سیرک

سیرکس داستان دو جفت دوقلو است که هر دو به نام روی (رانویر سینگ) و جوی (وارون شارما) هستند و در هنگام تولد توسط دکتر روی جمنداس (مورالی شارما) جابجا می‌شوند. یک جفت دوقلو با یکدیگر ارتباط کیهانی دارند به طوری که وقتی یکی از آن‌ها برق‌گرفتگی می‌شود، دیگری اثرات آن را احساس می‌کند و در نتیجه با علائمی شبیه به صرع زندگی می‌کند. در همین حال، دوقلوی بدون تأثیر او از برق‌گرفتگی خود و فرار بدون آسیب ظاهری، حرفه‌ای می‌سازد. بعد از ۳۰ سال، دو جفت دوقلو بالاخره با هم روبرو می‌شوند که منجر به سردرگمی و آشفتگی می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد به تصویر کشیدن معلولیت و اختلالات تشنجی در سیرکوس صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این موضوع با حساسیت و دقت کافی پرداخته شده است؟ چرا بله و چرا خیر؟ اگر کسی در ملاء عام دچار تشنج شد، چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ چگونه می‌توانیم مراقب باشیم که از زبان تحقیرآمیز و تبعیض‌آمیز استفاده نکنیم؟
• درباره بحث و جدل در مورد طبیعت در مقابل پرورش صحبت کنید. فیلم چگونه از سرپرستی برای نشان دادن این بحث استفاده کرد؟ آیا این چیزی بود که شما با آن احساس راحتی می‌کردید؟
• پیامدهای اخلاقی عدم ارائه اطلاعات توسط متخصصان پزشکی چیست؟ آیا کسی باید اجازه داشته باشد دوقلوها را از هم جدا کند، همانطور که دکتر روی انجام داد؟
• درباره برخی از زبان‌های به‌کاررفته در فیلم صحبت کنید. چطور ممکن است این زبان‌ها توهین‌آمیز تلقی شوند؟ آیا به فیلم چیزی اضافه کرد؟

والدین باید بدانند که سیرکوس یک اقتباس توهین‌آمیز هندی از کمدی خطاها اثر شکسپیر است که نه خنده‌دار است و نه سرگرم‌کننده. این داستان شامل دو جفت دوقلو است که توسط یک پزشک در هنگام تولد جابجا می‌شوند، پزشکی که می‌خواهد بحث سرشت در برابر پرورش را آزمایش کند. این فیلم از کلیشه‌های ابتدایی برای اجبار به طنزی استفاده می‌کند که به‌طور آشکار به معلولان، افرادی با اختلالات تشنجی، متخصصان پزشکی، کودکان به فرزندی پذیرفته‌شده و زنان توهین می‌کند. دو جفت دوقلو توسط رانویر سینگ که نقش روی 1 و روی 2 را بازی می‌کند و وارون شارما که نقش جوی 1 و جوی 2 را بازی می‌کند، به تصویر کشیده شده‌اند. روی 1 اظهاراتی در مورد اصلاح نژاد می‌کند و حتی از گفتگوی مستقیم با همسرش در مورد فرزندخواندگی امتناع می‌ورزد. این سنگ‌اندازی و رفتار منفعلانه تهاجمی نسبت به همسرش، ارتباط با او و همدردی با او را دشوار می‌کند. سینگ در نقش روی 2، تشنج را برای خنداندن تماشاگران بازی می‌کند، حتی در حالی که همه اطرافیانش شروع به اجتناب از او و تبعیض علیه او به خاطر داشتن اختلال تشنجی می‌کنند. این تمسخر معلولیت به همراه استفاده از جوک‌های همجنس‌گراهراسانه و چاق‌هراسانه، نشان می‌دهد که هیچ‌یک از نویسندگان این فیلم به جوامع حاشیه‌نشین حساس نبوده‌اند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

با وجود منبع غنی مثل کمدی اشتباهات شکسپیر، این کمدی-درام هندی وحشتناک به شدت از خنداندن تماشاگر سر باز می‌زند. دیالوگ‌های سیرکوس ضعیف نوشته شده‌اند، تعداد زیادی از صحنه‌ها به‌طور غیرضروری جلوی پرده سبز فیلمبرداری شده‌اند، و حتی حضور افتخاری دیپیکا پادوکونه هم بی‌روح است. کارگردان روهیت شتی هیچ مهارتی از خود نشان نمی‌دهد و ترجیح می‌دهد به‌طور خودخواهانه ادای احترام به فیلم‌های قبلی خودش بکند. شارما، در نقش دوقلوهای جوی، تلاش زیادی می‌کند تا کمی صداقت به فیلم ببخشد اما بقیه بازیگران مثل این‌که در نمایش دبیرستان بازی می‌کنند رفتار می‌کنند. حتی بازیگران باتجربه‌ای مثل جانی لور و سولابها آریا به‌شدت توسط فیلم‌نامه‌ی بی‌مزه محدود شده‌اند، درحالی‌که آهنگ‌ها و موسیقی به‌شدت افتضاح هستند. فیلمی که به‌طور خاص هر پنج دقیقه یک‌بار تشنج را مسخره می‌کند، فیلم‌های بسیار بهتری وجود دارند که می‌توانید وقت‌تان را صرف تماشای آن‌ها کنید.