دست خدا

فابیِتو نوجوان (با بازی فیلیپو اسکوتی) با والدین مهربانش، ساوِریو (تونی سرویلو) و ماریا (ترزا ساپونانجلو) و برادر بزرگترش مارچینو (مارلون ژوبرت) و خواهرش که هرگز از حمام بیرون نمی‌آید، در فیلم دست خدا (E STATA LA MANO DI DIO) زندگی می‌کند. زندگی در ناپل دهه ۱۹۸۰ خوب است — فابیِتو خانواده‌ی بزرگ و گسترده‌ای دارد و قصد دارد در دانشگاه فلسفه بخواند. اما وقتی فاجعه‌ای رخ می‌دهد، فابیِتو مجبور است زندگی و برنامه‌هایش برای آینده را بازتعریف کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خانواده فابیِتو در فیلم دست خدا صحبت کنند. چطور از یکدیگر حمایت می‌کنند؟ و در چه مواردی اینطور نیستند؟
• در عنوان این فیلم چه معانی متفاوتی می‌توان یافت؟
• شخصیت‌ها یا سناریوهای فیلم به‌نوعی شما را شگفت‌زده کردند؟ چطور؟ فکر می‌کنید این اتفاق عمدی بود؟
• چگونه فوتبال در ناپل افراد با سنین و طبقات اجتماعی مختلف را دور هم جمع می‌کند؟ از کجا می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد دیگو مارادونا به دست آورید؟

والدین باید بدانند که دست خدا فیلمی ایتالیایی است که شخصیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که با موقعیت‌های دشوار زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ محتوای بالغانه شامل صحنه‌های جنسی، برهنه، الفاظ زشت، مرگ و سوگواری است. داستان حول فابیِتو (با بازی فیلیپو اسکوتی)، پسری نوجوان در ناپل دهه ۱۹۸۰ می‌چرخد. خانواده گسترده او شامل عمه‌ای با شوهری آزارگر، یک بیوه بداخلاق و شخصیت‌هایی با معلولیت‌های جسمی و برخی چالش‌های سلامت روان است. فابیِتو متوجه می‌شود که پدرش رازهایی را از مادرش پنهان کرده است، و (هشدار اسپویلر) وقتی والدینش می‌میرند، او باید استقامت کند و اراده‌ای جدید برای زندگی پیدا کند. بزرگسالان دیگر نیز دعوا می‌کنند و الکل و سیگار مصرف می‌کنند. برهنگی کامل و صحنه‌ای جنسی بین زنی مسن و پسری نوجوان وجود دارد که شامل الفاظ زشت است. زنان در خیابان ظاهراً کارگر جنسی هستند و مردی همسرش را به فاحشگی متهم می‌کند. نقاشی‌هایی از آلت تناسلی مردانه وجود دارد. زبان زیرنویس‌های انگلیسی بسیار تند است و شامل کلمات و عبارات مختلفی مانند "ف--ک"، "س--ت"، "ا--هول"، "کثافت"، "س--ال"، "دی--ه" و "معلول" و بسیاری موارد دیگر است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ایتالیا در سال ۲۰۲۱ فیلمی را به عنوان نماینده خود در جوایز اسکار بین‌المللی معرفی کرد که داستان زیبایی از بلوغ و عشق به شهر ناپل، زادگاه کارگردان، پائولو سورنتینو، و هنر فیلم‌سازی است. در فیلم دست خدا، تصاویر به یادماندنی بسیاری وجود دارد، به خصوص صحنه‌هایی که تضاد میان فضای تاریک داخل خانه‌ها و دریای مدیترانه‌ای فیروزه‌ای و آفتاب درخشان جنوب ایتالیا را به تصویر می‌کشد. به همین ترتیب، شخصیت‌ها و سناریوهای فیلم بسیار الهام‌بخش هستند و احتمالاً بسیاری از بینندگان در ساعت اول فیلم، از جهت‌گیری این پرتره خانوادگی سردرگم خواهند شد. در اواخر فیلم، پس از اینکه قوس داستانی مشخص می‌شود، فابیِتو (با بازی فوق‌العاده اسکات، بازیگر تازه‌کار) با نسخه‌ای داستانی از آنتونیو کاپوانا، فیلم‌ساز ناپلی، ملاقات می‌کند و آن دو درباره الهام‌بخشی فیلم‌های معنادار صحبت می‌کنند. این صحنه مانند صحبت کردن سورنتینو، متولد ناپل، با نسخه جوان‌تر خودش است و در واقع، تراژدی در مرکز این داستان، اتوبیوگرافیک است.شخصیت‌های فیلم دست خدا بارها می‌پرسند چرا بستگانشان این‌قدر «ناامیدکننده» هستند، و سورنتینو به نظر می‌رسد که می‌خواهد به بررسی آشفتگی‌های بشریت، تناقضات و پیچیدگی‌های ما بپردازد. به جای نمایش والدین فابیِتو به عنوان انسان‌های کامل، که راهی ساده‌تر برای برانگیختن احساسات در مورد (هشدار اسپویل) مرگ آن‌هاست، سورنتینو نشان می‌دهد که آن‌ها یک داستان عاشقانه شگفت‌انگیز دارند در حالی که با بی‌وفایی‌ها و ناسازگاری‌ها نیز زندگی می‌کنند. این فیلم بینندگان را مجبور می‌کند تا با سوگیری‌ها، انتظارات و اختلافات اخلاقی خود روبرو شوند، به‌عنوان مثال، در صحنه‌ای از رابطه جنسی که بسیاری آن را نامناسب می‌دانند اما هنوز مهربانی و نیک‌خواهی زیادی را منتقل می‌کند، یا از طریق شخصیت‌های عجیب و غریب به سبک فلینی و سناریوهای آزاردهنده. شوخی‌ها و انتقادهای متقابل اعضای خانواده در فیلم می‌تواند به مرز بی‌رحمی برسد، اما خانواده همیشه حضور دارد، در آپارتمان‌های شلوغ، تحت نظارت مادربزرگ‌های سیاه‌پوش، جشن‌های فوتبال، و همدردی در لحظات تلخ زندگی. ترکیب به‌یادماندنی شخصیت‌ها، ایده‌ها و تصاویر در این فیلم، تجربه‌ای تاثیرگذار از تماشای فیلم را رقم می‌زند، تجربه‌ای که از همبستگی و روایت تاثیرگذار بیشتری نسبت به فیلم زیبایی بزرگ، برنده اسکار ۲۰۱۴ سورنتینو، برخوردار است.