تشخیص: مخالفت

آندری داوژنکو، شخصیت اصلی داستان، حقیقتی وحشتناک را کشف می‌کند که سال‌ها در اتحاد جماهیر شوروی پنهان مانده بود: بیشتر کسانی که به اتهام «تبلیغات ضد شوروی» متهم شده بودند، هرگز به زندان فرستاده نشدند، بلکه به بیمارستان‌های روانی ویژه‌ای با تشخیص «اسکیزوفرنی پیشرونده آهسته» منتقل شدند. آندری خود را در جهنمی واقعی از روان‌پزشکی تنبیهی می‌یابد و با انتخابی دشوار روبرو می‌شود: همکاری با کا.گ.ب و بازگشت به خانواده‌اش، یا افشای حقیقت در مورد مخالفانی که در چنین بیمارستان‌های روانی شکنجه می‌شدند.

فیلم «تشخیص: مخالفت» داستانی تاثیرگذار و سنگین را روایت می‌کند که برای نوجوانان زیر ۱۶ سال توصیه نمی‌شود. این فیلم حاوی صحنه‌های خشونت روانی و جسمی است، از جمله شکنجه و ضرب و شتم در بیمارستان‌های روانی، که ممکن است برای کودکان و نوجوانان ترسناک باشد. همچنین، فیلم به موضوعاتی مانند افسردگی، ناامیدی و فشار روانی می‌پردازد که نیاز به راهنمایی والدین دارد. با این حال، پیام‌های اخلاقی قوی فیلم، مانند ایستادگی در برابر ظلم، می‌تواند زمینه‌ساز گفتگوهای ارزشمند خانوادگی باشد.