پسر شبح وار

فانتوم بوی در شهر نیویورک اتفاق می‌افتد، اما همه به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند (که منعکس کننده کشور مبدا فیلم است، هرچند نسخه دوبله انگلیسی آن نیز موجود است). قهرمان ۱۱ ساله داستان پسری به نام لئو است که به بیماری مزمن مبتلاست (با صدای گاسپارد گانول در نسخه فرانسوی و مارکوس د'آنجلو در نسخه انگلیسی). لئو والدین مهربانی دارد و یک خواهر کوچک که در حین گذراندن زمان در بیمارستان شهری از او حمایت می‌کنند. آنچه لئو را استثنایی می‌کند، این است که بیماری لاعلاج (بدون نام) او به او توانایی تجربه‌های فراطبیعی خارج از بدن را داده است که به او اجازه می‌دهد بگردد و مشاهده کند و حتی به دیگران کمک کند، در حالی که بدن فیزیکی او در بیمارستان بی‌حرکت و زنده باقی می‌ماند. تا زمانی که بتواند به بدن خود برگردد قبل از اینکه بدن شبحی او متلاشی شود، همه چیز خوب است. وقتی یک تبهکار زشت‌رو (ژان-پیر ماریه / وینسنت د'آنوفریو) کل شهر را با خواسته‌های عجیب و غریب گروگان می‌گیرد، لئو با الکس (ادوارد بائر / جرد پادالکی)، یک پلیس شجاع اما بستری در بیمارستان، و دوستش مری (اودری توتو / ملیسا دیزنی)، یک خبرنگار تحقیقاتی، تیم می‌شود تا از هدیه فراطبیعی خود برای کمک به شکست دادن آدم بد استفاده کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم پسر شبح‌وار صحبت کنند. آیا این خشونت برای داستان ضروری است؟ آیا انواع مختلف خشونت، تاثیرات متفاوتی بر کودکان دارد؟ آیا این تاثیرات در خشونت‌های انیمیشنی تغییر می‌کند؟ چرا بله و چرا خیر؟
• کدام شخصیت‌ها با شجاعت عمل می‌کنند؟ چگونه همکاری لئو و افسر پلیس به مری و کل شهر کمک می‌کند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی برای داستان مهم هستند؟
• چرا فکر می‌کنید فیلم‌سازان هرگز بیماری لئو را نام نمی‌برند؟ فکر می‌کنید چه بیماری بود؟ اگر شما هم مثل لئو این توانایی را داشتید، چطور از آن استفاده می‌کردید؟
• چطور می‌توان این فیلم را با انیمیشن‌های هالیوودی مقایسه کرد؟ آیا فکر می‌کنید تماشای فیلم‌هایی از سایر نقاط جهان، به همان اندازه‌ای که بقیه دنیا فیلم‌های هالیوودی را تماشا می‌کنند، مهم است؟

والدین باید بدانند که پسر شبح یک انیمیشن جنایی و ماجراجویی فرانسوی است (که هم با زیرنویس و هم با دوبله انگلیسی منتشر شده است) از سازندگان فیلم گربه‌ای در پاریس. این فیلم نوآر مانند حاوی خشونت (انفجار، درگیری، خطر و غیره) و صحنه‌های ناراحت‌کننده بیمارستان است که آن را برای نوجوانان بالغ مناسب می‌کند، کسانی که هم می‌توانند زیرنویس را بخوانند و هم با عناصر تاریک‌تر آن کنار بیایند — از جمله مجرمان مسلح و گروگان‌گیری افراد (و یک شهر کامل) و مرگ/نزدیک به مرگ شخصیت‌های مهم. در یک صحنه، روح یک پسر در یک باشگاه استریپ قرار می‌گیرد، جایی که او زنی را می‌بیند که تقریباً برهنه در مقابل او می‌رقصد — اما بینندگان فقط پاهای برهنه او را می‌بینند که روی صحنه راه می‌رود در حالی که یک بزرگسال به پسر می‌گوید که چشمانش را بپوشاند. زبان فیلم بیشتر شامل توهین‌های خشمگینانه‌ای مانند احمق، ابله و غیره است. این فیلم الگو‌های قوی نقش را ارائه می‌دهد، و همچنین پیام‌های مثبت در مورد قدرت کار تیمی، دوستی، خانواده و اعمال شجاعانه مهربانی و حسن نیت. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این ماجراجویی سیاه و تأثیرگذار، هم نامه‌ای عاشقانه به نیویورک است و هم ادای احترامی به شجاعت قهرمان جوانی که به بیماری لاعلاج مبتلا است. مانند دیگر انیمیشن‌های فرانسوی اخیر، این فیلم با سبک و رنگ‌های متنوع و شخصیت‌ها و مناظر شهری به‌یادماندنی و جذاب، طراحی شده است. رابطه لئو و الکس به زیبایی به تصویر کشیده شده است، همچنین تعاملات پرتنش و احساسی لئو با والدین و خواهر کوچکش، که به‌طور باورپذیری همیشه مشتاق بازی و خواندن با برادر بزرگترش است. با وجود توانایی‌های فراطبیعی لئو، او شخصیتی اصیل است: پسری که در میان واقعیتی به‌غایت دشوار به‌عنوان بیمار مزمن و توانایی باور نکردنی برای پرواز بالای ابرها و مشاهده هر چیزی که در کل شهر می‌خواهد، گیر افتاده است. لئو مانند یک ابرقهرمان، با مسئولیت خود برای استفاده از هدیه‌اش برای خیر بزرگتر کنار می‌آید، نه فقط برای دیدن خانواده‌اش یا گردش در نیویورک.عناصر تاریک‌تر نوآر پسربچه شبح شامل رئیس جنایتکار دیوانه و دو دست‌و‌پاشنه نرم اوست که در برخی از لحظات پرتنش به عنوان یک طنز عمل می‌کنند. در یک صحنه، دست‌نشانده‌ها تلاش می‌کنند تا رئیس خود را در حال توضیح اینکه چگونه زخمی شده است، ضبط کنند، اما اوضاع به طرز خنده‌داری اشتباه پیش می‌رود و رئیس تقریباً از خشم آنها را می‌کشد، اما همه چیز به طرز خنده‌داری جالب است. با این حال، اکشن قطعا می‌تواند ضربان قلب را بالا ببرد و پرتنش باشد، زیرا فیلم‌های خارجی همیشه به پایان خوش هالیوودی که مخاطبان آمریکایی به آن عادت دارند، ختم نمی‌شوند. اما در نهایت این یک مطالعه شخصیت دوست‌داشتنی است. سه شخصیت شجاع (لئو، مری و الکس) در تلاش برای نجات شهر از دست دیوانه‌ای به سبک جوکر، برجسته می‌شوند، اما لحظات آرام بین لئو و خانواده و دوستانش است که بیشترین تاثیر را بر مخاطبان خواهد گذاشت.