تو را خواهم یافت.

I'LL FIND YOU" داستان دو موسیقی‌دان بااستعداد به نام‌های رابرت پولاسکی (لیو ساتر) و ریچل روبی (آدلاید کلمنس) را روایت می‌کند که دوستی دوران کودکی آنها در لهستان دهه 1940 به یک رابطه عاشقانه تبدیل می‌شود. در حالی که آنها با بعید بودن غلبه بر تفاوت‌های مذهبی خود و بودن با یکدیگر دست و پنجه نرم می‌کنند، نازی‌ها لهستان را مورد حمله و اشغال قرار می‌دهند. وقتی ریچل به آشویتس فرستاده می‌شود، رابرت با پشتکار و تلاش بی‌وقفه برای نجات او کار می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که «من تو را خواهم یافت» چگونه از «رومئو و ژولیت» وام گرفته شده است. چرا فکر می‌کنید عاشقان بداقبال یک کلیشه‌ی داستانی محبوب هستند؟
• آیا تا به حال چیزی درباره ارکستر زنان آشویتس شنیده‌اید؟ آیا می‌دانستید که نواختن یک ساز، روشی برای بقا بود که برخی از یهودیان مجبور به حضور در اردوگاه‌های کار اجباری به کار می‌گرفتند؟ چطور می‌توانید درباره این بخش از تاریخ بیشتر بدانید؟
• چگونه این فیلم خطرات مخالف بودن با رژیم نازی را نشان می‌دهد؟ چگونه این فیلم نشان می‌دهد که شجاعت، کار تیمی، صداقت و پشتکار به عنوان مهارت‌های زندگی ضروری هستند؟

والدین باید بدانند که "تو را پیدا خواهم کرد" یک درام عاشقانه در مورد دو موسیقی‌دان است: یک خواننده اپرای کاتولیک (لیو ساتر) و یک نوازنده یهودی ویولن (آدلاید کلمنس) که در لهستان در دوران جنگ جهانی دوم زندگی می‌کنند. این داستان به بررسی جنبه‌هایی کمتر نشان داده‌شده از هولوکاست می‌پردازد، به‌طور خاص داستان کسانی که با نواختن در ارکستر اردوگاه‌های کار اجباری از مرگ نجات پیدا کردند. صحنه‌های کمی از زندگی داخل اردوگاه‌ها نشان داده می‌شود، بلکه تمرکز داستان بر افرادی است که بخشی از مقاومت بودند و خود را در معرض خطر قرار دادند تا دوستان یهودی خود را پنهان کنند، تلاش کنند تا عزیزان خود را نجات دهند و مانع تلاش‌های نازی‌ها شوند. محتواهای بالغانه‌ای از جمله خشونت، زبان (عمدتاً سخنان تنفرآمیز) و چند تصویر از نازی‌هایی که سیگار می‌کشند، به روایت داستان فیلم با دقت تاریخی کمک می‌کند، اما بسیاری از آنها به‌آرامی نشان داده می‌شوند تا برای نوجوانان مناسب باشند. به‌عنوان مثال، چند صحنه تیراندازی مرگبار وجود دارد که شوکه‌کننده و کمی خونین هستند، اما تصاویر گرافیکی نیستند. همچنین تصاویری کوتاه از اجسادی که در خیابان یا در اردوگاه‌های کار اجباری روی هم انباشته شده‌اند نشان داده می‌شود، و یک صحنه جنسی از طریق بوسه‌های ملایم و عاشقانه در رختخواب به تصویر کشیده می‌شود، در حالی که ملحفه‌ها قسمت‌های حساس بدن را می‌پوشانند.

این عاشقانه‌ی تاریخی، قلب بینندگان را با امید و آرزوی یافتن عشقی مشابه، متاثر خواهد کرد. اگرچه به نظر می‌رسد فیلم «من تو را خواهم یافت» بر اساس داستان رومئو و ژولیت ساخته شده است، اما نزدیک‌ترین مقایسه با این درام، در واقع کلاسیک عاشقانه‌ی «جایی در زمان» است که نشان می‌دهد کارگردانش مارتا کولج کارش را به خوبی انجام داده است. شانس با رابرت خواننده‌ی اپرا و ریچل ویولونیست مخالف است زیرا ادیانشان با هم متفاوت است. و وضعیتشان پس از اشغال لهستان توسط نازی‌ها و فرستادن ریچل و خانواده‌اش به آشویتس، به نظر غیرقابل غلبه می‌رسد. رابرت مأموریتی برای نجات او آغاز می‌کند، در حالی که او تلاش می‌کند تا با نوازندگی برای اسیران، خودش و خانواده‌اش را نجات دهد. این یک داستان عاشقانه‌ی سینمایی است و راهی عالی برای معرفی نوجوانان به موضوعات دشواری است که ممکن است از آن اجتناب کنند. کولج فیلم آرشیوی را در فیلم گنجانده است تا این واقعیت را به خانه ببرد که این اتفاق واقعی بوده و ما نباید آن را فراموش کنیم. داستان عاشقانه‌ی تخیلی اما تاثیرگذار رابرت و ریچل می‌تواند به یادآوری این واقعیت کمک کند.