سازندگان کوچک

لیلی دختر ۱۰ ساله‌ای است اهل نیویورک سیتی که به همراه مادرش، نویسنده‌ای افسرده پس از طلاق اخیر، به سن دیگو می‌آید. پپین هم پسری ۱۰ ساله است اهل مکزیکو سیتی که به همراه پدرش، خواننده اپرا که او هم پس از طلاق اخیر افسرده شده، به سن دیگو می‌آید. وقتی لیلی و پپین در ساحل با هم ملاقات می‌کنند، متوجه می‌شوند که والدینشان مشکلات مشابهی دارند. لیلی نگران است که مادرش ممکن است پس از خواندن مطالب مربوط به افسردگی در اینترنت، دست به خودکشی بزند، بنابراین از پپین می‌خواهد که با هم همکاری کنند تا والدینشان را با هم قرار بدهند تا عاشق هم شوند و بتوانند یک خانواده شوند. اما این کار به راحتی که فکر می‌کردند نیست، چون این دو بچه قبل از اینکه در نهایت با کمک یک افسر پلیس سن دیگو که بازیگر هم هست، راهی برای شاید متحد کردن والدینشان پیدا کنند، دچار یک سری بدشانسی‌ها می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد طلاق صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این فیلم به درستی نشان می‌دهد که والدین و فرزندان در حال طلاق چه احساسی دارند؟
• کدام بخش‌های فیلم باورپذیر به نظر می‌رسند و کدام بخش‌ها دور از ذهن هستند؟ چه چیزی می‌توانست این فیلم را بهتر کند؟
• چگونه می‌توانید بفهمید که به چه چیزی در اینترنت اعتماد کنید؟ از کجا می‌توانید حقایق را بررسی کنید؟ از چه کسی می‌توانید در مورد افسردگی و مسائل جدی دیگر سوال کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم «کبریت‌های کوچک» یک درام عاشقانه کم‌هزینه با عناصری سنگین و غیرمنتظره است، از جمله اندوه، افسردگی، طلاق و بحث در مورد خودکشی. کودکان ممکن است توسط بازیگران جوان در مرکز این درام جذب شوند، اما کسانی که انتظار یک فیلم عاشقانه شاد و مفرح را دارند، ناامید خواهند شد. انتظار چند بوسه بزرگسالانه و نوشیدن الکل در جمع را داشته باشید، همراه با صحنه‌ای که در آن یک مادر افسرده چند قرص مصرف می‌کند و افسرده رفتار می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

کسانی که انتظار دارند فیلم سازندگان کوچک یک کمدی عاشقانه سبک‌دلانه باشد، جایی که دو کودک باهوش دو بزرگسال تنها را با هم آشنا می‌کنند، ناامید خواهند شد. فیلم پر است از ملودرام احساساتی و صحبت‌های سنگین درباره افسردگی و خودکشی. ریتم کند فیلم - بیش از یک ساعت طول می‌کشد تا مرد و زن بالاخره با هم ملاقات کنند - به همراه استفاده بی‌امان از موسیقی پیانو غمگین و چشمک‌زن در پس‌زمینه هر زمان که اتفاقی حتی به‌طور دور از انتظار دراماتیک رخ می‌دهد، آن را دشوار برای تماشا می‌کند. به جای احساس همدردی واقعی با شخصیت‌ها، احساس دستکاری می‌کنید.به دلیل طول فیلم -- که می‌توان 30 دقیقه از آن را حذف کرد -- دشوار است تصور کنیم که کودکان از آن لذت ببرند، حتی با بازی‌های کودکانه قابل قبول. در حالی که بحث و نمایش پیامدهای طلاق و تاثیر آن بر بزرگسالان و کودکان، کاری شایسته است، اما ارزش‌های تولید آماتوری مانع از آن می‌شود که به خوبی آنچه که می‌توانست باشد، ظاهر شود. در عوض، سعی می‌کند هم یک درام دلخراش و هم یک کمدی بامزه کودکانه باشد، و در هر دو شکست می‌خورد.