بی حرکت: داستان مایکل جی فاکس

STILL: A MICHAEL J. FOX MOVIE داستان زندگی مایکل جی فاکس، ستاره دهه 80 سریال خانواده و فیلم بازگشت به آینده را روایت می‌کند، که تشخیص پارکینسون در سن 29 سالگی، جهان را شوکه کرد. فیل داناویه در مورد فاکس در اوج شهرت او گفت که او در تاریخ این صنعت بسیار محبوب بود. این مستند شرح می‌دهد که فاکس چگونه از کودکی کانادایی با جثه کوچک به هالیوود رفت و به تنهایی و با سختی روزگار می‌گذراند تا شانس خود را بیازماید. وقتی موفقیت به سراغش آمد، او موج آن را سوار شد. او همچنین در پشت صحنه سریال خانواده با همسر آینده‌اش تریسی پولان آشنا شد. سپس تشخیص بیماری و سال‌ها پنهان کردن آن، و سرکوب ترس‌هایش با الکل و لرزش‌هایش با قرص، قبل از اینکه فاکس خبر بیماری را علنی کند. این مستند از ویدئوهای خانگی، عکس‌ها، فیلم‌ها و نمایش‌های او، فیلم‌ها و مصاحبه‌های جدید، و همچنین بازسازی‌ها برای روایت داستان فاکس استفاده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد بیماری پارکینسون، اختلال تخریبی که بازیگر در مستند «هنوز: فیلمی از مایکل جی. فاکس» به آن اشاره می‌کند، صحبت کنند. در مورد این بیماری چه می‌دانیم؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می‌توان مراجعه کرد؟
• این فیلم چگونه نشان می‌دهد که مخاطبان همیشه از آنچه پشت دوربین در زندگی سلبریتی‌ها می‌گذرد، آگاه نیستند؟ چرا این موضوع مهم است؟ از این فیلم چه چیزی در مورد فاکس یاد گرفتید؟
• چگونه روباه در طول زندگی خود استقامت نشان داده است؟ ابتدا به عنوان یک پسر کوچک اندام، سپس به عنوان یک بازیگر در حال تلاش، و در میانسالی به عنوان فردی که با بیماری ناتوان کننده ای دست و پنجه نرم می کند.
• چگونه می‌تواند به دیگران کمک کند وقتی سلبریتی‌ای مثل فاکس در مورد تأمین بودجه و تحقیقات در مورد بیماری‌های خاص صحبت می‌کند یا تشخیص و تجربه خود را در مورد یک بیماری به اشتراک می‌گذارد؟ چه مثال‌های دیگری از این دست می‌توانید بیان کنید؟
• اهمیت عنوان فیلم را توضیح دهید.

مستند هنوز: فیلمی از مایکل جی. فاکس مستقیماً از خود بازیگر در مورد تجربیاتش در مواجهه با شهرت در جوانی و زندگی با یک بیماری دردناک و تحلیل برنده از اواخر دهه بیست سالگی اش می‌شنود. در این مستند به زبان عامیانه، مصرف الکل و توصیف دردهای فیزیکی پرداخته شده است. فاکس دوره‌ای از الکلیسم و خشم را پس از تشخیص بیماری پارکینسون در سن ۲۹ سالگی توصیف می‌کند، که در ابتدا آن را برای چند سال پنهان کرد و مصرف دارو را دستکاری می‌کرد تا علائم بیماری را مخفی کند. بیماری او باعث دردهای فیزیکی و افتادن‌های مکرر می‌شود که منجر به کبودی و شکستگی استخوان می‌گردد. فاکس با وجود همه این مشکلات، استقامت می‌کند و همسر و فرزندانش در کنار او هستند. او اصرار دارد که نمی‌خواهد مورد ترحم قرار بگیرد و می‌خواهد داستان خود را در حالی که هنوز وقت دارد، بیان کند. در این فیلم از کلمات فحش و ناسزا به صورت مکرر استفاده شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

کارگردان دیویس گوگنهایم به طور ماهرانه ای بازسازی صحنه ها، تصاویر آرشیوی، فیلم های جدید و مصاحبه ها را با هم تلفیق کرده تا داستان شگفت انگیز مایکل جی فاکس را روایت کند و این ترکیب به یک مستند منحصر به فرد و جذاب تبدیل شده است. در سکانس افتتاحیه فیلم مستند «هنوز: فیلمی از مایکل جی فاکس»، داستانی بازسازی می شود که با صدای خود فاکس روایت می شود و مربوط به اولین باری است که او در سال ۱۹۹۰ در یک هتل در فلوریدا، بعد از بیدار شدن از خواب با سردرد، لرزش انگشت کوچک خود را احساس کرد. این صحنه جذاب و پرتنش به سرعت به صحنه ای از فاکس در تختخواب خانه اش در زمان حال می رود، که با لرزش های مداوم بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می کند و تلاش می کند از تخت بلند شود و مسواک بزند. سپس صحنه به مصاحبه ای با فاکس در یک اتاق سفید روشن می رود، که در آن فاکس با وجود سن و سالش، همچنان سرزنده و شیطان است و در حال مصاحبه با گوگنهایم جلوی دوربین است.در سراسر فیلم، تکنیک مونتاژ به‌خوبی بافته شده است، با بازیگرانی (که هرگز به‌طور کامل دیده نمی‌شوند) که نقش فاکس، همسرش تریسی پولان و دیگران را بازی می‌کنند و تجربیات گذشته‌ای را که فاکس روایت می‌کند، به تصویر می‌کشند، سپس به‌طور بی‌نقصی با تصاویر واقعی پشت صحنه از آن دوره ادغام می‌شوند. فیلم همچنین از صحنه‌هایی از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی فاکس استفاده می‌کند تا نکاتی را که فاکس در مورد زندگی‌اش بیان می‌کند، به تصویر بکشد. ممکن است معانی غیرمنتظره‌ای به برخی از تصاویر تزریق کند، اما داستان‌گویی بصری جذابی را رقم می‌زند. فاکس بسیار متفاوت از تصویر تمیز و بی‌نقص خود در دهه ۸۰ روی پرده ظاهر می‌شود، زمانی که او «شاهزاده جوان هالیوود» بود. او همچنین در توصیف خشم و الکلیسم گذشته‌اش و اصرار بر اینکه نمی‌خواهد ترحم دیگران را برانگیزد، می‌گوید: «من پسر سخت‌گیری هستم. من مثل یک سوسک هستم.» حتی زمانی که در مقابل رهگذران سقوط می‌کند یا در جلسات فیزیوتراپی دست و پنجه نرم می‌کند. طنز تلخ از دست دادن توانایی حرکت صورت یا شوخی‌های سریع توسط یک بازیگر کمدی از دست نرفته است. زمان برای روایت داستان فاکس کوتاه است و او با کمک گوگنهایم، داستان خود را به‌خوبی روایت کرده است.