نیجل (مارچانت دیویس)، مرد سیاه‌پوستی که یک غرفه باربیکیو دارد، می‌رود. آن‌ها پیوندی با هم دارند، زیرا مادرانشان زمانی که جوان‌تر بودند سعی کردند با هم فرار کنند، اما در یک تصادف رانندگی جان باختند. در این مرکز، بیلی با ویرجینیا (ناتالیا دایر از سریال چیزهای عجیب) آشنا می‌شود و عاشق او می‌شود، که ظاهراً فقط یک روح آزاد است. با گذشت زمان و با گذراندن زمان بیشتر بیلی و ویرجینیا با هم، پدرش به‌شدت مخالفت می‌کند. در همین حال، نیجل به‌تدریج عصبانی‌تر می‌شود و شروع به انجام اقدامات خشونت‌آمیز اعتراضی علیه نهاد سفیدپوستان کرده است. همه چیز به اوج خود می‌رسد در شبی که بیلی تصمیم می‌گیرد با ویرجینیا فرار کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت توسکالوسا صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ تا چه حد ریشه در دوره زمانی دارد؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا می‌فهمید چرا شخصیت‌های سیاه‌پوست تصمیماتی که می‌گیرند را اتخاذ می‌کنند؟ چرا فکر می‌کنید محافظه‌کاران سفیدپوست نسبت به آنها چنین نفرت‌انگیز هستند؟
• در سال ۱۹۷۲ چه چیزهایی متفاوت بود؟ چه چیزهایی مشابه است؟
• فیلم رابطه جنسی بین دو شخصیت اصلی را چگونه به تصویر می‌کشد؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟
• چرا ویرجینیا در آسایشگاه زندانی شده است؟ تفاوت رفتار او با نگرش‌ها نسبت به چنین رفتاری چیست؟

والدین باید بدانند که توسکالوسا یک درام عاشقانه است که در سال ۱۹۷۲ اتفاق می‌افتد و دربارهٔ مرد جوانی (دِوون بوستیک) است که عاشق یک بیمار (ناتالیا دایر) در بیمارستان روانی که پدرش در آن کار می‌کند، می‌شود. صحنه‌های خشونت‌آمیز شامل دعوا، کوبیدن سر به ماشین، گاز گرفتن انگشتان، خون، خشونت پلیس، تصاویر خبری با اسلحه و شلیک، و چند مورد گفتگوی خشونت‌آمیز است. یک زوج جوان اغلب یکدیگر را می‌بوسند، و زن می‌گوید باردار است. گفتگوهای مرتبط با رابطه جنسی نیز وجود دارد، و الفاظی مانند فاک، شیت، بِیچ و موارد دیگر در فیلم به کار رفته است. انتظار نوشیدن الکل در جمع (آبجو، ویسکی، مشروبات دست‌ساز) را داشته باشید؛ یکی از شخصیت‌ها در مورد نوشیدن مداوم الکل شوخی می‌کند. شخصیت‌ها همچنین به طور مرتب سیگار می‌کشند، و مصرف ماری‌جوآنا نیز در فیلم وجود دارد. این فیلم اقتباسی از رمان سال ۱۹۹۴ نوشتهٔ دبلیو. گلاسکو فیلیپس است و بیش از حد توانش را می‌خواهد، اما شخصیت‌های محوری قوی و موضوعات جالبی دارد و دیدن آن برای بینندگان بالغ ارزش دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بر اساس رمانی از سال ۱۹۹۴ نوشته دبلیو. گلاسکو فیلیپس، این درام تلاش می‌کند تا عمق و وسعت یک رمان را به دست آورد، و در حالی که بسیاری از جنبه‌ها ناقص به نظر می‌رسند، اما همچنان بخش زیادی از آن به‌شدت جذاب است. فیلیپ هاردر، سازنده موزیک ویدیو، با تاسکالوسا اولین تجربه نویسندگی و کارگردانی خود را به دست می‌آورد، و این تلاش جاه‌طلبانه‌ای است، نه فقط در تنوع شخصیت‌ها و تاریخ، بلکه در دوره زمانی و حال و هوای فیلم. (ترانه «او-او-اچ چایلد» از گروه فایو استیراستپس در بسیاری از فیلم‌ها استفاده شده، اما در اینجا به‌درستی به کار رفته است.)هر دو بوستیک و دایر در نقش‌هایشان فوق‌العاده هستند. بیلی بوستیک هم مهربان است و هم یک فرد بیرونی، با ریتمی کمی متفاوت از دیگران. و دایر یک شجاعت شگفت‌انگیز را به تصویر می‌کشد، و با خط باریکی بین معنای "عاقل" و "دیوانه" بازی می‌کند. اما دیویس، در حالی که به عنوان نیجل موثر است، کوتاه می‌آید. شخصیت او تقریبا به طور انحصاری در طول مبادلات با بیلی دیده می‌شود، و هم رابطه او با بیلی و هم تبدیل شدن او به یک مبارز، به طور آزاردهنده‌ای مبهم است. به همین ترتیب، فلش‌بک‌ها به دو مادر جوان، که باید چیزهای زیادی را به هم مرتبط می‌کردند، هم اندک و هم تکراری هستند. اما بیلی و ویرجینیا توسکالوسا را به شیوه‌ای تاثیرگذار به جریان می‌اندازند، در حالی که از افراط‌های جهان و تمام خشم همراه با آن عبور می‌کنند و سعی می‌کنند جای خودشان را پیدا کنند.