درخشش نور

در کور شده توسط نور، سال ۱۹۸۷ است و نوجوان جاوید (ویویک کالرا) آرزو دارد بداند زندگی خارج از محدوده شهر لوتون، انگلستان چگونه است، جایی که او تمام عمرش را با والدین پاکستانی سنتی‌اش زندگی کرده است. جاوید عاشق نوشتن است، به‌خصوص شعر، و او در کالج به‌طور مخفیانه آن را مطالعه می‌کند، جایی که توسط معلم صادق خانم کلی (هیلی اتول) تشویق می‌شود. اما پدر جاوید، ملک (کولویندر گیر)، مصمم است که پسرش یک شغل "واقعی" را دنبال کند. نوجوان از زندگی محدودش ناراضی است و سپس روزی دوستش روپس (آرون فاگورا) او را با موسیقی بروس اسپرینگستین آشنا می‌کند. به‌طور ناگهانی و قدرتمند، جاوید احساس می‌کند که دیده شده است. او ناامیدی و آرزوهای خود را در اشعار بروس می‌شنود، که به او کمک می‌کند تا عزم خود را برای ایستادن به‌خاطر خود و مبارزه برای رویاهایش تقویت کند. اما آیا ملک به نور خواهد رسید؟ این فیلم بر اساس خاطرات سارفراز منصور به نام سلام از بوری پارک ساخته شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اختلاف بین جاوید و پدرش در فیلم «کور شده از نور» صحبت کنند. چرا آنها با هم اختلاف نظر دارند؟ آیا سنت مهم‌تر از دنبال کردن علاقه و اشتیاق شماست؟
• فیلم چگونه سبک فرزندپروری و خانواده‌های پاکستانی را در مقابل سبک فرزندپروری و خانواده‌های انگلیسی به تصویر می‌کشد؟ به نظر شما چه نکته‌ای را می‌خواهد بیان کند؟
• چگونه جاوید و پدرش همدلی با یکدیگر را یاد می‌گیرند؟ چرا می‌تواند دشوار باشد که چیزها را از دیدگاه شخص دیگری ببینیم؟
• جاويد همیشه به نظر نمی‌رسد که به رویاهایش برای تبدیل شدن به یک نویسنده پایبند بماند. چه چیزی او را متقاعد می‌کند که استقامت کند؟
• آیا تا به حال در مورد یک موسیقی‌دان (یا نویسنده یا هنرمند دیگر) احساسی مشابه احساسات جاوِد نسبت به اسپرینگستین داشته‌اید؟ به نظر شما چرا این آهنگ‌ها چنین تاثیر قدرتمندی روی او دارند؟

والدین باید بدانند که کور شده در نور یک کمدی احساسی و مبتنی بر واقعیت در مورد نوجوانی پاکستانی (ویویک کالرا) است که در دهه ۱۹۸۰ در انگلستان بزرگ می‌شود و زندگی‌اش توسط موسیقی بروس اسپرینگستین متحول می‌شود. کارگردانی شده توسط گوریندر چادا، کارگردان فیلم بزن به چاک بکش مثل بکام، و موضوعات مشابهی با آن فیلم دارد: تضاد سنت و دنبال کردن رویاهایتان، تنش بین والدین و نوجوانان، قدرت یک وسواس تمام‌کننده، و اهمیت همدلی. محتوای بالغانه بیشتر به شکل الفاظ زشت (s--t، خونی، وَنکِر، توهین‌های نژادی و غیره)، بوسیدن/کنایه‌های جنسی، و قلدری و خشونت نژادپرستانه است. یک شخصیت پاکستانی توسط ملی‌گرایان سفیدپوست هل داده می‌شود و زخمی می‌شود، یک جرم ناشی از نفرت در مسجد محلی اتفاق می‌افتد، و شخصیت‌ها به خاطر نژادشان احساس تهدید می‌کنند. شخصیت‌ها همچنین با هم بحث می‌کنند، و برخی در پس‌زمینه سیگار می‌کشند. در نهایت، فیلم در مورد کار سخت و غلبه بر موانع برای رسیدن به اهدافتان در حالی است که یاد می‌گیرید از فداکاری‌هایی که دیگران به خاطر شما می‌کنند قدردانی کنید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این کمدی جذاب و گیرا شما را با ترانه‌های بروس اسپرینگستین سرشار از شادی خواهد کرد و شما را به تشویق وادار خواهد کرد وقتی شخصیت اصلی داستان به زندگی که واقعاً می‌خواهد، دست می‌یابد. کارگردان، گوریندر چادا، پیش از این در فیلم دلپذیر «بندش مثل بکام» به کشمکش‌های میان سنت و خودشکوفایی پرداخته بود و واضح است که این موضوع برای او بسیار مهم است. همان‌طور که جس، شخصیت اصلی آن فیلم، باید والدین سنتی هندی خود را متقاعد می‌کرد که هم می‌تواند فوتبال بازی کند و هم دختر خوبی باشد، در حالی که ارزش سنت‌هایی را که با آن‌ها درگیر بود، می‌آموخت، جاوید هم باید تعادل دشوار میان مبارزه برای رویاهایش و احترام به فداکاری‌های والدین پاکستانی‌اش را برقرار کند.در طول مسیر، جاوید به مقدار زیادی از اسپرینگستین گوش می‌دهد، که منجر به لحظاتی هم احساسی (وقتی جاوید در یک طوفان خشمگین می‌شود در حالی که به «سرزمین موعود» گوش می‌دهد) و هم شاد (وقتی جاوید و دوستانش ایستگاه رادیویی کالج را در دست می‌گیرند و سپس با شادی در شهر می‌دوند و به «متولد شدن برای دویدن» گوش می‌دهند) می‌شود. هر کسی که تا به حال هنرمندی را کشف کرده که موسیقی/کار او به نحوی با او صحبت می‌کند که واقعاً او را درک شده و دیده احساس می‌کند، با اشتیاق جاوید به «رئیس» ارتباط برقرار می‌کند. و هر کسی که تا به حال شانسی برای یک رویا داشته، زمانی که او شجاعت پیدا می‌کند تا برای چیزی که می‌خواهد بایستد، تشویق خواهد کرد.