گرگینه های درون

در فیلم گرگ‌نمای درون، افسر اداره جنگل‌داری آمریکا فین ویلر (با بازی سم ریچاردسون) برای کار در شهر کوچک بیورفیلد حاضر می‌شود. اهالی شهر آدم‌های عجیبی هستند: ترکیبی از افراد گوشه‌گیر، روستایی‌ها و آدم‌های پولدار و متکبر که می‌خواهند از زندگی شهری فرار کنند. فقط سسیلی مور (با بازی میلانا واینتراب) که پستچی است به نظر دوستانه می‌آید و او و فین خیلی زود با هم صمیمی می‌شوند. اهالی شهر در حال حاضر بر سر احداث خط لوله گاز با هم اختلاف دارند، اما این بحث وقتی کنار گذاشته می‌شود که جسد خون‌آلود و زخمی‌ای پیدا می‌شود. علاوه بر این، تمام جعبه‌های برق شهر توسط چیزی که به نظر می‌رسد پنجه‌های قدرتمندی دارد پاره شده‌اند. گروه بحث‌کننده به طور جمعی تصمیم می‌گیرند در مهمانخانه پناه بگیرند، جایی که باید با یک ایده دیوانه‌وار روبرو شوند: یک گرگ‌نمای آدم‌خوار در شهر هست و ممکن است هر کدام از آن‌ها باشد!

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم صحبت کنند. این موضوع چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم چه چیزی را نشان داد و یا نشان نداد تا این تاثیر را ایجاد کند؟
• جاذبه فیلم‌های ترسناک یا هیولا محور چیست؟ چرا گاهی اوقات مردم دوست دارند بترسند؟
• چگونه شخصیت‌های سیاه‌پوست، ال‌جی‌بی‌تی‌کیو+ و زنان در این اثر نمایش داده شده‌اند؟ آیا کلیشه‌ای در این اثر مشاهده کردید؟ چرا کلیشه‌ها مضر هستند؟
• آیا برای کمک به حفظ محیط زیست با لوله‌کشی مخالفت می‌کنید، یا پول آن را می‌پذیرید تا در ملک شما نصب شود؟ چرا؟
• این فیلم چه تفاوتی با فیلم‌های گرگ‌نمای دیگری که دیده‌اید دارد؟ قواعد ژانر گرگ‌نماها چیست؟

والدین باید بدانند که گرگ‌نمای درون یک بازی ویدئویی ترسناک-کمدی-معمایی است در مورد گروهی از شخصیت‌ها در یک شهر کوچک برفی که گرگ‌نما در آن آزادانه در حال پرسه زدن است و ممکن است هر کدام از آنها باشد! خشونت شامل یک جسد خونین، زخم‌های خونی، مبارزه، گاز گرفتن، چاقو زدن، اسلحه و تیراندازی، شخصیت‌هایی که با اشیاء تیز مورد اصابت قرار می‌گیرند و غیره می‌شود. زبان نیز بسیار قوی است و کلماتی مانند فاک، شیت، بیچ و موارد دیگر به دفعات استفاده شده است. ارجاعات جنسی، حرکات جنسی و بوسیدن نیز وجود دارد. یکی از شخصیت‌ها مشروب را از فلاسک به قهوه‌اش می‌ریزد و گفتگویی در مورد نوشیدن الکل وجود دارد. این فیلم عجیب و غریب اما سرگرم‌کننده است و دو شخصیت اصلی به خوبی نوشته و اجرا شده‌اند و برخی از نمایه‌های مثبت را به نمایش می‌گذارند (اگرچه متاسفانه برخی کلیشه‌ها نیز وجود دارد). برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

جاش روبن، کارگردان، با این فیلم ترسناک-کمدی-معمایی که پر از شخصیت‌های متنوع است، بار دیگر طنز عجیب و غریب و خودآگاهانه و غیرمتعارف فیلم قبلی خود را به نمایش می‌گذارد. این فیلم ترسناک و خونین نیست و بیشتر شبیه فیلم‌هایی مثل Clue یا Knives Out است. ریچاردسون، بازیگر سریال‌های Veep و Detroiters، در اینجا شخصیتی فوق‌العاده دارد: مهربان (او از آقای راجرز نقل قول می‌کند!)، کمی تحت سلطه دوست‌دختر نامرئی و آینده‌اش، و واقعاً تلاش می‌کند تا شجاعت و توانایی‌های رهبری خود را پیدا کند. او با واینتراب، بازیگر سریال This Is Us و ده‌ها آگهی تلویزیونی AT&T، همبازی فوق‌العاده‌ای دارد؛ کسی که شریک دوست‌داشتنی، نکته‌سنج و قوی‌اراده‌ای است. شیمی و هماهنگی بین این دو بازیگر قوی و فوری است.فیلم کمدی -- مانند استفاده مکرر فین از عبارت «اوه خدای من» و علاقه او به کفش‌های برفی -- به نوعی غیرمستقیم و کنایه‌آمیز است، و ممکن است در لحظه خیلی خنده‌دار به نظر نرسد، اما این نوع طنزی است که به مرور شما را می‌خنداند، و مانند بازی «کلوئو»، در تماشای‌های بعدی خنده‌دارتر خواهد بود. شخصیت‌های فرعی به عنوان «انواع» با یک یا دو ویژگی شخصیتی معرفی می‌شوند، اما روبن و نویسنده میشنا ولف همه چیز را به یک تابلوی منسجم از عجیب‌وغریب بودن تبدیل می‌کنند، به طوری که هر شخصیت به خوبی تعادل دیگران را برقرار می‌کند. گرگ‌نمای درون در نهایت به یک نبرد خونین معمولی تبدیل می‌شود، اما هنوز هوشمندی خود را حفظ می‌کند.