هیپنوتیک

در هیپنوتیک، کارآگاه پلیس دنی رورک (بن افلک) تحت درمان است و سعی می‌کند بعد از ناپدید شدن ناگهانی دختر جوانش، مینی، بهبود یابد. او به سر کارش برمی‌گردد و با همکارش، نیکس (جی. دی. پارادو)، به تحقیق در مورد یک سری سرقت بانک می‌پردازد که در آن سارق فقط یک جعبه امانات را می‌دزدد. رورک به جعبه امانات بعدی می‌رسد و سرنخی عجیب پیدا می‌کند: عکسی از دختر خودش. در صحنه جرم، آن‌ها با مردی به نام دلرین (ویلیام فیکنر) مواجه می‌شوند که به نظر می‌رسد می‌تواند بر مردم تاثیر بگذارد تا خلاف میل خودشان عمل کنند؛ او حتی باعث می‌شود دو افسر به سمت هم شلیک کنند. رد بعدی رورک را به پیشگوی ثروت، دیانا کروز (آلیس براگا)، می‌رساند که موافقت می‌کند به رورک در پیدا کردن دخترش کمک کند. اما آن‌ها باید دلرین را قبل از این‌که خیلی قدرتمند شود، متوقف کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم هیپنوتیک صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده؟ فیلم برای رسیدن به این اثر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• اگر قدرت «هیپنوتیزم» داشتید، چگونه از آن استفاده می‌کردید؟
• رورک در آزاد کردن مینی از دست بخش درست عمل کرد؟ چرا، یا چرا نه؟ چطور این تصمیم می‌تواند در زندگی واقعی کاربرد داشته باشد؟
• مزایای بازنشانی مغز ما چیست؟
• آیا در فیلم به نمایش مثبت و متنوعی از شخصیت‌ها توجه کردید؟ در مورد کلیشه‌ها چه طور؟

والدین باید بدانند که هیپنوتیک یک فیلم علمی تخیلی اکشن از فیلمساز رابرت رودریگز است در مورد تلاش مردی برای پیدا کردن دختر گمشده‌اش در دنیایی که «هیپنوتیک‌ها» می‌توانند کنترل کنند که مردم چه چیزی را می‌بینند. خشونت شامل اسلحه و تیراندازی است، با افرادی که مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند (از جمله شلیک گلوله به خود)، زخم‌های خونین، فردی که سرش مورد اصابت قرار می‌گیرد، فردی که سعی می‌کند دست خود را بکند، تصادف خودرو، افرادی که توسط خودرو مورد اصابت قرار می‌گیرند، انفجار بمب، تعقیب و گریز، مشاجره، تهدید و موارد بیشتر. زنی در انظار عمومی لباس بالاتنه خود را درمی‌آورد و سوتین خود را نشان می‌دهد؛ دو نفر یکدیگر را می‌بوسند و یکی دیگری را به سمت تخت می‌کشد؛ و زنی دوش می‌گیرد (هیچ صحنه صریحی دیده نمی‌شود). زبان شامل استفاده از کلمات «s--t»، «a--hole»، «goddamn»، «bastard»، «pendejo» و موارد بیشتر است. شخصیت‌ها در یک صحنه مشروبات الکلی دست‌ساز می‌نوشند. بن افلک و آلیس براگا در این فیلم بازی می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم علمی-تخیلی که توسط رابرت رودریگز کارگردانی شده، علی‌رغم انتظار، فیلمی کسل‌کننده است. فیلم بازیگران را از میان انبوهی از صحنه‌های بی‌روح و چند صحنه جلوه‌های ویژه ارزان‌قیمت عبور می‌دهد. خیلی زود در فیلم هیپنوتیک مشخص می‌شود که شخصیت‌ها محکوم به حاشیه‌نشینی در داستان هستند. علی‌رغم تلاش‌های قابل توجه افلک، براگا و دیگران (از جمله بازیگران نقش‌های مکمل جکی ارل هالی و جف فاهی)، آن‌ها هرگز نمی‌توانند از محدودیت‌های شخصیت‌های خود فراتر بروند.متاسفانه داستان اصلی فیلم اصلا خوب نیست. انگار اولین پیش‌نویس کریستوفر نولان را برداشته باشند و دور بیندازند، انگار سعی کرده باشد مفاهیم هیپنوتیزم و کنترل ذهن و ریست کردن مغز را با هم ترکیب کند، دو ایده‌ای که منطقا به هم ارتباطی ندارند. انگار این دو ایده را به‌طور تصادفی کنار هم قرار داده باشند، فقط برای اینکه بتوانند پیچش‌های مصنوعی در داستان ایجاد کنند و هر واقعیتی را که در آن هستیم، برهم بزنند. بعد از آن، این ایده‌ها در سایه قرار می‌گیرند و فیلم بر تعقیب و گریزها و مبارزات معمولی تمرکز می‌کند. پایان‌بندی فیلم هم بسیار ناراضی‌کننده است. معمولاً به نظر می‌رسد که رابرت رودریگز در ساخت فیلم‌هایش حداقل سرگرم‌کننده است، اما در هیپنوتیک، انگار تمام بار دنیا روی مغز او بوده است.