جهنده

دیوید (هایدن کریستنسن) یک جهنده است. در ابتدای فیلم، مشخص نیست که دقیقاً چگونه این اتفاق افتاده است، اما در عمل به این معنی است که او می‌تواند از مکانی به مکان دیگر در سراسر جهان، از ابوالهول تا ساختمان امپایر استیت، جابه‌جا شود. او در نهایت متوجه می‌شود که تنها نیست؛ این یک ابرقدرت ژنتیکی است که در طول قرن‌ها به او اعطا شده است و باعث ایجاد نفرت دیرینه‌ای از سوی گروهی از قلدرها به نام پالادین‌ها شده است که از توانایی‌های جهنده‌ها ناراحت و می‌ترسند. برجسته‌ترین این افراد رولند (سموئل ال. جکسون) است که به شدت در حال شکار دیوید است و مصمم است او و همه دوستان و خانواده‌اش را از جمله میله (اولین بار توسط آناسوفیا راب و سپس توسط ریچل بیلسون) و پدر آزارگرش ویلیام (مایکل روکر) و مادر غایب مری (دایان لین) را بکشد. وظیفه دیوید است که میله را نجات دهد، مادرش را پیدا کند و جایگاه خود را در جهان پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که آیا این فیلم را می‌توان یک داستان «ابرقهرمانانه» در نظر گرفت یا خیر. چه چیزی باعث می‌شود یک شخصیت ابرقهرمان تلقی شود؟ فیلم‌های ابرقهرمانی چه وجه اشتراکی با هم دارند؟ آیا این فیلم هم از آن الگو پیروی می‌کند؟ آیا آن را بیشتر یک فیلم اکشن یا علمی-تخیلی می‌دانید؟ چرا؟

والدین باید بدانند که این فیلم علمی تخیلی اکشن با بازی هیندن کریستنسن از مجموعه جنگ ستارگان، حاوی خشونت‌های فراوانی است که ظاهراً تأثیری بر قربانیان ندارد. فرآیند تلپورت کردن باعث پارگی‌های ناگهانی در فضا و زمان می‌شود و گاهی پرش‌کنندگان را به دیوار یا زمین می‌کوبد. در صحنه‌های مبارزه، بدن‌ها به زمین کوبیده می‌شوند، سقوط می‌کنند و از دیوارها عبور می‌کنند، و همچنین شلیک گلوله و شوک الکتریکی وجود دارد. انفجارها، تعقیب و گریز ماشین و منطقه جنگی در پس‌زمینه نیز به چشم می‌خورد. در یک صحنه، به نظر می‌رسد رابطه جنسی اتفاق افتاده است (پشت برهنه یک زن در تختخواب دیده می‌شود)؛ در صحنه‌ای دیگر، یک زوج پیراهن‌هایشان را درمی‌آورند (سوتین زن به تنش است) و همدیگر را می‌بوسند. الفاظ زشت و ناسزایی مانند لعنتی، آشغال و جهنم در فیلم به کار رفته است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلم داگ لیمان، با اینکه بر اساس رمانی علمی-تخیلی از استیون گولد ساخته شده، حس و حال کتاب‌های کمیک دارد. این فیلم پر است از صحنه‌های اکشن، تعقیب و گریز ماشین، انفجار و تیراندازی - که هیچ‌کدام از نظر بصری جذاب یا اصیل نیستند، علی‌رغم مفهوم ظاهراً منحصربه‌فرد "جهش". بازی کریستنسن به عنوان شخصیت اصلی مبهم است و انگیزه‌های او برای دزدی از بانک‌ها یا کتک زدن قلدرها بسیار تکراری است (به طور خلاصه، او این کار را می‌کند چون می‌تواند). او وقتی که رولند با یک چوب الکتریکی بزرگ که هم شوکر و هم تازر است ظاهر می‌شود، عصبی می‌شود، اما وقتی که جهش‌گر دیگری به نام گریفن (با بازی جیمی بل) وارد می‌شود، از صفحه نمایش محو می‌شود (به صورت استعاره).گریفین باهوش، دانا و کاریزماتیک است و به عنوان یک قهرمان بالقوه از دیوید هیجان‌انگیزتر است، اما بیشتر به عنوان یک منبع اطلاعاتی استفاده می‌شود: او واقعا به معنای واقعی کلمه به معنای جامپر بودن را بررسی کرده و تاریخ را آموخته، مسئولیت‌های اخلاقی را در نظر گرفته و حتی استراتژی مقاومت در برابر پالادین‌ها را کشف کرده است. دیوید کمتر قادر به در نظر گرفتن ظرافت‌ها است، اما همین موضوع او را به یک قهرمان تبدیل می‌کند، حداقل در ذهن خودش. همانطور که او می‌گوید، قبلا آدم معمولی بودم، مثل تو یک احمق. حالا، او به طور قابل توجهی کمتر جالب است، حتی اگر خودش متوجه نباشد.