کومبا

«خومبا» داستان گله‌ای از اسب‌های راه راه است که در پناهگاهی از گزند شکارچیان در امان هستند. وقتی یال‌دار آلفا جفت خود را به دنیا می‌آورد، پسری به نام خومبا (با صدای جیک تی. آستین) متولد می‌شود که مشخص است او یک اسب راه راه معمولی نیست: نیمه پایین بدن او کاملا سفید است، برخلاف بقیه اسب‌های راه راه زیبا در گله. اسب‌های راه راه خرافاتی، نبود راه‌راه‌ها در خومبا را به فال بد می‌گیرند، بنابراین وقتی کمی پس از تولد او، خشکسالی بر سرزمین سایه می‌افکند، اسب‌های راه راه به طور نه‌چندان پنهانی خومبا را سرزنش می‌کنند. وقتی خومبا بزرگ می‌شود، تنها طرفدار سرسخت او مادرش است، بنابراین وقتی که او می‌میرد، خومبا به دنبال آب و گریز از غم خود، امنیت زیستگاه را ترک می‌کند. دو تبعیدی دیگر به نام‌های ماما وی (لورتا دیواین)، یک گاوخونی مهربان، و بردلی (ریچارد ای. گرانت)، یک استریچ پراسترس، او را در این سفر همراهی می‌کنند.

• گفتگوی خانوادگی می‌تواند درباره فیلم‌های حیوانات باشد. چرا این فیلم‌ها تا این حد محبوب هستند؟ فیلم‌های محبوب شما درباره حیوانات کدامند؟
• چرا خومبا در جامعه خودش احساس بیگانگی می کند؟ zebras چگونه می توانستند به او کمک کنند تا درباره خودش احساس بهتری داشته باشد؟
• این فیلم چه پیامی درباره قضاوت کردن دیگران به خاطر تفاوت‌هایشان دارد؟

والدین باید بدانند که «خومبا» پویانمایی آفریقای جنوبی است درباره یک گورخر که بدون راه‌راه‌های خود به دنیا آمده است. این فیلم پیام مثبتی درباره پیدا کردن جایگاه خود حتی زمانی که احساس بیگانگی می‌کنید، دارد. در فیلم کمی خشونت وجود دارد (یک شخصیت توسط سنگ‌ها له می‌شود، یک مادر بر اثر بیماری می‌میرد) و برخی کلمات تند ("احمق"، "ابله"، "بی‌مغز") استفاده شده است، اما در نهایت پایانی خوش دارد. برای دریافت آخرین اخبار فیلم‌هایی با این مضمون، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

کودکانی که علاقه‌مند به فیلم‌های حیوانات هستند، احتمالاً از این فیلم که مستقیماً به‌صورت DVD منتشر شده، لذت خواهند برد. به‌استثنای آثار استادانه استودیو جیبلی، همیشه دشوار است که فیلم‌های پویانمایی خارجی را با همان معیارهای فیلم‌های آمریکایی‌ تولید شده داوری کنیم، زیرا استودیوهای پویانمایی ما معمولاً بودجه و منابع بیشتری دارند. اما این دومین فیلم بلند پویانمایی استودیوی تریگر فیش آفریقای جنوبی، لذت‌بخش و شیرین است، اگرچه برخی از واژه‌ها به‌کاررفته در آن برای یک فیلم کودکانه کمی تند به نظر می‌رسد. داستان خومبا می‌تواند برای هر کودکی که احساس متفاوت بودن می‌کند، شنیدنی و آشنا باشد، و حتی بینندگان بسیار جوان نیز درک خواهند کرد که چرا او خود را در خانه‌اش یک غریبه احساس می‌کند.این فیلم دقیقاً شبیه شیر شاه نیست، اما شباهت‌هایی در تم‌ها و موتیف‌های فیلم خومبا وجود دارد. هر دو فیلم داستان وارثی را روایت می‌کنند که به دلیل اتفاقی بد احساس گناه می‌کند، والدینی مرده دارد و دوره‌ای از فرار وجود دارد که در آن شخصیت اصلی با کمک دو دوست بعید به خود می‌آید. دیوین و گرانت در نقش گاوهای وحشی و استریچ که با خومبا تیم می‌شوند، سرگرم‌کننده هستند، بعد از اینکه او از کمون زبرا خارج می‌شود و به دنبال آب می‌گردد. صدای لیام نیسون به‌طور طبیعی ترسناک است، وقتی که نقش فانگو، پلنگی که هوس خوردن زبرا کرده را بازی می‌کند.