مردان مبارز خیابانی

STREET FIGHTING MEN مستندی است که سه سال از زندگی سه مرد اهل دیترویت را دنبال می‌کند. جیمز "جک ربیت" جکسون افسر بازنشسته پلیس است که اکنون در پلیس محلی فعالیت می‌کند و در حالی که با ساکنان محله خود در ارتباط است، تلاش می‌کند تا جرم و جنایت را در لحظه متوقف کند. لوک ویلیامز تمام انرژی خود را صرف بازسازی یک خانه می‌کند در حالی که برای امرار معاش تلاش می‌کند. دریس سلیمان تلاش می‌کند تا تحصیلات خود را ادامه دهد و شغلی را آغاز کند تا بتواند الگوی خوبی برای دختر نوزادش باشد. این سه نفر در حالی که تلاش می‌کنند تا زندگی خود و اطرافیانشان را بهبود بخشند، در پس زمینه‌ای از بیکاری مزمن، جرم و جنایت و ناکارآمدی نهادها به تصویر کشیده می‌شوند. در عین حال، Street Fighting Men قدرت تاب‌آوری را در افراد و جوامع در حال مبارزه نشان می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندها صحبت کنند. مستند مبارزان خیابانی در مقایسه با مستندهای دیگری که دیده‌اید چگونه است؟ چه اطلاعات جدیدی کسب کردید؟
• در چه مواردی فیلم نشان‌دهنده تاب‌آوری در برابر چالش‌های عظیم است؟
• این مستند چگونه بدون اشاره مستقیم به شکست‌های نهادی، جرم و نابرابری، با آن‌ها مقابله می‌کند؟

والدین باید بدانند که مستند مردان مبارز خیابانی، زندگی سه مرد آفریقایی-آمریکایی در دیترویت را در طول سه سال دنبال می‌کند. این سه مرد در مراحل مختلف زندگی خود قرار دارند و آنچه آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد، تمایل به بهبود زندگی خود و زندگی اطرافیانشان در مواجهه با شکست‌های نهادی متعدد است. اگرچه جرایم خشونت‌آمیز در این جوامع به طور مستقیم نشان داده نمی‌شود، اما پیامدهای آن به تصویر کشیده می‌شود، از جمله یکی از مردانی که مورد ضرب و شتم قرار گرفته و صورتش متورم است. زنی مسن سوراخ گلوله‌ای را در بالش خود نشان می‌دهد، پس از اینکه خانه‌اش شب قبل هدف رگبار گلوله قرار گرفته بود؛ او به طور معجزه‌آسایی از اصابت گلوله جان سالم به در برد، زیرا شب قبل در سمت دیگر تختخواب خوابیده بود. خانه‌ای به شدت آسیب می‌بیند، زمانی که تصور می‌شود بمبی از پنجره طبقه دوم به داخل پرتاب شده است؛ سگی که در آن زمان در زیرزمین بود، بعداً نشان داده می‌شود که از مشکلات تنفسی رنج می‌برد. برخی الفاظ زشت، از جمله کلمه "N" و "f--k". سیگار کشیدن. یک کیسه ماری‌جوآنا به طور مختصر نشان داده می‌شود. اگرچه مشکلاتی که دهه‌ها دیترویت را درگیر کرده به طور آشکار ارائه نمی‌شوند، اما این مشکلات به طور کامل به نمایش گذاشته می‌شوند، اما در عین حال تاب‌آوری در برابر این مشکلات نیز به تصویر کشیده می‌شود، و نوجوانان و والدین باید موضوعات زیادی برای بحث در مورد نابرابری در آمریکا، بیکاری مزمن و شکست‌های نهادی که منجر به جرم در شهرهای داخلی می‌شود، و اینکه این جوامع چگونه راه‌هایی را برای بهبود زندگی اطرافیان خود پیدا می‌کنند، داشته باشند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

آنچه در مورد این مستند بلافاصله جلب توجه می‌کند، نحوه ارائه اطلاعات است. در مورد پیش‌زمینه‌های داستانی این مستند، چیز زیادی وجود ندارد، زیرا تقریباً از قبل مشخص است که دیترویت در حال مبارزه برای بقا بوده است و این مبارزه برای چند دهه ادامه داشته است. با این حال، تاب‌آوری و سخت‌کوشی از ویژگی‌هایی هستند که دیترویت را تعریف می‌کنند و این جنبه‌های شخصیت مدنی دیترویت به‌طور کامل به نمایش گذاشته شده‌اند. این به هیچ وجه به معنای این نیست که این مستند یک اثر تبلیغاتی است، زیرا تاب‌آوری و اعتقاد به اینکه سخت‌کوشی می‌تواند زندگی را بهتر کند، در این تصویر بی‌رحمانه از جوامعی که مدت‌ها از بحران عبور کرده‌اند، به‌طور مداوم تا حد شکست مورد آزمایش قرار می‌گیرند.در زمانی که بسیاری با چگونگی رسیدن به این نقطه در آمریکا دست و پنجه نرم می‌کنند، جایی که نژادپرستی سیستماتیک به همان اندازه زشت و ریشه‌دار است که همیشه بوده، مستند مبارزان خیابانی پاسخ‌های ساده‌ای ارائه نمی‌کند. در حالی که به نظر می‌رسد "رویای آمریکایی" برای مردم این جوامع به همان اندازه که نهادهای اطرافشان شکست خورده‌اند، ناکام مانده است، بیننده با پرسشی مواجه می‌شود که توسط زنی مطرح می‌شود که به تازگی از کشته شدن نجات یافته است، در حالی که تیراندازی منجر به ایجاد چند سوراخ در خانه‌اش شده و گلوله‌ای در بالش او، در فاصله چند اینچی از جایی که می‌خوابید، نفوذ کرده است: "چگونه باید به طوفان باستیل بپیوندیم؟" این پرسش اکنون به نظر پیشگویی‌کننده می‌رسد، زیرا شهرهای سراسر آمریکا در پی قتل‌های پلیس، از جمله جورج فلوید و بریونا تیلور، و بسیاری دیگر از افراد رنگین‌پوست، به پا خاسته‌اند. یکی از مهم‌ترین نکات این مستند عالی، چگونگی مبارزه برای بقا در روزمره، به جای انقلاب، است که اغلب خود به تنهایی یک پیروزی سخت‌کوشانه محسوب می‌شود.