ویکتوریا

اگر ملکه ویکتوریا انگلستان را به عنوان زنی سالخورده در تمبرهای پستی قدیمی تصور می‌کنید، آماده شوید تا با فرمانروا (جنا کولمن) به عنوان نوجوانی تازه‌کار و سرشار از ناامنی‌ها ملاقات کنید. او به نخست‌وزیر کشورش، لرد ملبورن (رافوس سلو) تکیه می‌کند تا هر آنچه را که در مورد شغلش و ظرایف آن نمی‌داند به او بیاموزد و به پسرعمویش (و به زودی همسرش) آلبرت (تام هیوز) تکیه می‌کند تا از نظر اخلاقی از او حمایت کند. او به این حمایت نیاز خواهد داشت تا از رسوایی، فساد و توطئه‌های سیاسی دربارش عبور کند، و البته بدون در نظر گرفتن درام‌هایی که در میان خدمتکاران چند طبقه پایین‌تر در حال رخ دادن است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دوره ویکتوریا صحبت کنند. در طول سلطنت ملکه ویکتوریا، چگونه اوضاع برای انگلستان و جهان در حال تغییر بود؟
• چگونه می‌توانید بیشتر در مورد رویدادهای تاریخی که در این مجموعه به آن‌ها اشاره شده یا در آن‌ها اتفاق افتاده است، بدانید؟ از نظر تاریخی، به نظرتان این نمایش چقدر دقیق است؟
• این درام هم بر روی شخصیت‌های سلطنتی/اشرافی و هم بر روی خدمتکاران آنها تمرکز دارد، کسانی که برایشان آشپزی و نظافت می‌کنند و لباس‌هایشان را آماده می‌کنند. چه نمایش‌های دیگری را می‌شناسید که همین کار را انجام دهند؟ این نمایش چگونه شبیه به آن نمایش‌ها است یا از آنها متفاوت است؟

والدین باید بدانند که ویکتوریا یک درام تاریخی در مورد ملکه انگلستان است که از ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ حکومت می‌کرد. در این فیلم فحاشی وجود ندارد، اما برخی الفاظ توهین‌آمیز به سمت آلبرت (که او را «سفت» و «احمق» می‌نامند) و مردم آلمانی، اقلیت مورد نفرت در انگلستان قرن نوزدهم، به کار برده می‌شود. در این فیلم به جنگ‌های دوردست و فقر شدید اشاره شده است، مانند دختری که کبریت می‌فروشد. حیوانی با پای شکسته و خون‌آلود دیده می‌شود. چند اشاره پوشیده به رابطه جنسی وجود دارد، مانند صحبت از مردی که زنی را به «رختخواب» می‌برد و مردی که به یک فاحشه‌خانه می‌رود و آن را «صومعه» می‌نامد (بدون راهبه). بزرگسالان در شام شراب می‌نوشند، اما کسی مست نیست. این نمایش برای کودکان مناسب است، اما چون بخش زیادی از آن به موضوعاتی مانند توطئه‌های سیاسی می‌پردازد، احتمالاً برای بزرگسالان و نوجوانانی که به تاریخ و سلطنت انگلستان علاقه‌مند هستند، بهتر است.

به وضوح مهندسی شده تا خلاء سریال‌های درام دوره‌ای انگلیسی را که با پایان دانستن ابی به وجود آمده بود پر کند، اما این نگاه به زندگی اشرافی به همان اندازه سرگرم‌کننده نیست. کالمن یک قهرمان جذاب است و بین او و آلبرت هیوز با موهای بلند و سبیل هیپی و نگاه‌های آتشین، الکتریسیته وجود دارد. اما هر کسی که از موزه ویکتوریا و آلبرت شنیده می‌داند که ملکه در نهایت با چه کسی خواهد بود. دعواهای خانوادگی و مشکلات خارجی بالا می‌گیرند، اما بعداً فروکش می‌کنند، در حالی که خدمتکاران در طبقه پایین در مورد اشراف گپ می‌زنند و با هم بحث می‌کنند. این سریال فاقد کیفیت پر کشش و جذاب اپرای صابونی ابی است و همه چیز کمی خشک و رسمی به نظر می‌رسد.با این حال، جاذبه‌هایی در ویکتوریا برای طرفداران درام‌های قدیمی وجود دارد: لباس‌های شیک، اتاق‌های زیبا با پرده‌های ابریشمی و نقره‌ای، کلاه‌های بلند، گردش در باغ، رقص‌های شیک. اوه، و پروتکل کاخ: یک قسمت به وضوح نشان می‌دهد که راحتی ملکه بر راحتی حتی خویشاوندان اشرافی او ارجحیت دارد، در حالی که گروهی از پیشخدمت‌ها هر بشقاب شام را از روی میز برمی‌دارند، درست زمانی که او بشقابش را کنار می‌زند. آلبرت ناراحت می‌گوید: «من تمام نکرده بودم.» چه اهمیتی دارد؟ ملکه تمام کرده بود! و این همان کاری است که ما در اینجا انجام می‌دهیم! بینندگانی که در چنین جزئیات نادری و کهنه‌ای درام می‌بینند، از تماشای آن لذت خواهند برد؛ دیگران ممکن است کمی تنوع و طعم بیشتر بخواهند.