کریسمسی به یاد گذشته

رالفي پارکر (پیتر بیلینگزلی) حالا بزرگ شده و با دو بچه ازدواج کرده است در داستان کریسمس. با حمایت همسرش، سندی (ارین هیز)، او یک سال از کار مرخصی گرفته تا رمانی را به پایان برساند، و ضرب الاجل خودخواسته اش کریسمس است. تعطیلات در حال نزدیک شدن است، و بچه های پارکر، مارک (ریور دروشه) و جولی (جولیانا لین)، هیجان زده اند تا تعطیلات را با پدربزرگ و مادربزرگشان بگذرانند. در شب بازدید مورد انتظارشان، رالفي تماسی از مادرش (جولی هاگتی) دریافت می کند که پدرش فوت کرده است. حالا پارکرها باید به شهر زادگاه رالفي در ایندیانا برگردند تا برای پدرش عزاداری کنند و تعطیلات را در میان دوستان قدیمی و مکان های قدیمی بگذرانند. فشار روی رالفي است تا به برتری پدرش در جشن تعطیلات برسد و همچنین ضرب الاجل انتشارش را برآورده کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه فیلم کریسمس استوری کریسمس به شخصیت‌ها و داستان فیلم اصلی و دنباله قبلی آن اشاره می‌کند.
• در این فیلم، دهه ۱۹۷۰ میلادی چگونه به تصویر کشیده شده است؟ چه تفاوت هایی با امروز مشاهده کردید؟
• فارکیوس چه درسی گرفت؟ آیا فکر می‌کنید منظور این است که بچه‌هایش هم درس مشابهی بگیرند؟

والدین باید بدانند که کریسمس کریسمس دنباله‌ای بر فیلم محبوب سال ۱۹۸۳ است و شامل بسیاری از همان شخصیت‌ها و بازیگران (از جمله ستاره پیتر بیلینگزلی) است. این فیلم پیام‌های مثبت زیادی در مورد خانواده و دوستی دارد، و همچنین صحنه‌های زیادی از نوشیدن الکل توسط بزرگسالان، کودکان مشتاق به اسباب‌بازی برای کریسمس و قلدری کودکان و بزرگسالان نسبت به یکدیگر. شخصیت‌ها سقوط می‌کنند و تصادفات سورتمه‌سواری دارند که شامل سقوط از ارتفاع، تصادف با اتومبیل و تیرهای چراغ برق، شکستن اندام‌ها و انتقال به بیمارستان با جراحات است. مردم از دست دادن عزیزان خود را سوگواری می‌کنند. پسری به یک کاتالوگ لباس زیر نگاه می‌کند و به کودکی اجازه داده می‌شود در پشت بار کمک کند. زبان شامل کلمات hell، damn، ass، dumbass، son of a bitch، suckers، suck، nuts، turds، piss، snot و jeez است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم مخاطبانش را می‌شناسد، که احتمالاً شامل طرفداران نوستالژیک نسخه اصلی و محبوب سال ۱۹۸۳ می‌شود. کریسمس کریسمس با فلش‌بک‌ها، داستان‌ها و شخصیت‌های به‌روز شده، و پایانی که به طور کامل به نسخه اصلی بازمی‌گردد، به آنها خدمت می‌کند. نقاط اوج فیلم شامل برخی نظرات هوشمندانه در مورد خانواده، عشق و از دست دادن، به ویژه در مورد مرگ یک شخصیت محبوب است. رالف در صدای روی فیلم به ما می‌گوید: «هیچ چیز نمی‌تواند ما را برای یکی از دردناک‌ترین و اجتناب‌ناپذیرترین رویدادهای زندگی آماده کند». جواهر دیگری: «بام‌ها موزه‌های بی‌تفاوتی هستند». این تأملات باعث می‌شود باور کنید که رالف می‌تواند نویسنده بزرگی باشد، همانطور که رؤیا می‌بیند. او همچنین هنوز یک تخیل وحشی و طنزآمیز دارد، مثل وقتی که یک نبرد برفی به سبک وسترن قدیمی یا یک صفحه مجله خانوادگی به سبک نورمن راکول را تصور می‌کند. صحنه‌ای که اعضای خانواده تلاش زیادی می‌کنند تا از باز کردن در به آوازخوانان کریسمس خودداری کنند، بسیار خنده‌دار است.در سال 1974 (در حالی که داستان اصلی در دهه 1940 اتفاق می‌افتد)، این فیلم در زمانی جریان دارد که بچه‌ها با تبر بازی می‌کنند، به آن‌ها گفته می‌شود که مشکلاتشان را خودشان حل کنند، مادرشوهرها بی‌رحمانه عروس‌هایشان را اذیت می‌کنند، و مردان از خانواده‌هایشان در بارها و کافه‌های مرکز شهر دوری می‌کنند. برخی از این شوخی‌ها حتی در حالی که احساس ناهمگونی می‌کنند، می‌توانند خنده‌دار باشند، اما صحنه‌های دیگر بیشتر از خنده، احساس ناراحتی و شرمندگی ایجاد می‌کنند، مانند زمانی که ما باید بخندیم به افرادی که به‌شدت مجروح می‌شوند یا وقتی بچه‌هایی که مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، خودشان به آزارگر تبدیل می‌شوند. در تمام این اتفاقات، رالف شخصیت همدل و قابل‌درک باقی می‌ماند، قهرمانی که در مسائل مهم پیروز می‌شود: خانواده، دوستی، و پدر بودن.