ستاره های روی زمین

«ایشان آواستی» فرزند کوچک خانواده‌ای تحصیلکرده است که درس خواندش همراه با دردسرهای فراوانی است. او مرتب از کلاس اخراج می‌شود و همیشه متهم به بازیگوشی و حواس‌پرتی است. برادر بزرگتر او همیشه شاگرد اول کلاس است و این امر باعث مقایسه‌ی آن دو با هم می‌شود. ایشان هربار که قصد صحبت درباره‌ی مشکلش با درس خواندن را دارد از جانب دوستان و معلمینش تمسخر می‌شود و این امر باعث خشمی درونی در او می‌شود. خشمی که با درگیری و زد و خورد فیزیکی با دوستان و هم‌سالانش نمود پیدا می‌کند. مدیرمدرسه به خانواده‌ی ایشان پیشنهاد می‌دهد که او را به مدرسه‌ی کودکان استثنایی ببرند. پدر خانواده با شنیدن این پیشنهاد به شدت عصبانی می‌شود و تصمیم می‌گیرد پسرش را به مدرسه‌ی شبانه روزی بفرستد. این کار ضربه‌ی نهایی برای از بین بردن احساسات و عواطف ایشان بود. تا اینکه معلم هنر مدرسه تغییر می‌کند و «رام شانکار» با بازی عامرخان وارد مدرسه می‌شود. پس از چند جلسه معلمش متوجه می‌شود، ایشان اختلال واژگانی دارد و دلیل عدم پیشرفت او در درس‌ها هم همین اختلال اوست؛ چراکه خود این اختلال را داشته و ایشان را درک می‌کند.  معلم همچنین استعداد بی‌نظیر او در نقاشی را کشف می‌کند و سعی می‌کند در کنار پرورش استعداد نقاشی در ایشان، به او کمک کند در خواندن و نوشتن هم رشد کند.  مدتی بعد معلم هنر با کمک مدیر مدرسه مسابقه‌ی نقاشی بین دانش‌آموزان و معلمین ترتیب می‌دهد. این مسابقه دو برنده داشت که آن‌ها ایشان و معلمش، آقای رام شانکار است. آقای مدیر هم نقاشی آن‌ها را روی جلد کتاب بچه‌ها چاپ می‌کند.

• از آن‌ها بپرسید اگر آن‌ها با چنین کودکی برخورد کنند چه واکنشی نشان خواهد داد؟ از فرزندان خود بپرسید که آیا شناخت درستی از استعدادهای خود یافته اند؟ فیلم زمینه‌ی مناسبی دارد که درباره‌ی تاثیر انسان‌ها بر زندگی و آینده‌ی یکدیگر صحبت کنید. اگر معلم ایشان نسبت به شاگردش بی‌تفاوت بود ممکن بود چه اتفاقی برای ایشان بیافتد؟ خلاصه: از فرزندان خود بپرسید که آیا شناخت درستی از استعدادهای خود یافته اند؟ اگر معلم ایشان نسبت به شاگردش بی‌تفاوت بود ممکن بود چه اتفاقی برای ایشان بیافتد؟

ایشان آواستی کودکی با توانایی‌ و استعدادهای منحصربه‌فرد است که از جانب اطرافیانش قابل درک نیست. او دارای اختلال واژگانی است که سبب می‌شود علی‌رغم تلاشش برای فهم درس‌ها، موفق نشود و هربار به درب بسته بخورد. همه گمان می‌کنند او تنبل و مشکل‌ساز است و معلمین و پدرش او را تحقیر و سرزنش می‌کنند. این امر باعث خشم و ناراحتی در او می‌شود. و این خشم به شکل زد و خورد فیزیکی با همسالانش نمود پیدا می‌کند. مکرر از کلاس اخراج می‌شود و در گروه همسالانش جایگاهی ندارد. چنین رفتارهایی احتمالاً احساس غم و ناراحتی را در کودکان ایجاد می‌کند. بهتر است با فرزندان خو درباره‌ی احتمال بروز رفتار اشتباه حتی در بزرگسالان صحبت کنید و به آن‌ها گوشزد کنید که عدم علم و آگاهی عامل بسیاری از این رفتارهای اشتباه است. ارتباط تیره و تار بین ایشان و پدرش نتیجه‌ی همین رفتارهای غلط است. فیلم زمینه‌ی مناسبی دارد که درباره‌ی استعدادهای متفاوت افراد با آن‌ها گفتگو کنید و به آن‌ها یادآوری کنید انسان‌ها، توانایی‌ها و استعدادهای متفاوتی دارند و این عوامل باعث برتری یکی بر دیگری نیست. آنچه باعث موفقیت در شخصیت اصلی داستان شد تلاش و امیدواری بود. معلمین در فیلم، سختگیرهستند و کودکان را تنبیه بدنی و روانی می‌کنند. این امر ممکن است احساس ناخوشایندی در کودکان نسبت به جایگاه معلم ایجاد کند که البته این امر با ورود معلم هنر، آقای رام شانکار تقلیل یافته است. خلاصه: با ایشان آواستی به دلیل برخی مشکلاتی که دارد بدرفتاری می‌شود. او از سوی گروه دوستان و خانواده‌اش طرد می‌شود و همواره تنهاست. این موضوع حس غم و ترهم نسبت به او را در شما زنده می‌کند. معلم هنرایشان مشکل اصلی او را کشف می‌کند و به او کمک می‌کند تا از نو شروع کند. خشونت‌های روانی از قبیل : تحقیر، سرزنش، توهین و تمسخر قابل ملاحظه است . بهتر است از زشتی و ناپسند بودن چنین رفتارهایی با فرزندان خود گفتگو کنید.

در این درام تلخ و شیرین هندی، نویسندگی قدرتمند، موسیقی دلنشین و انیمیشن‌های دوست‌داشتنی به‌طور ظریف و هنرمندانه‌ای با هم تلفیق شده‌اند. فیلم «ستاره‌ها روی زمین» (یا «تاره زمین پار») حقایق تلخی را درباره شکست سیستم آموزشی در پذیرش تنوع به دلیل وسواس آن بر یکنواختی و انضباط آشکار می‌کند. رقابت بی‌رحمانه و استرس ناعادلانه‌ای که کودکان با آن مواجه هستند، به‌طور تاثیرگذاری از طریق آسیب‌پذیری که نقش‌آفرینی صفری از ایشان به تصویر می‌کشد، مورد نقد قرار می‌گیرد. این فیلم با کشش، گیرا و عمیقا صمیمی، به‌طور دلپذیری دنیای درونی غنی ایشان را که به‌طور تیزی با دنیای بیرونی او در تضاد است، کاوش می‌کند؛ جایی که او به‌طور مداوم مورد تمسخر قرار می‌گیرد. داستانی ساده که هم حساس و هم عاقلانه است و فیلمی که نباید از دست داد.