موشک

جاش دیویس (بردی تاتون) تمام زندگی‌اش را در فیلم راکت برای بازی فوتبال تمرین کرده است. او سخت تلاش کرده، متمرکز بوده و تمام توانش را گذاشته، به‌خصوص به این دلیل که پدرش را دوست دارد و می‌خواهد او را به خود ببالاند. وقتی سال اول دبیرستانش را در دبیرستان مرکزی شروع می‌کند، جایی که پدرش مربی است، جاش مصمم است بدرخشد. متاسفانه، سقوط از یک تریلر در حال حرکت این آرزوها را پایان می‌دهد. او خوش‌شانس است که از یک آسیب جدی سر زنده می‌ماند، اما پیش‌بینی می‌شود دیگر نتواند ورزش‌های تماسی انجام دهد. این اتفاق ضربه‌ای ویرانگر برای جاش و پدرش، رابرت (کارل سیسک) است، که بیش از حد در موفقیت پسرش سرمایه‌گذاری کرده است. سرنوشت وقتی وارد می‌شود که کیت اولسن (ریچارد بلیک)، مربی دو صحرانوردی دبیرستان مرکزی، به یک نفر هفتم نیاز دارد تا تیمش بتواند برای مسابقات واجد شرایط شود. به‌خاطر اینکه اولسن هم راه‌حلی برای مشکل خودش می‌بیند و هم یک جوان درگیر مشکل را، پیشنهاد می‌دهد جاش دوهای استقامت را امتحان کند. جاش در ابتدا با اکراه و با مواجهه با تمسخر سایر دانش‌آموزان به‌خاطر اینکه دو صحرانوردی به‌اندازه فوتبال «خفن» نیست، مهارت‌ها و عادت‌های کاری‌اش را به کار می‌گیرد تا دویدن را امتحان کند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره قدرت و ماهیت رضایت‌بخش داستان‌هایی مثل راکت صحبت کنند، در مورد غلبه بر موانع و معضلات بزرگ. چرا این داستان‌ها برای مخاطبان جذاب است؟ آیا فکر می‌کنید همیشه لازم است که شخصیت در حال تلاش، جایزه بزرگ را ببرد، یا از اینکه آن شخصیت فقط بهترین تلاش خود را می‌کند، راضی هستید؟ چرا؟
• در یک داستان، کلمه underdog به چه معناست؟ به جز دنیای ورزش، در چه حوزه‌های دیگری از زندگی، فردی می‌تواند underdog باشد؟
• آیا فیلم‌هایی مثل این شما را به فراتر رفتن از انتظاراتتان ترغیب می‌کنند؟ به موردی فکر کنید که یک فیلم رفتار شما را تغییر داده یا بینش‌هایی در مورد خودتان به شما داده است.
• این فیلم چگونه مهارت‌های زندگی مانند استقامت، کار تیمی و همدلی را نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که راکت داستان الهام‌بخش یک فوتبالیست نوجوان است که دچار مصدومیتی می‌شود که به نظر می‌رسد پایان‌دهنده‌ی حرفه‌اش است. این قهرمان جوان که از ناامیدی فراوان رنج می‌برد، متوجه می‌شود که می‌تواند اثرات حادثه‌اش را فراموش کند و از استعدادش به بهترین نحو استفاده کند. این فیلم در کنوشا، ویسکانسین، در دبیرستان مرکزی فیلمبرداری شده است. این فیلم پیام‌های محکمی در مورد آنچه برای رسیدن به اهدافمان لازم است و ضرورت سازگاری با شرایط غیرمنتظره دارد. این فیلم به‌طور مختصر به ایمان اشاره دارد و با مسائل خانوادگی نیز سروکار دارد. به جز چند کلمه‌ی ناسزا (مثل "butt"، "damn"، "s--t")، این فیلم ادای احترامی دلگرم‌کننده به بلوغ فزاینده‌ی یک جوان متفکر است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اجرای صمیمی بردی تاتون و ریچارد بلیک، به همراه تعلیق کافی برای برانگیختن علاقه شدید، علی‌رغم نتیجه قابل پیش‌بینی، این فیلم کم‌هزینه را تماشایی می‌کند. این یک داستان ورزشی سنتی است - شخصیتی دوست‌داشتنی در مسیر افتخار با مانعی غیرقابل عبور روبرو می‌شود و باید شجاعت خود را برای فراتر رفتن از انتظارات پیدا کند. و این کار را می‌کند. تنها عنصر ناخوشایند، احساس یک درگیری اجباری و ساختگی بین پدر و پسر است. پدری مانند رابرت دیویس، سرد و نازپرورده، خودخواه و خودمحور، به راحتی قابل اصلاح نیست. قطعاً نه به روشی که فیلم به تصویر می‌کشد. این یک نقص کوچک در تلاش صاف و صوف است. استعدادهای ترکیبی فیلمسازان و مردم کنوشا، ویسکانسین، جایی که فیلم "راکت" در آن ساخته شده است، به فیلم کیفیتی دست‌ساز می‌دهد، به بهترین معنای کلمه. کودکان از این داستان لذت خواهند برد و امیدوارم درک عمیق‌تری از مفهوم "گذاشتن وقت" به دست آورند.