جعبه درد

در سال 2004، فیلم «جعبه درد» به دنبال کار روزانه سربازان در یک تیم خنثی‌سازی مواد منفجره ارتش (EOD) است، که به عنوان تیم خنثی‌سازی بمب نیز شناخته می‌شوند، در حالی که آنها بمب‌های دست‌ساز را پیدا و خنثی می‌کنند، که موثرترین سلاح شورشیان عراق است. در حالی که سرجوخه جدید جیمز (جرمی رنر) در کنار سرجوخه سانبورن (آنتونی مکی) و متخصص الدریج (برایان گرتی) کار می‌کند، مخاطبان نگاهی به ذهن و قلب این سربازان می‌اندازند و اینکه برای برخی از آنها، زندگی در ارتش و سروکار داشتن با مواد منفجره، آسان‌تر از زندگی در دنیای غیرنظامی و سروکار داشتن با سایر مسائل است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت فیلم صحبت کنند. نمایش خشونت در این فیلم چگونه با صحنه‌های انفجار و تیراندازی فیلم‌های هالیوودی جریان اصلی مقایسه می‌شود؟ کدام یک تاثیر بیشتری دارد؟
• فیلم چگونه حمله ایالات متحده به عراق را به تصویر می‌کشد؟ آیا این نمایش با نحوه ارائه آن در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی دیگر متفاوت است؟ به چه صورت؟
• سرجوخه جیمز قهرمان است یا احمق؟ آیا او ریسک‌های غیرضروری می‌کند یا ریسک‌های ضروری؟ آیا دلبستگی او به یک پسر عراقی محلی زندگی هر دوی آن‌ها را بهتر می‌کند؟

والدین باید بدانند که اگرچه این درام جنگی/تریلر پر از خشونت و خطرات بسیار واقع‌گرایانه و گرافیکی است -- تیراندازی، مرگ در اثر انفجار، تصاویر اجساد -- اما هرگز با این اعمال به‌صورت سطحی برخورد نمی‌شود و هرگز به‌عنوان صرفاً «اکشن» به تصویر کشیده نمی‌شوند. درنهایت، این فیلم از نظر فکری و فلسفی، محرک و تحریک‌کننده است و به والدین و نوجوانان فرصت می‌دهد تا درباره موضوعات مختلف از اخبار روز تا شرایط کلی بشریت صحبت کنند. با این حال، می‌توان انتظار داشت که در فیلم از زبان تند و زشت (ازجمله استفاده‌های مکرر از کلمه «لعنتی»)، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و شوخی‌های زننده/اشارات جنسی استفاده شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

ترکیب جاه‌طلبی‌های فکری و فلسفی با اکشن‌های نفس‌گیر و پرهیجان، فیلم مهلکه را بدون شک به یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۰۹ تبدیل کرده است. این فیلم همچنین به‌طور کلی یک فیلم فوق‌العاده است، پر از هیجان، اکشن، کمدی قبرستان و تکنیک‌های فیلم‌سازی درخشان.کارگردان کاترین بیگلو (فیلم‌های نقطه شکست و روزهای عجیب) فیلمنامه فیلم مهلکه را به همراه مارک بوال روزنامه‌نگار، که در سال ۲۰۰۴ با سربازان ارتش در عملیات‌های خنثی‌سازی بمب همراه بود، نوشت. واقع‌گرایی فیلمنامه و صحنه‌پردازی نه تنها مانع هیجان و رضایت دراماتیک فیلم نمی‌شود، بلکه آن را ارزشمندتر می‌کند. شخصیت‌ها و موقعیت‌ها واقعی هستند و این رویکرد واقع‌گرایانه به فیلم، در حالی که جیمز و مردان او سعی در خنثی‌سازی بمب در شرایطی دارند که شکست به معنای مرگ ده‌ها نفر است، آن را دردناک‌تر می‌کند. بله، فیلم مهلکه خشونت‌بار، پرتنش و خونین است، اما جنگ هم همین‌طور است. مهلکه، فیلمی مهیج و جذاب است که در آن ذهن و جسم در تقابل قرار می‌گیرند و انفجارهای ویرانگر و پرسش‌های آرام آن مدت‌ها در ذهن شما طنین‌انداز خواهد بود.