اتاق فرار

یک گروه شش نفره از سوی فردی ناشناس به بازی اتاق فرار دعوت می‌شوند. آن‌ها روز برگزاری بازی متوجه می‌شوند که این تنها یک سرگرمی نیست، بلکه مافیای پشت‌پرده‌ی آن قصد دارد جان افراد گروه را به بازی بگیرد. در مرحله‌ی اول با یک اتاق حرارتی روبه‌رو می‌شوند که هر لحظه داغ‌تر شده و نفس‌کشیدن در آن دشوار می‌شود. با هم‌فکری یکدیگر راه خروج را پیدا می‌کنند و وارد اتاق دوم می‌شوند. پس از حل‌کردن معمای اتاق دوم، به اتاق بعدی راه پیدا می‌کنند که برخلاف اتاق اول دمای پایینی دارد و سرما جان آن‌ها را به خطر می‌اندازد. در این مرحله یکی از دوستانشان را از دست می‌دهند. اتاق چهارم اتاقی وارونه است که در آن خطر سقوط از ارتفاع هست. آن‌ها سعی می‌کنند سرنخ‌ها را بیابند تا نجات پیدا کنند. سرانجام یکی دیگر از دوستانشان را نیز از دست می‌دهند. در مرحله‌ی بعد، با مسئله‌ی زمان مواجه می‌شوند. در فرصت کوتاهی باید پازل را حل کرده و دریچه‌ی خروج را بیابند. دختری که زوئی نام دارد بیهوش می‌شود و از بین اعضا تنها دو نفر می‌توانند وارد اتاق بعدی شوند و در نزاعی که بینشان شکل می‌گیرد یک نفرشان کشته می‌شود‌. درنهایت فقط دو نفر باقی می‌مانند که به یکدیگر ملحق شده و از ساختمان فرار می‌کنند.

• درباره‌ی پیام‌های مثبت و منفی فیلم با فرزندتان به گفت‌وگو بنشینید. خودخواهی و طمع چه اثری می‌تواند روی رسیدن به هدف بگذارد؟ از او بپرسید چگونه افراد بدون اینکه جان خود را از دست بدهند می‌توانستند از آنجا خلاص شوند؟ خلاصه: درباره‌ی اهمیت کار تیمی با فرزند خود صحبت کنید.

یک گروه شش نفره که اسیر مافیا شده‌اند باید معمای اتاق‌های فرار را کشف کرده تا بتوانند جان خود را نجات دهند. این فیلم یک اثر معمایی با درون‌مایه‌ای روانشناختی است. ترس، خشونت و تعلیق شدید این فیلم برای گروه سنی زیر 18 سال مناسب نیست. بهت و وحشت اعضای گروه در تمامی مراحل بازی ممکن است اضطراب زیادی را به فرزند شما منتقل کند. اعضای گروه برای زنده‌ماندن خود تقلّا می‌کنند و گاهی مجبور به فداکردن دیگری می‌شوند. این امر اگرچه ممکن است ضروری به نظر بیاید، اما تکرار رفتارهای توأم با خودخواهی، بر روحیات فرزند شما اثرگذار است. در تمامی لحظات فیلم درکنار او باشید و اجازه دهید احساساتش را با شما در میان بگذارد‌. همچنین درباره‌ی تخیّلی‌بودن فضای حاکم بر این اثر با او صحبت کنید. خلاصه: فرزند خود را در لحظات پراضطراب فیلم همراهی کنید.

این فیلم ترسناک/هیجان‌انگیز ویژگی‌های مثبت خود را دارد، اما به‌شدت تعلیق باورپذیری تماشاگران را به چالش می‌کشد و نمی‌تواند از حس فیلم Saw با دندان‌های کندتر اجتناب کند. سرگرم‌کننده‌ترین بخش‌های اتاق فرار، پازل‌های گاه و بی‌گاه قابل حل و جزئیات و تخیل در صحنه‌ها هستند. طراح تولید ادوارد توماس (دکتر هو) MVP است. و برخی از اجراهای بازیگران، از جمله بازی همدلانه راسل در نقش اصلی، خوب است. اما فیلم در تقریباً هر جنبه دیگری ناهماهنگ است. برخی از شخصیت‌ها با جزئیات ترسیم شده‌اند، در حالی که برخی دیگر طرح‌های کلیشه‌ای و سطحی هستند. برخی از تله‌ها به تماشاگران اجازه می‌دهند با آن‌ها فکر کنند؛ در حالی که برخی دیگر نیاز به اطلاعاتی دارند که در اختیار ما قرار نمی‌گیرد. و برخی از آن‌ها آنقدر غیرقابل باور هستند که احتمالاً تماشاگران را از فیلم دور می‌کنند. ساختار ده هندی کوچک (از بین بردن شخصیت‌ها یکی پس از دیگری) و قطب‌نمای اخلاقی استاندارد آن، مانع از ارائه شگفتی‌های قابل‌توجه در داستان می‌شود.علاوه بر این، با تله‌های فوق‌العاده پیچیده و حجم غیرقابل باوری از دانش درونی در مورد بازیکنان، این فیلم نمی‌تواند از مقایسه با مجموعه فیلم‌های بسیار خشن‌تر و بیرحم‌تر Saw فرار کند. فیلم Escape Room برای مخاطبان جوان‌تر طراحی شده و قطعاً به اندازه مجموعه فیلم‌های خونین‌تر زشت نیست و خوشبختانه، کمتر از تلخی و پیام‌های اخلاقی دروغین آن مجموعه است. در این فیلم لحظات سرگرم‌کننده، خنده‌دار و میزان معقولی از تنش وجود دارد، با چند صحنه ترسناک که از کمد بیرون می‌پرند. اما ضرباهنگ‌های داستانی قابل پیش‌بینی و وابستگی شدید فیلم به تعلیق عدم باور، مانع از آن می‌شود که Escape Room خیلی بالاتر از ژانر خود قرار بگیرد.