گرگ و شیر

در فیلم «گرگ و شیر»، آلما (مولی کونز)، دانشجوی موسیقی کلاسیک که امید دارد نوازنده پیانو شود، برای شرکت در مراسم خاکسپاری پدربزرگش به خانه کودکی‌اش در یک جزیره خصوصی کوچک کانادایی در میان جنگل بازمی‌گردد. او در آنجا با گرگی ماده که با پدربزرگش دوست شده بود، مواجه می‌شود. پس از سقوط یک هواپیما کوچک که یک توله شیر کوچک را برای سیرک حمل می‌کرد، نزدیک جزیره، آلما شیر کوچولو را نجات می‌دهد، که گرگ ماده از آن به همراه توله خود نگهداری می‌کند. در حالی که آلما برای یک آزمون نوازندگی پیانو به نیویورک بازگشته است، یک کارشناس گرگ محلی، گرگ ماده را به منظور بازگرداندن آن به پناهگاهش، به دام می‌اندازد. هنگامی که آلما بازمی‌گردد، علی‌رغم مخالفت و ناباوری اولیه جو (گraham گرین)، پدرخوانده‌اش، عهده‌دار تغذیه دو توله شیر می‌شود. این توله‌ها (که آلما نام‌های موتسارت و دریم‌گر را برایشان انتخاب کرده است) مانند خواهر و برادر در جزیره کوچک بزرگ می‌شوند تا اینکه یک حادثه آنها را از هم جدا می‌کند و مجبور می‌شوند راهی برای دیدار دوباره پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد میزان خشونت در فیلم «گرگ و شیر» صحبت کنند. آیا این میزان خشونت برای داستان ضروری است؟ تا چه حد خشونت برای یک فیلم کودکان مناسب است؟
• چگونه این فیلم ترویج‌دهنده‌ی مهربانی، همدلی و کار تیمی است؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• از دیدن این فیلم چه چیزهایی درباره‌ی گرگ‌ها و/یا شیرها یاد گرفتی؟ آیا علاقه‌ات به دوستی‌های غیرمحتمل میان حیوانات برانگیخته شد؟ می‌توانی نگاهی به فهرست بهترین فیلم‌های حیوانی ما بیندازی.

والدین باید بدانند که «گرگ و شیر» یک درام مناسب خانواده و متمرکز بر حیوانات است که توسط فیلمسازان متاهل ژیل و پرون د مائست ساخته شده است. همانند فیلم قبلی آنها، میا و شیر سفید، این فیلم رابطه بین یک زن جوان و توله‌های حیوانات وحشی را بررسی می‌کند - در این مورد، یک گرگ و یک شیر، همانطور که از عنوان آن پیداست. همچنین درباره‌ی پیوندی شبیه به خواهر و برادری است که بین این دو حیوان شکل می‌گیرد. داستان فیلم پیام‌های مختلطی درباره‌ی تصمیمات خوب اما، به طور صریح، ناامن شخصیت اصلی در مورد حفاظت و ایمنی حیوانات دارد. همچنین یک شخصیت جوان‌تر وجود دارد که از پدرش سرپیچی می‌کند و به او فریاد می‌زند (هرچند به دلایل خوب). از تفنگ بیهوشی برای شلیک و برچسب زدن به یک گرگ در معرض خطر استفاده می‌شود و صاحب یک سیرک تلاش می‌کند با استفاده از شلاق یک شیر را رام کند (صدای شلاق زدن از دور شنیده می‌شود). یکی از شخصیت‌ها دچار آسیب سر می‌شود که نیاز به بستری در بیمارستان دارد. مرگ یکی از شخصیت‌ها پیش از شروع داستان اتفاق می‌افتد و مراسم خاکسپاری او نشان داده می‌شود. صحنه‌ای با نوشیدن الکل در پس‌زمینه وجود دارد و زبان فیلم به ندرت شامل کلمات تندی مانند "خر"، "احمق" و "دیوانه" می‌شود. همدلی، کار تیمی و پشتکار از تم‌های واضح فیلم هستند.

این زوج حیوان عجیب و بامزه فقط تا مدت کوتاهی کار می‌کند قبل از اینکه طرح داستان و شخصیت‌پردازی ضعیف فیلم شروع به سست کردن باورپذیری کند. تصمیم آلمای برای نجات هر دو بچه حیوان، اگرچه در ابتدا ستودنی است، اما کاملا غیرمسئولانه است. او به جای درخواست کمک، - یک موسیقی‌دان کلاسیک که هیچ آموزشی در مورد مراقبت از حیوانات وحشی ندیده است - وظیفه خود می‌داند که از این دو بچه یتیم در یک جزیره خصوصی نگهداری کند؟ فیلمنامه بی‌معنی است و به بدبینی، مقامات دولتی جنگلداری و حتی کارشناسان حفاظت از حیوانات را با صاحبان سیرک یکسان می‌کند. نمی‌توانید با بیولوژیست گرگ نردی الیا (چارلی کریک) که معتقد است آلمای نمی‌داند چه کار می‌کند، موافق نباشید.گرین در نقش پدرخوانده جو خوب است، اما به جز چند گفتگوی بین شخصیت او و آلمای، تعامل انسانی جذابی در این فیلم وجود ندارد. اگرچه همزیستی موزارت و دریمِر تاثیرگذار (و دوست‌داشتنی، به‌خصوص وقتی که بچه هستند) است، اما فیلم «گرگ و شیر» فراتر از اجراهای گاه‌وبی‌گاه قطعات کلاسیک توسط آلمای چیز دیگری برای ارائه ندارد. بله، اگر فقط به تماشای گرگ و شیری که با هم وقت می‌گذرانند علاقه‌مند باشید، این فیلم برایتان رضایت‌بخش خواهد بود. اما اگر به دنبال چیز بیشتری، به‌خصوص درباره واقعیت‌های حفاظت از محیط زیست و خطراتی که انسان‌ها زمانی ایجاد می‌کنند که فکر می‌کنند واقعا می‌توانند از گربه‌سانان بزرگ و گرگ‌های وحشی نگهداری کنند، باشید، این داستان به‌طور غیرعمدی مسئله‌ساز خواهد بود.