میلک شیک باروتی

داستان فیلم درمورد دختری به نام سم است که در نوجوانی مادرش او را ترک می‌کند و او در گروه تبهکارها بزرگ می‌شود و در جوانی به یک آدمکش حرفه‌ای تبدیل می‌شود. او برای یک تشکیلات خلافکاری موسوم به «شرکت» کار می‌کند. او در یکی از مأموریت‌هایش وظیفه دارد که دزد پول‌های شرکت را کشته و پول‌ها را به شرکت بازگرداند ولی بعد از اینکه به خانه‌ی دزد می‌رود و به او تیراندازی می‌کند متوجه می‌شود که این شخص به‌خاطر دخترش که توسط عده‌ای گروگان گرفته شده این کار را انجام داده است. لذا تصمیم می‌گیرد آن دختر را نجات دهد. او با ناتان، رئیس شرکت، تماس می‌گیرد و موضوع را با او در میان می‌گذارد. ناتان برای جلوگیری از اقدام سم، 3 نفر از کارکنان شرکت را به سراغ سم می‌فرستد. سم آن 3 نفر را کتک می‌زند و امیلی را نجات می‌دهد ولی پول‌ها در یک انفجار از بین می‌روند. سم امیلی را نزد پدرش به کلینیک می‌برد اما امیلی با جنازه‌ی پدرش مواجه می‌شود. در همین حین ناتان که به‌خاطر ازدست‌دادن پول‌ها عصبانی است به آن 3 نفر دستور قتل سم را می‌دهد. آن 3 نفر نیز با همدستی دکتر نقشه‌ی قتل سم را می‌کشند. ابتدا دکتر یک آمپول بی‌حس‌کننده‌ی عضلات در دو بازوی سم تزریق می‌کند و با این اقدام دو دست سم فلج می‌شود. سم با کمک امیلی 3 مرد را می‌کشد. از سویی دیگر، سم در درگیری‌هایش پسر یکی از تبهکاران بزرگ را ناخواسته کشته است. ناتان در تماس تلفنی به سم اعلام می‌کند که باید مخفی شود و آدرس یک محل امن را به او می‌‌دهد. از سویی دیگر ناتان ناجوانمردانه آدرس آخرین محل سم را برای گروه تبهکاری ارسال می‌کند. سم و امیلی به محل مخفی می‌روند و در آنجا سم بعد از 15سال با مادرش، اسکارلت، روبه‌رو می‌شود. اسکارلت به سم توضیح می‌دهد که 15سال پیش همسرش توسط چند تبهکار کشته شده و او برای انتقام، آن‌ها را به قتل رسانده است ولی از ترس آسیب‌دیدن سم، فرار کرده و مخفی شده است. درادامه، آن‌ها از دست تبهکاران فرار می‌کنند و نزد دوستان اسکارلت که در یک کتابخانه هستند می‌روند. گروه تبهکاران وارد کتابخانه می‌شوند و سم، اسکارلت و دوستانش با آن‌ها درگیری می‌شوند. در این درگیری مرگبار، مدلین، دوست اسکارلت، کشته می‌شود و امیلی هم گروگان گرفته می‌شود. تبهکاران در تماسی تلفنی شرط آزادی امیلی را تحویل‌دادن سم اعلام می‌کنند. سم برای نجات امیلی به رستوران می‌رود و از تبهکاران می‌خواهد که امیلی را آزاد کنند. در همین حین اسکارلت و دوستانش در نقش گارسون رستوران به آنجا وارد شده و تبهکاران را می‌کشند. پس از آن، سم امیلی را نزد ناتان می‌‌فرستد و او را تهدید می‌کند که باید شرکای دیگر را از تعقیب آن‌ها منصرف کند و درغیراین‌صورت کشته می‌شود.

• از فرزند خود بپرسید اگر جای سم بودی چه راهی را انتخاب می‌کردی؟ آیا تصمیم مادر سم برای قاتل همسرش درست بوده؟ آیا به‌جز انتقام و کشتن قاتل راه دیگری مانند شکایت وجود نداشته است؟ از او بپرسید که اگر جای دوستان اسکارلت بود باوجود ناراحتی، در شرایط سخت به دوستانش کمک می‌کرد؟ خلاصه: با فرزند خود درمورد فداکاری‌های سم و تصمیماتی که اسکارلت و دوستانش هنگام مواجهه با یک مشکل می‌گرفتند صحبت کنید.

این فیلم روایتگر درگیری بین گروه‌های خلافکار است، در فیلم «میلک‌شیک باروت» قهرمان داستان زنان هستند. آن‌ها به‌راحتی دست به قتل می‌زنند؛ از انواع سلاح استفاده می‌کنند؛ با مردان وارد مبارزه‌ی تن‌به‌تن می‌شوند؛ زخمی و مجروح می‌شوند، اما اثری از روحیات زنانه در آن‌ها دیده نمی‌شود. همچنین صحنه‌های تیراندازی و قتل واضح و آشکار است که گاهی با موسیقی کمدی همراه می‌شود و این باعث می‌شود که صحنه‌های خشن عادی جلوه داده شوند. لذا ممکن است خشونت را برای فرزند شما عادی‌سازی کند و باعث ایجاد یا تقویت روحیه‌ی پرخاشگری در او شود. ضمناً بهتر است با فرزند خود درباره‌ی قوانین حمل سلاح در کشورهای مختلف صحبت کنید و به او توضیح دهید که آزادی حمل سلاح در کشورهای دیگر بسیار مخرّب بوده و هرساله عده‌ی زیادی به‌خاطر این موضوع کشته می‌شوند. خلاصه: والدین محترم باید رفتاهای خشونت‌آمیز زنان و شدّت خشونت را در این فیلم مورد توجه قرار دهند.

این فیلم، افزودنی شیک اما محافظه‌کارانه به زیرژانر رو به رشد فیلم‌های اکشن است که دنیای زیرزمینی تبهکارانه‌ای کارتونی و پرجزئیات را به نمایش می‌گذارد. فرض ابتدایی دربارهٔ «پودر باروت و میلک‌شیک» این است که شاید می‌خواهد نسخهٔ دخترانهٔ «جان ویک» باشد. و به نظر می‌رسد فیلم، بخش زیادی از ساخت دنیای کمیک‌بوک‌مانند خود را بر اساس قواعد تثبیت‌شده در فیلم‌های جان ویک بنا کرده است، مانند ایجاد یک جامعهٔ تبهکارانه با انبوهی از چشم‌اندازهای جذاب، مثل یک رستوران به سبک دههٔ ۱۹۵۰؛ یک بیمارستان رترو و صیقلی که خارج از محدودهٔ مراقبت‌های بهداشتی جریان اصلی قرار دارد؛ و یک کتابخانه که در آن اسلحه در دسترس است. این ساختارها چگونه بدون اینکه توسط پلیس مورد هجوم قرار بگیرند، وجود دارند؟ پودر باروت و میلک‌شیک به این سؤال پاسخ نمی‌دهد. (جان ویک هم در این مورد پاسخی نمی‌دهد.) اما در حالی که مجموعهٔ جان ویک تلاش می‌کند تا برخی از کارکردهای دنیای خود را توضیح دهد، پودر باروت و میلک‌شیک علاقه‌ای به داشتن چنین گفتگوهایی ندارد. در عوض، به آشنایی قبلی بینندگان با جان ویک تکیه می‌کند تا شکاف‌های وجود یک دنیای نامحتمل از قاتلان را پر کند. این موضوع علیه فیلم عمل می‌کند، زیرا مانع از تبدیل شدن آن به یک موجودیت مستقل می‌شود.با وجود بازیگران مشهورش، از جمله ستارگان بزرگی مثل باسِت، یئو، گوگینو، هِدی و جیماتی، تمرکز فیلم بیشتر بر سبک است تا محتوا. در مقایسه با جان ویک، آن مجموعه هم پر از جلال و جبروت است در میان کشتارهایش، اما فیلم‌هایش پر از لحظات احساسی‌تری هستند تا فیلم شیرترک باروت. برای مثال، امیلی، دختری که سام از او محافظت می‌کند، به اندازه کافی برای درونی‌سازی درد و از دست دادنش توسط تماشاگران، برای مرگ پدرش عزاداری نمی‌کند. به جای آن، یا زمان کافی برای عزاداری به خاطر اکشن فیلم ندارد، یا حالت احساسی‌اش در فیلمنامه به اندازه کافی مهم در نظر گرفته نشده است. و توجیهات بعدی‌اش در مورد شرایط منجر به مرگ پدرش هم خیلی راحت برای پیشبرد داستان به نظر می‌رسد. با این حال، کولمن کار خوبی در متقاعدکننده جلوه دادن این جملات انجام می‌دهد. در همین حال، یئو، گوگینو و باسِت اجراهایی را ارائه می‌دهند که از قابل قبول (یئو، گوگینو) تا دست و پا چلفتی (باسِت، متاسفانه) متغیر است. شاید به این دلیل است که بازیگران شخصیت‌پردازی کافی برای چنگ زدن به آن را ندارند، چون ما می‌دانیم که می‌توانند بازی کنند. جیلان در نقش سام، جذابیت کافی برای پیدا کردن سرگرمی در شخصیتش را ندارد. اجرای خشک او باعث می‌شود که تماشاگر به سختی بتواند در سفر سام از شرور به ضدقهرمان، علاقه‌مند بماند. در نهایت، متقاعدکننده‌ترین بازیگر جیماتی است، که همیشه به نظر می‌رسد می‌تواند اجراها و بازی‌های جذابی را حتی در عجیب‌ترین فیلم‌ها ارائه دهد. با صحنه‌های کمتر از هر یک از شخصیت‌های اصلی، شخصیتش، ناتان، تنها کسی است که واقعاً بینندگان را در این دنیای دیوانه‌وار از کتابخانه‌های پر از اسلحه، قاتلان و شرکت‌های جنایی مرموز، ثابت نگه می‌دارد. به طور کلی، شیرترک باروت به نظر می‌رسد بیشتر به جلوه‌های بصری علاقه دارد تا سرگرم کردن تماشاگرانش.