مخترع بازی

ایوان دراگو (با بازی دیوید مازوز) در مسابقه‌ای برای ساخت بهترین بازی تخته‌ای شرکت می‌کند و زندگی‌اش به‌طور ناگهانی تغییر می‌کند. والدینش در یک مسابقه بادپر ناپدید می‌شوند و او به یتیم‌خانه‌ای غم‌انگیز فرستاده می‌شود که تحت نظارت مقامات سختگیر و گروهی از دانش‌آموزان قلدر به نام لافتیز اداره می‌شود. ایوان به‌تازگی از وجود پدربزرگش (با بازی اد اسنر) مطلع شده است؛ مردی که خود طراح و سازنده بازی تخته‌ای است و در روستای دورافتاده زایل زندگی می‌کند. ایوان با کمک دختر «نامرئی» به نام آنونسیاسیون که در یک اتاق پنهان در مدرسه زندگی می‌کند، باید راهی برای فرار از مدرسه و رسیدن به زایل پیدا کند تا با این پدربزرگ گمشده ملاقات کند. وقتی به زایل می‌رسد، آن را تقریباً متروک می‌یابد و در آنجا پدربزرگش درباره مورودیان، مدیرعامل شرور شرکت رقیب بازی تخته‌ای، به او می‌گوید که تلاش کرده است تا از مسابقات برای جلوگیری از ادامه میراث خانوادگی ایوان استفاده کند. ایوان باید مورودیان را پیدا کند، یک بار برای همیشه شکستش دهد، بفهمید که آیا والدینش هنوز زنده‌اند یا نه، و ثابت کند که شایستگی تبدیل شدن به یک استاد در اختراع بازی‌های تخته‌ای را دارد.

• درباره فیلم‌های فانتزی با خانواده‌تان صحبت کنید. برخی از عناصر فیلم‌های فانتزی چیست؟ این فیلم چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با سایر فیلم‌های این ژانر دارد؟
• چطور در این فیلم از رنگ‌ها برای خلق حس و حال استفاده شده است؟ اگر رنگ مدرسه‌ی خصوصی ایوان بیشتر خاکستری نبود و در تضاد با رنگ‌های روشن خانه‌های پدر و مادر و پدربزرگش قرار نمی‌گرفت، چه اتفاقی می‌افتاد؟
• چطور در این فیلم با قلدری برخورد می‌شود؟ آیا پیامدهای واقعی برای قلدری در این فیلم وجود دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم سازنده بازی‌ها یک فیلم فانتزی محصول ۲۰۱۴ است که درباره‌ پسری جوان است که مهارت تازه‌کشف‌شده‌اش در خلق بازی‌های تخته‌ای نوآورانه، او را راهی سفری برای پیدا کردن پدربزرگش، نجات دادن پدر و مادرش و فرار از یک مدرسه‌ خصوصی کسل‌کننده می‌کند. در این فیلم قلدری نیز وجود دارد: در مدرسه‌ی خصوصی، گروهی از بچه‌ها که خود را لافتیز می‌نامند، با تهدید به قطع کردن بازوی شخصیت اصلی با استفاده از حرکات دست و یادداشت‌های باج‌گیری که این تهدید را پشتیبانی می‌کنند، و همچنین تلاش برای حذف یک تاتو موقت با سمباده، او را مورد آزار قرار می‌دهند. همچنین برخی صحنه‌های کارتونی اغراق‌شده‌ی خشونت‌آمیز وجود دارد: مدیر شرور مدرسه‌ی خصوصی با یک توپ کریکت به سرش زده می‌شود؛ مدرسه در باتلاق فرومی‌رود و زندگی دانش‌آموزان و معلمان را به خطر می‌اندازد؛ و در صحنه‌ی فلش‌بک نشان داده می‌شود که پدر شخصیت منفی در یک هزارتو گم شده که به مرگ او منجر می‌شود.

این فیلم با طراحی‌های ست‌های استایلایز شده و استفاده خلاقانه از رنگ برای ایجاد حس و حال، دارای برخی جنبه‌های لذت‌بخش است. با این حال، داستان فیلم به دلیل پیچیدگی و وجود داستان‌های فرعی زیاد، اجزایی که اجباری به نظر می‌رسند (مانند دختر "نامرئی" که تنها دلیل وجودش در فیلم ظاهراً ارائه یک همتای زن است) و بخش‌هایی که کمی شبیه به یک مجموعه کتاب و فیلم بسیار محبوب به نظر می‌رسند، مخدوش شده است که در آن بچه‌ها به یک مدرسه خصوصی غیرمعمول می‌روند.با همه‌ی آن عوامل، تا زمانی که ایوان جوان با رقیب سرسخت خود در خلق بازی تخته‌ای ملاقات می‌کند، همه‌ی عجیب‌وغریب بودن نمی‌تواند حس تلاش بیش از حد فیلم را جبران کند. این موضوع فیلم را وحشتناک نمی‌کند، اما همچنین آن را به خوبی که می‌توانست باشد، نمی‌رساند، اگر در قوس کلی داستان سفت و سخت‌تر بود. و این چیزی است که تکنی کالر مکان‌های خوب در تضاد با رنگ‌های یکنواخت مکان‌های بد نمی‌تواند پنهان کند.