من شب هستم.

در اواخر دهه 1960، فائونا هودل (با بازی ایندیا آیسلی) متوجه می‌شود که به فرزندخواندگی پذیرفته شده و تصمیم می‌گیرد والدین واقعی خود را در سریال "من شب هستم" پیدا کند. او با پدربزرگ بیولوژیکی خود، جرج هودل مرموز (با بازی جفری می) تماس برقرار می‌کند و برای دیدار با او به لس آنجلس سفر می‌کند. در همین حال، جِی سینگلتاری (با بازی کریس پاین)، خبرنگار روزنامه‌های زرد، از زندگی روزمره‌ی ناخوشایندش بیدار می‌شود، بعد از اینکه یک خبر ناشناس دریافت می‌کند که همان جرج هودل ممکن است با قتل مشهور دالیا سیاه در سال 1947 مرتبط باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دوره زمانی که سریال اتفاق می‌افتد صحبت کنند. در آن زمان چه اتفاقی در آمریکا می‌افتاد؟ در نوادا، جایی که ایندیا بزرگ شد؟ در کالیفرنیا؟
• چگونه جداسازی و پس از جداسازی بر پرورش هند تأثیر گذاشت؟ چگونه بودن یک زن سیاه‌پوست با پوست روشن بر او تأثیر می‌گذارد؟
• شخصیت اصلی چه تصوری از روزنامه‌نگاری دارد؟ آیا او بر اساس آن باورها عمل می‌کند؟ روزنامه‌نگاری را چگونه تعریف می‌کنید؟

والدین باید بدانند که «من شب هستم» یک درام پرتنش در مورد یک زن سیاه‌پوست روشن‌تر است که در دوران جداسازی نژادی بزرگ شده است. با بازی کریس پاین و ایندیا آیسلی، داستان در نوادا پس از جداسازی نژادی آغاز می‌شود، زمانی که فائونا هودل متوجه می‌شود که فرزندخوانده است و تصمیم می‌گیرد والدین واقعی خود را پیدا کند. اگرچه کمی طول می‌کشد تا ارتباط فاش شود، اما این زن درگیر تحقیق در مورد پرونده دالیا سیاه، یک قتل وحشیانه در دهه ۱۹۴۰ که هنوز حل نشده است، می‌شود. اگرچه داستان حول یک قتل می‌چرخد، اما این نمایش در نمایش خشونت محدود است، اگرچه تهدیدها و خشونت‌های تلویحی رایج هستند. سوء مصرف الکل و نژادپرستی مورد بررسی قرار می‌گیرند و از کلمه «N» استفاده می‌شود.

با وجود یک پیش‌فرض جذاب و برخی کارگردانان بااستعداد، از جمله پتی جنکینز (زن شگفت‌انگیز)، این مجموعه احساس می‌شود که به‌خوبی توسعه نیافته و شاید حتی بیشتر برای یک فیلم کوتاه‌تر مناسب باشد تا یک نمایش طولانی. در ایجاد پیش‌فرض، کند عمل می‌کند و زمان زیادی را صرف شخصیت‌پردازی قهرمان داستان، فائونا، به‌عنوان یک شهید می‌کند. او به نظر می‌رسد که فاقد ویژگی‌های مثبت یا منفی قابل تشخیص است، اما تاریخچه غم‌انگیز او بیش از حد کاوش شده است: بدرفتاری توسط همسالان، کارفرمایان و در یک سری صحنه‌های طولانی و خودخواهانه توسط مادرخوانده الکلی‌اش. این داستان پیچیده، که شامل هر دو جنایت واقعی و تصاویر ظریف از نژاد و نژادپرستی است، به یک نگاه قوی به جزئیات نیاز داشت، و متأسفانه من شب هستم به آن نمی‌رسد.