آسمان خراش

در فیلم آسمان‌خراش، ویل ساویِر (با بازی دواین جانسون) یک مأمور سابق اف‌بی‌آی است که در یک انفجار، پای خود را از دست داده است. اکنون او با جراح خود، سارا (با بازی نِیو کمپبل) ازدواج کرده و پدر دوقلوهایی به نام‌های جُرجیا (با بازی مکینا رابرتس) و هِنری (با بازی نوآ کوترل) است. ویل در یک شرکت امنیتی کار می‌کند و امیدوار است که شغلی در هنگ‌کنگ، برای ژائو لونگ جی (با بازی چین هان) پیدا کند. ژائو بلندترین ساختمان جهان به نام "مروارید" را ساخته است. درست زمانی که ویل تأیید می‌کند سیستم‌های ایمنی آتش‌سوزی ساختمان عملکرد مناسبی دارند، گروهی از مزدوران به ساختمان نفوذ کرده و آتش‌سوزی ایجاد می‌کنند و سیستم امنیتی را از کار می‌اندازند. قرار نبود خانوادهٔ ویل در ساختمان باشند، اما آنها زودتر از سفر به باغ‌وحش بازگشته‌اند و اکنون ویل باید آنها را نجات دهد. اما قبل از انجام این کار، او باید دخترش را از دست بدذات‌ها نجات دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم صحبت کنند. عدم وجود خون و پیامدهای آن در این فیلم چگونه تاثیر آن را تغییر می‌دهد؟ کدام یک برای شما آزاردهنده‌تر است: خشونتی که همراه با مبارزه و اسلحه است یا صحنه‌های پرتعلیق؟ چرا؟
• در صحنه‌هایی که کودکان در خطر را نشان می‌دهد، آیا تعلیق فیلم لذت‌بخش است یا استرس‌زا؟ آیا فیلم بیش از حد پیش می‌رود یا نه کافی نیست؟
• این رابطه‌ی مرکزی خانواده چطوره؟ آیا حس یک خانواده‌ی واقعی رو منتقل میکنه؟ چرا یا چرا نه؟
• جذابیت فیلم‌های اکشن/ماجراجویی بزرگ مثل این فیلم و "سخت‌تر از مرگ" در چیست؟
• آیا راک در زندگی واقعی الگوی مناسبی است؟ این موضوع چگونه بر دیدگاه شما نسبت به شخصیت‌های سینمایی او تأثیر می‌گذارد؟

اسکای‌اسکریپر" یک فیلم اکشن-فاجعه‌آمیز پرتنش با بازی دواین "راک" جانسون است که ترکیبی از فیلم‌های "آتش‌سوزی مهیب" و "سخت‌جانانه" به نظر می‌رسد. خشونت/تعلیق قطعاً اصلی‌ترین نگرانی است: انتظار می‌رود که تعداد زیادی اسلحه و تیراندازی، چاقو، انفجار، بریدگی‌ها و زخم‌های خونین، و مرگ شخصیت‌ها (که اکثراً سریع و بدون خونریزی هستند) وجود داشته باشد. شخصیت اصلی، تکه‌ای فلز را که به بدنش فرورفته بود، بیرون می‌کشد و خودش زخمش را پانسمان می‌کند. کودکان در سراسر داستان در معرض خطر هستند. کلمات ناسزا شامل یک بار استفاده از "کـثـافـت" و چند بار استفاده از "مـیـرزنـد" می‌شود، اما صحنه‌های جنسی و مصرف مواد مخدر در فیلم وجود ندارد. چند صحنه به‌خوبی ساخته شده از تعلیق نفس‌گیرکننده در فیلم وجود دارد، اما این صحنه‌ها با مقدار زیادی مطالب احمقانه، سطحی و بی‌اثر احاطه شده‌اند. با این حال، بینندگانی که مشکلی با انتظار برای قسمت‌های خوب فیلم ندارند، ممکن است سرگرم شوند.

این فیلم اکشن حدود چهار سکانس هیجان‌انگیز و نفس‌گیر دارد، اما این سکانس‌ها در میان صحنه‌های زیادی از مطالب بی‌فایده و خنده‌دار قرار گرفته‌اند؛ و صحنه‌های استرس‌آوری که کودکان را در خطر نشان می‌دهند، تعادل فیلم را برهم زده‌اند. فیلم «آسمان‌خراش» ترکیبی از فیلم‌های «جهنم سرکش» و «سخت‌گیر» است و حداقل ۱۰۲ دقیقه طول قابل‌مدیریت دارد، اما در عین حال، ریتم کندی دارد. فیلم زمان زیادی را صرف توضیح دادن مکانیزم‌های داستان می‌کند - مثل منشأ پای مصنوعی ویل، حقه راه‌اندازی مجدد تلفن، آسم هنری و غیره - و زمان کافی برای آشنا کردن ما با شخصیت‌ها صرف نمی‌کند.جانسون ستاره‌ی دوست‌داشتنی است، اما در این فیلم اساساً ابرانسانی است -- که بسیار متفاوت از شخصیت «مرد عادی» بروس ویلیس در فیلم جان‌سخت است -- و این حس را به بیننده منتقل نمی‌کند که خطری در کمین است. فیلم آسمان‌خراش کمی زیاده‌روی می‌کند وقتی که بچه‌های ویل را در مخاطره قرار می‌دهد، اما ما واقعاً هرگز این را نمی‌پرسیم که آیا همه‌چیز خوب خواهد شد یا نه. آدم‌بدها، از جمله چند خائن قابل پیش‌بینی، در پایین‌ترین کشو قرار دارند، نوعی که سعی می‌کنند با گفتن دیالوگ‌هایشان با صدای بم و اضافه کردن مکث‌های زیاد، از یکدیگر باحال‌تر باشند. و باید ذکر شود که این فیلم بیش از حد به «سندروم نجات‌دهنده‌ی سفیدپوست» نزدیک است. بینندگانی که مایل هستند برای رسیدن به قسمت‌های خوب، صحنه‌های بد را تحمل کنند، احتمالاً از لحظات پرتعلیق لذت خواهند برد، اما مثال‌های بسیار بهتری از این نوع فیلم وجود دارد.