چارلز دیکنز، مردی که سرود سال نو را نوشت

مردانی که کریسمس را اختراع کردند، درامی تخیلی در مورد الهام‌ها و انگیزه‌های احتمالی زندگی واقعی چارلز دیکنز، نویسنده افسانه‌ای، برای نوشتن داستان کلاسیک سرود کریسمس است. سال 1843 است و دیکنز 31 ساله (با بازی دن استیونز) در چند سال اخیر موفقیتی تجاری نداشته و بعد از سه کتاب ناموفق با بحران مالی شخصی مواجه شده است. بنابراین، پس از برخورد با غریبه‌های مختلف، از جمله یک پیشخدمت به نام مارلی، یک بازرگان طماع و یک مرد سالخورده خشک (با بازی کریستوفر پلامر) که در مراسم تشییع جنازه شریک تجاری‌اش می‌گوید "خرافات"، تصمیم می‌گیرد کتابی با موضوع کریسمس بنویسد. وقتی دیکنز نتوانست ناشری پیدا کند (یکی از ناشران می‌گوید کتاب سودآور نخواهد بود چون کریسمس یک "تعطیلات جزئی" است)، تصمیم می‌گیرد برای انتشار خود کتاب، سرمایه‌گذاری پیدا کند. در مهلت شش هفته‌ای فشرده، دیکنز شروع به دیدن شخصیت‌ها به عنوان غریبه‌ها و عزیزانی به یادماندنی می‌کند، با اسکروج (با بازی پلامر) که در سر او ظاهر می‌شود و تا پایان داستان کوتاه از مواضع خسیسانه‌اش دفاع می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل محبوبیت همیشگی داستان کریسمس کارول صحبت کنند. چه چیزی باعث شده این داستان تا این حد ماندگار باشد؟ کدام اقتباس سینمایی از این داستان را بیشتر می‌پسندید؟ چرا؟
• داستان شب کریسمس چگونه مهربانی و همدلی را نشان می‌دهد؟ در مورد صداقت و قدردانی چه می‌توان گفت؟ چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیت هستند؟
• بر اساس فیلم «مردی که کریسمس را اختراع کرد»، کدام جنبه‌های زندگی دیکنز بر طرح و مضامین «سرود کریسمس» تأثیر گذاشت؟ به نظر شما این نسخه تا چه حد دقیق است؟
• فیلم چه چیزی را در مورد روند نویسندگی آشکار می‌کند؟ چه چیزی در مورد زندگی دیکنز یاد گرفتید که قبلاً نمی‌دانستید؟

والدین باید بدانند که مردی که کریسمس را اختراع کرد، برداشتی داستانی از نحوه خلق شدن داستان سرود کریسمس توسط چارلز دیکنز، نویسنده انگلیسی است. دیکنز (دان استیونز) به شدت به دنبال ایده‌ای برای داستان است که در این حین، مجموعه‌ای از غریبه‌ها، بستگان و دوستان، الهام‌بخش او برای نوشتن درباره اسکروج (کریستوفر پلامر)، شخصیت خسیس و پیر، می‌شوند. شخصیتی که حضورش شروع به نفوذ در زندگی دیکنز می‌کند. محتوای بحث‌برانگیز کمی در فیلم وجود دارد، از جمله استفاده از کلمه "ass" و چند فلش‌بک ناراحت‌کننده از زمانی که دیکنز در کودکی مجبور به کار در کارخانه می‌شود، بعد از زندانی شدن پدرش، و همچنین صحنه‌ای که مرد ثروتمندی به دیکنز می‌گوید که فقرا باید زودتر بمیرند، چون در جامعه بی‌فایده هستند. در نهایت، فیلم احساسات مشابهی را به نمایش می‌گذارد، مانند داستان کلاسیک، در مورد کریسمس که زمان مناسبی برای نشان دادن شفقت، همدلی، نوع‌دوستی و سخاوت است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک درام زندگی‌نامه‌ای سرگرم‌کننده و به‌خوبی بازیگری‌شده است در مورد چیزی که می‌توانست الهام‌بخش سرود کریسمس باشد و اینکه چگونه این داستان کوتاه کلاسیک، روح فصل را تغییر داد. استیونز به‌خوبی دیکنز را به تصویر می‌کشد، کسی که به‌خوبی روحیه تعطیلات را در نوع‌دوستی و سخاوت به تصویر کشیده است. دیکنز جوان و جاه‌طلب در این نسخه به یک موفقیت تجاری و انتقادی نیاز دارد و پس از الهام گرفتن از نمونه‌های واقعی اسکروج‌ها، به‌علاوه برادرزاده شیرین و معلولش، این نویسنده انگلیسی می‌داند که داستان کریسمسش پتانسیل واقعی دارد. استیونز، جاستین ادواردز در نقش بهترین دوست و عامل وفادار دیکنز، پلمر در نقش اسکروج واقعی و خیالی، و جاناتان پرایس در نقش پدر مهربان اما ولخرج دیکنز، جان، همگی به‌خوبی نقش‌آفرینی می‌کنند.در فیلم مردی که کریسمس را اختراع کرد، همانند جادوگر شهر اُز، احساسات بیننده به‌شدت درگیر می‌شود، به‌ویژه وقتی مخاطبان متوجه می‌شوند که شخصیت‌های واقعی در زندگی دیکنز در نهایت در داستان‌هایش به تصویر کشیده شده‌اند. وقتی خواهر دیکنز، شوهرخواهرش و برادرزاده‌اش به دیدنش می‌آیند، مشخص می‌شود که پسر شیرین، مریض و معلول، همان تیمی تینی است. پدر این پسر حتی او را دقیقاً به همان صورتی که باب کراچیت تیمی تینی را در هر تصویر و اقتباس سینمایی سرود کریسمس بلند می‌کند، در آغوش می‌گیرد. البته پلمر بیشترین دیالوگ را دارد و تلاش می‌کند تا در پایان فیلم، شخصیتش همچنان اصلاح‌نشده باقی بماند. خوشبختانه دیکنز تصمیم می‌گیرد به خوانندگان اولیه‌اش گوش دهد، مثل خدمتکار جوانش، تارا، که یک قصه‌گوی ذاتی است و از او می‌خواهد که به اسکروج و تیمی تینی پایانی خوش و امیدوارانه بدهد. با تغییر قلب اسکروج، دیکنز نه‌تنها حرفه‌اش را نجات می‌دهد، بلکه به‌قول فیلم، خود کریسمس را نجات می‌دهد.