هی، اون روح منه!

وقتی خانواده اسپنسر رایت (با صدای راسموس هاردیکر) به خانه مرحوم بیلی جو کبرا، خواننده راک نقل مکان می‌کنند (با بازی دارن فورمن)، اسپنسر متعجب می‌شود که با روح بیلی مواجه می‌شود، کسی که فقط او می‌تواند ببیند و بشنود، و این به خاطر گردنبندی است که از بیلی به یادگار دارد. اسپنسر که فیلمساز جوانی است، این خانه جدید در هالیوود دقیقا همان چیزی است که او برای الهام گرفتن و ساخت فیلم‌های زامبی‌اش نیاز دارد، و بیلی مشتاقانه به او کمک می‌کند تا با محیط جدیدش آشنا شود. متاسفانه، این واقعیت که اسپنسر نه ثروتمند است و نه مشهور، او را تا حدودی منزوی در میان همکلاسی‌هایش می‌کند، بنابراین بیلی خودش را موظف می‌داند تا به او در مورد زندگی در میان نخبگان هالیوود آموزش دهد، که اغلب این دو را در طول زمان به دردسر می‌اندازد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه دوستی به شما در غلبه بر سختی‌ها کمک می‌کند. بچه‌ها: آیا در میان همسالان خود احساس تنهایی می‌کنید؟ دوستانتان در مواقع ناراحتی چگونه از شما حمایت می‌کنند؟
• کودکان: قلدری در میان کودکان به چه شکل‌های مختلفی وجود دارد؟ آیا تا به حال شاهد موردی از قلدری بوده‌اید؟ چگونه می‌توانید در مقابل همسالانی که اینگونه رفتار می‌کنند، ایستادگی کنید؟
• چرا موضوعات ماوراءالطبیعه در سرگرمی‌ها رایج هستند؟ آیا فکر می‌کنید شواهدی وجود دارد که امکان وجود ارواح و اجنه را تایید کند؟

وای، اون روح منه! کارتونی فانتزی و عجیب و غریب در مورد دوستی است که بین یک پسر نوجوان و روح یک ستاره پاپ سابق شکل می‌گیرد. شیطنت‌های شخصیت‌ها اغلب آن‌ها را در دردسر قرار می‌دهد، که گاهی به جراحت‌های غیرمحتمل مثل از دست دادن اندام و کشیدگی (در مورد روح) منجر می‌شود. انتظار برخی قلدری بین نوجوانان را داشته باشید، با اینکه گروه محبوب مدرسه همکلاسی‌ها را به روش‌های مختلف آزار می‌دهند. از طرف دیگر، اسپنسر در مقابل فشار برای مطابقت با سبک زندگی پر زرق و برق همسالان خود مقاومت می‌کند و نشان می‌دهد که خانواده و دوستانش را بیشتر از پول و شهرت ارزش می‌نهد.

دِید، اون روح منه! تلاش نمی‌کنه که بیشتر از چیزی که هست باشه: یک کارتون شاد و بی‌خیال درباره دوستی و فانتزی. بیلی بهترین دوست خیالی است، هرجا که می‌ره سرگرمی می‌آفریند و به اسپنسر ثباتی در محیط جدید و نامطمئن‌اش می‌ده. شیطنت‌های اون‌ها عجیب و غریب و اغلب گمراه‌کننده است، اما نیت‌هایشان هرگز مورد سوال قرار نمی‌گیره.نمایش تلویزیونی از نظر مثبت‌ترین جنبه‌اش در نحوه به تصویر کشیدن اسپنسر ۱۴ ساله، که به عنوان یک تازه‌وارد، تا حدی طردشده در میان همکلاسی‌های پرمدعای خود است، که در صحنه هالیوود ریشه دوانده‌اند، می‌درخشد. این واقعیت به نظر نمی‌رسد که او را خیلی ناراحت کند، احتمالا به دلیل حمایت یک خانواده قوی و برادر هم‌پیمانش، بیلی. واقعیت اینکه هر دوی آنها به او قدرت می‌دهند تا در مقابل قلدرهای مدرسه از خود دفاع کند، پیام‌های خوبی در مورد احترام به خود برای کودکان دارد.