حکاکی نفرین شده

در فیلم ترسناک کنده‌کاری شده، گروهی از نوجوانان و جوانان تلاش می‌کنند تا از دست یک قاتل کدو حلوایی که در جشنواره هالووین آن‌ها رها شده است فرار کنند و زنده بمانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم‌های ترسناک صحبت کنند. آیا صحنه‌های خشونت‌آمیز در این فیلم برایتان شوک‌آور بود؟ کدام قسمت‌ها خشن‌تر بودند؟
• آیا فکر می‌کنید شخصیت‌ها در مواجهه با خطر واقع‌گرایانه عمل کردند؟ آیا تصمیمات متفاوتی می‌گرفتید؟
• آیا از پایان این فیلم راضی بودید؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که «Carved» فیلمی ترسناک درباره‌ی یک کدو قاتل است که به خاطر یک «نشت سمی» محلی به زندگی بازگشته است. خشونت، خون، جراحت و صحنه‌های مرگ فراوان و شدیدی در فیلم وجود دارد. بسیاری از شخصیت‌ها به طرز وحشتناکی کشته می‌شوند. سر شخصیت‌ها بریده می‌شود، شکم‌شان پاره می‌شود و با پیچک‌های کدو قاتل از سینه، شکم، سر، چشم و دهان‌شان سوراخ می‌شوند و از پشت سرشان بیرون می‌زند. با چاقو به سر و سینه‌شان ضربه می‌زنند، گلویشان را می‌درند، نصف سرشان را می‌برند (مغزهای زیر آن نمایان می‌شود)، تکه‌تکه و پاره‌پاره می‌شوند، شکم‌شان پاره می‌شود (روده‌ها از زخم‌های بازشان بیرون می‌افتد) و برق‌گرفتار می‌شوند. دست‌شان قطع می‌شود، زخم‌های شدیدی در پایشان ایجاد می‌شود و با شلیک تفنگ، دست و پایشان قطع می‌شود. سر بریده‌ای با چشمانی دررفته و دهانی بریده‌شده نشان داده می‌شود. نوجوانان یکدیگر را به‌طور عاشقانه می‌بوسند. پسری در حال تماشای رقص یک نوجوان بزرگ‌تر دچار نعوظ می‌شود (نشان داده نمی‌شود). نوجوانان ماری‌جوآنا می‌کشند، براونی‌های ماری‌جوآنا می‌خورند و مست می‌شوند. الفاظ زشت و رکیکی مانند «لعنتی»، «فحش»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لعنتی»، «لع

این فیلم ترسناک اغراق‌آمیز از یک فیلم کوتاه پنج دقیقه‌ای با همین عنوان الهام گرفته شده است. اما با گسترش آن به یک فیلم بلند کامل، "Carved" محتوای کافی یا عمق لازم را برای توجیه ساخت آن ندارد. برخی طرفداران این ژانر ممکن است از خشونت و خون‌ریزی لذت ببرند و بخندند (برخی عمدی و برخی غیرعمدی)، اما بیشتر بینندگان احتمالاً به سرعت خسته می‌شوند. قاتل کدو تنبل تهدیدی را ایجاد می‌کند که ضروری است، به این معنی که اگر هر شخصی در نزدیکی آن قرار بگیرد، احتمالاً خواهد مرد. با این حال، به دلیل این موضوع، وقتی شخصیت‌ها به سرعت نمی‌میرند یا راه‌هایی برای فرار از خشم قاتل کدو تنبل پیدا می‌کنند، اغلب این اتفاق غیرطبیعی به نظر می‌رسد.مشکلات منطقی دیگری هم وجود دارند، مثل اینکه چرا باید نزدیک پنجره‌های باز یا درهای چوبی ایستاد وقتی که به‌وضوح دیدید که گیاهان از آن‌ها با سرعت برق و باد عبور کرده و دیگران را کشته‌اند؟ چرا باید برای برداشتن چیزی برگردید وقتی که به‌تازگی فرار کرده‌اید؟ مشخص نیست که آیا فیلم از اشتباهات رایج فیلم‌های ترسناک آگاه است یا خیر. متاسفانه دو شخصیت همجنس‌گرا هم به‌طور اجتناب‌ناپذیری به مرگ‌های وحشتناکی دچار می‌شوند. اما بازیگران نوجوان و جوان این گروه بازیگران، با وجود موضوع و اجرای این فیلم، نهایت تلاش خود را می‌کنند.