مشاور

مشاور (با بازی مایکل فاسبندر) در این درام اکشن صیقلی و خشن از ادامه کارش به عنوان وکیل مدافع مجرمان خسته شده است. حالا که عاشق لورا (با بازی پنلوپه کروز) شده و می‌خواهد با او زندگی شاد و زیبایی داشته باشد، دیگر نمی‌تواند از مجرمان دفاع کند. شریک احتمالی او در تجارت مواد مخدر، رینر (با بازی خاویر باردم)، به او هشدار می‌دهد که این کار از آنچه تصور می‌کند خطرناک‌تر است. در این تجارت نه قانون اخلاقی وجود دارد و نه قانون درگیری. به نظر می‌رسد مالکینا (با بازی کامرون دیاز)، دوست‌دختر رینر، از این خطر آگاه است. وستری (با بازی برد پیت)، همکار سابق رینر، که می‌داند این تجارت چقدر کثیف و مخرب است، به مشاور هشدار می‌دهد. اما مشاور نظرش را عوض نمی‌کند. او الماسی تقریباً بی‌نقص برای لورا خریده است؛ او زندگی بزرگ‌تری را تصور می‌کند؛ و می‌خواهد وارد این تجارت شود و بعد هم خیلی زود از آن خارج شود. اما به زودی متوجه می‌شود که هزینه انجام این تجارت بالا است—بسیار بالا.

• والدین می‌توانند در مورد انگیزه شخصیت اصلی صحبت کنند. چرا او می‌خواهد وارد فعالیت‌های مجرمانه شود؟ چگونه انتظار می‌رود مخاطبان به انتخاب‌های او واکنش نشان دهند؟
• فیلم چگونه قیمت درگیر شدن در قاچاق مواد مخدر را به تصویر می‌کشد؟ آیا فیلم آن را جذاب جلوه می‌دهد؟

والدین باید بدانند که این درام تاریک و نسبتاً جذاب با حضور ستارگان مشهور، برد پیت، مایکل فاسبندر، پنلوپه کروز، خاویر باردم و کامرون دیاز، بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است و به احتمال زیاد از تاریکی و خشونت تصویری آن تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت. برخی از صحنه‌های جنسی، اگرچه اندام تناسلی را نشان نمی‌دهند، اما به طور نسبتاً تصویری تنظیم شده‌اند و زوج‌هایی را در حال انجام رابطه جنسی دهانی و در یک صحنه، یک عمل فتیشیستی نشان می‌دهند. شخصیت‌ها اغلب فحش می‌دهند (مثل کلمات bitch و f--k). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ریدلی اسکات یک کارگردان با سبک است و او یک جلوه براق به فیلم مشاور می‌دهد که بعدا به طور سیستماتیک آن را نابود می‌کند. این یک فرآیند تنبیه‌کننده است که تماشاگران را در لبه صندلی‌هایشان قرار می‌دهد، اما خسته و کمی گیج هم می‌کند. مشاور با شخصیت‌های بزرگ و احتمالا آشفته پر شده است، و به حواس مثل یک ضربه به موقع حمله می‌کند، اما افت آن شدید است. اسکات استاد ایجاد حس پیش‌بینی‌کننده‌ای است که به خصوص وقتی خشونت در گوشه و کنار است، اما تقریبا بی‌امان است و در نتیجه خسته‌کننده. بدون مجال نفس کشیدن، تماشاگران نمی‌توانند از هنر لذت ببرند.کورمک مک‌کارتی، نویسنده فیلمنامه، در دنیای سرد و غم‌انگیزی زندگی می‌کند و شخصیت‌های جذاب و پیچیده‌ای خلق می‌کند که شما را در پوست خود نمی‌گنجاند. اما مشاور او به‌طور عجیبی برای وکیلی که در حرفه‌ای چالش‌برانگیز کار می‌کند، ساده‌لوح به نظر می‌رسد - چند هشدار لازم است؟ - و دیالوگ‌ها، اگرچه بذله‌گویی و هوش کمیابی را به نمایش می‌گذارند، به نظر می‌رسد بهتر است روی کاغذ خوانده شوند تا اینکه بلند گفته شوند. (آنها مانند پاراگراف‌های صیقل‌خورده‌ای بیان می‌شوند.) همچنین، ما سرنخ‌های زیادی از آنچه در پیش است به دست می‌آوریم، انگار اسکات می‌خواست مطمئن شود که ما حواسمان جمع است. در پایان، با سوالات زیادی مواجه می‌شویم، یکی از آنها که در مرکز داستان قرار دارد این است: چرا مشاور از مسیر معمول خود منحرف شد؟ و این: آیا ما به اندازه کافی اهمیت می‌دهیم تا آن را حل کنیم؟