شکار جادوگران

در سال ۲۰۲۰، ساکنان ایالات متحده در حالت آماده باش قرار دارند: جادوگران در میان آن‌ها زندگی می‌کنند! با وضع قوانین ایالتی علیه جادوگری، شکارچیان جادوگر فدرال در حال انجام یک عملیات سراسری برای بیرون کشیدن این زنان و دختران جادویی از مخفیگاهشان هستند. وقتی دو جادوگر جوان در خطر لو رفتن قرار می‌گیرند، کلر نوجوان (گیدئون آدلون) متوجه می‌شود که باید به آن‌ها کمک کند تا از این شکار جادوگران فرار کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آزار و اذیت جادوگران در اروپا و آمریکا در قرن‌های ۱۶ تا ۱۸ صحبت کنند. چگونه این فیلم عناصر مربوط به محاکمات جادوگران سالم را در شخصیت‌ها و فیلمنامه خود گنجانده است؟
• چگونه این فیلم بینندگان را متوجه می‌کند که داستان آن استعاره‌ای از نحوه برخورد با بسیاری از مهاجران در ایالات متحده است؟ چگونه همدلی را ترویج می‌کند؟
• چگونه این فیلم دیدگاه خود را در مورد تاثیر اخبار و رسانه‌های اجتماعی بر افکار عمومی و تفکر گروهی ارائه می‌دهد؟ چرا سواد رسانه‌ای مهم است؟
• شبکه مخفی جادوگران چگونه با شبکه زیرزمینی راه آهن یا شبکه های زیرزمینی در جنگ جهانی دوم مقایسه می شود؟ مارتا و دیگر اعضا چگونه شجاعت و کار تیمی را نشان می دهند؟

والدین باید بدانند که فیلم شکار جادوگر استعاره‌ای از مهاجرت است که در قالب یک تریلر ترسناک و با محوریت کلر نوجوان (با بازی گیدئون آدلون) ساخته شده است. داستان فیلم، ایالات متحده امروزی را در حالتی از هیستری مبتنی بر ترس از جادوگران به تصویر می‌کشد، و رفتار بسیاری از مردم شبیه احساسات ضد مهاجران در دنیای واقعی است. مادر کلر (الیزابت میچل) خانه‌شان را بخشی از شبکه‌ای قرار داده که به جادوگران کمک می‌کند تا به مکزیک فرار کرده و پناهندگی بگیرند، اما کلر مطمئن نیست چه احساسی در این مورد دارد، به ویژه با توجه به نحوه نمایش جادوگران در اخبار، رسانه‌های اجتماعی و شایعات. فیلم بیشتر از خشونت، ترسناک است، اما صحنه‌های تکراری از سوزاندن جادوگران وجود دارد که پوست آنها در مقابل چشمان بینندگان می‌سوزد. از اسلحه برای تهدید و کشتن استفاده می‌شود و شخصیت‌ها - از جمله یک دختر جوان - اغلب در معرض خطر شدید قرار دارند. دختران دبیرستانی در مورد یک رقیب عشقی بدگویی می‌کنند ("بی‌عرضه"، "فاحشه") و کلمه "لعنتی" یک بار استفاده می‌شود. دانش‌آموزان دبیرستانی در یک بار نشسته و از بطری‌های قهوه‌ای رنگ نوشیدنی می‌خورند، اما مشخص نیست که آیا آبجو است یا نوشابه. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

کارگردان و نویسنده ال کالاهان با هوشمندی مشعلی را روشن می‌کند و آینه‌ای را در برابر مخاطبان قرار می‌دهد تا خود را بازبینی کنند—آیا چنگالی در دست ما است؟ فیلم جادوگر با هوشمندی تصور می‌کند که اگر هیستری جادوگران قرن‌های گذشته امروز اتفاق می‌افتاد، اخبار شبکه‌های تلویزیونی و رسانه‌های اجتماعی، به همراه یک دولت مستبد، به سرعت ترس مردم را تا حدی افزایش می‌دادند که حاضر به آزار بی‌گناهان می‌شدند. اما کاملاً واضح است که داستان به طور عمدی به احساسات ضد مهاجر آشنا اشاره می‌کند. کالاهان بینندگان را تشویق می‌کند تا از خود بپرسند چه چیزی آن‌ها را از اجداد دورشان جدا می‌کند، از نوع کسانی که در سالم در روزهای کلاه و شلوار اجازه دادند وحشت حکمفرما شود. و او این کار را با قرار دادن مانع دیوار مرزی به سادگی انجام می‌دهد، دیواری که جادوگران متهم تلاش می‌کنند از آن عبور کنند تا به مکزیک فرار کنند و پناهندگی بگیرند.حتی نوجوانانی که درگیر تشبیهات سیاسی فیلم نمی‌شوند، ممکن است اهمیت آن را در فردگرایی و سواد رسانه‌ای درک کنند. شکار جادوگر به‌روشنی نشان می‌دهد که هر گروهی می‌تواند مورد نفرت قرار گیرد، هر اقلیتی که به‌سادگی به‌خاطر متفاوت بودن به‌عنوان تهدیدی دیده می‌شود. با دنبال کردن کلر، بینندگان می‌توانند وارد فضای ذهنی یک نوجوان گیج شوند که سعی دارد نحوه‌ی عبور از سیاست‌های پیچیده‌ی بزرگسالان و مقامات را درک کند. آیا او باید از مادر دلسوزش طرفداری کند، کسی که با شکستن قانون برای کمک به جادوگران، خانواده‌اش را در معرض خطر قرار می‌دهد؟ یا باید از دوستانش طرفداری کند، کسانی که احساسات ضد جادوگر رسانه و دولت را تکرار می‌کنند؟ شاید بزرگترین جادوگری کالاهان خلق شخصیتی است که توانایی تنظیم دیدگاهش بر اساس همدلی می‌تواند بینندگان را با نگرش‌های خودشان مواجه کند، همه‌ی اینها در قالب یک فیلم ترسناک دوستانه‌ی نوجوانانه.