جداسازی

در آغاز این مجموعه، زنی در یک اتاق کنفرانس قفل‌شده روی میز بیدار می‌شود و هیچ چیز را درباره خود به یاد نمی‌آورد. بعداً، او یک بلندگوی ارتباط داخلی را پرتاب می‌کند که به سر یک مرد برخورد می‌کند. در واقع خشونت کمی نشان داده می‌شود، اما حس خطر سری را فرامی‌گیرد. اشاره‌های مکرر به این وجود دارد که شخصیت‌ها در نوعی جهنم ساخت دست بشر گرفتار شده‌اند که نمی‌توانند از آن بگریزند. یکی از شخصیت‌ها می‌پرسد که آیا او دامداری است که برای غذا پرورش یافته است. شخصیت‌ها به‌صورت غیررسمی یکدیگر را تهدید می‌کنند؛ برای مثال، «اگر رویم نفس بکشی، حنجره‌ات را درمی‌آورم.» کارگران در «اتاق استراحت» تنبیه می‌شوند، جایی که شکنجه روانی می‌بینند. یکی از شخصیت‌ها توهمات بدیمنی دارد، مثل اینکه چیز سیاه چسبناکی همه‌جا اطرافش را فرا گرفته است. شخصیت‌ها یکدیگر را تهدید به آسیب رساندن و کشتن می‌کنند.