باشگاه نجوم

پس از گرد هم آمدن برای اجرای یک نمایش با موضوع تاریخ سیاه‌پوستان در تئاتر شهروندان راست‌قامت نیویورک، هشت سرگرم‌کننده شروع به نامیدن خود به نام باشگاه نجوم کردند، که نام همین نمایش کمدی نیز بود. جیمز سوم، جاناتان بریلاک، شاتان بوون، ری کاردووا، کارولین مارتین، جراه میلیگان، مونیک موسی و کیشا زولار در بخش‌های کوتاه نمایش، فرهنگ، طبقه و ابزورد بودن انسان به‌طور کلی را به چالش می‌کشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که چرا باشگاه نجوم در نتفلیکس پخش می‌شود و نه در تلویزیون‌های شبکه‌ای. به نظر شما سرویس‌های استریم به دنبال جذب چه نوع مخاطبانی هستند و چگونه با مخاطبان شبکه‌های تلویزیونی متفاوتند؟ آیا این نوع کمدی به آزادی استریم نیاز دارد تا بر محتوای بالغانه و موضوعات خاص تمرکز کند؟ آیا این نمایش بدون این نوع محتوای بالغانه هم می‌تواند خنده‌دار باشد؟
• آیا هیچ‌یک از طرح‌ها در این مجموعه باعث شد دیدگاه‌تان را بازبینی کنید یا چیزی را از زاویه‌ای متفاوت ببینید؟ آیا فکر می‌کنید این طرح‌ها چنین هدفی دارند؟ آیا طنز می‌تواند باعث تغییر اجتماعی شود؟ چطور؟
• چگونه کمدی باشگاه نجوم شجاعت و کار تیمی را نشان می‌دهد؟ چرا این نقاط قوت مهم شخصیتی هستند؟

والدین باید بدانند که باشگاه اخترشناسی یک نمایش کمدی است که با حضور هشت سرگرم‌کننده سیاه‌پوست اجرا می‌شود، بیشتر آنها فارغ‌التحصیلان مدرسه بداهه‌پردازی شهر نیویورک، شهروندان راست‌قامت هستند. طنز این نمایش بیشتر برای مخاطبان بالغ است: به عنوان مثال، در یکی از بخش‌های نمایش، یک ابرقهرمان با اندام "پر" از شرورها با "قدرت باسن خود" (که با گروهی از ابرقهرمانان تمام می‌شود که همگی با هم مواد مخدر مصرف می‌کنند)، یا بخشی درباره گروهی از مسافران کشتی برده که در فضای تنگ و محدود الهام‌بخشی شهوانی پیدا می‌کنند. خشونت به صورت کمدی نمایش داده می‌شود، مانند صحنه‌ای که گروهی از آدم‌های نان زنجبیلی صحبت‌کننده خانه خود را توسط کودکی که تعطیلات را جشن می‌گیرد، نابود می‌شود. الفاظ زشت و تند زیادی در نمایش وجود دارد، از جمله "لعنتی"، "مادر****"، "خر****"، "احمق"، "لعنتی"، "جهنم"، "لعنتی"، و کلمه "N". به طور کلی، کمدی این نمایش به ایده‌ها می‌پردازد و از آنها تمسخر می‌کند، نه افراد، و گروه بازیگران شجاعت و کار تیمی را در به چالش کشیدن استانداردهای فرهنگی و گاوهای مقدس نشان می‌دهند.

این نمایش طنز، باهوش و بسیار خنده‌دار است و با طنز و شوخی‌های بامزه‌اش، هر موضوعی را که در بر می‌گیرد، به خوبی به تصویر می‌کشد و با کمدی‌های کلاسیک مانند شنبه شب‌های زنده، کی اند پیل و بچه‌های هال رقابت می‌کند. همانطور که از یک نمایشی که سه نفر از هشت بازیگر آن - جاناتان بریلاک، جراه میلیگان و جیمز سوم - میزبان یک پادکست در مورد نمایندگی در سرگرمی (مردان سیاه‌پوست نمی‌توانند در هالیوود بپرند) هستند، انتظار می‌رود، بسیاری از اهداف طنز باشگاه نجوم، حول محور نژاد می‌چرخد: یک بخش اورژانس برای موهای زنان سیاه‌پوست، گروهی هیجان‌زده از بازیگران که برای یک نمایش با تیم نویسندگی سیاه‌پوست تست می‌دهند، یک گروه حمایتی برای "سیاه‌پوستان جادویی" در سینما ("تکرار کنید بعد از من" رهبر گروه می‌گوید: "من شخصیت اصلی داستان خودم هستم... من بیشتر از نصیحتی هستم که به افراد سفیدپوست می‌دهم").این طرح‌ها احساس آشنا و جادویی دارند و بسیار خنده‌دار و تازه هستند، اغلب انتظارات بیننده را بر هم می‌زنند. در یکی از طرح‌های الهام‌بخش، یک صاحب‌خانه سیاه‌پوست رابین هود را به خاطر این‌که مقداری از ثروت بازتوزیع‌شده‌اش را به مردم سیاه‌پوست نداده، شرمنده می‌کند و بعد توسط لیتل جان ناراحت می‌شود، که تعجب می‌کند چرا صاحب‌خانه نوکیسه «باید» از جنوب شروود نقل مکان می‌کند. طرح‌های دیگر در باشگاه اخترشناسی هیچ نکته خاصی ندارند، فقط عجیب و دوست‌داشتنی هستند.