هیولایی

گروهی از افراد پس از انجام حفاری، به مجسمه‌ای باستانی از بودا برمی‌خورند. فرماندار شهر از این فرصت استفاده کرده و تصمیم می‌گیرد نمایشگاهی را برای نمایش مجسمه برگزار کند. آن‌ها بی‌خبر از اینکه این مجسمه یک مجسمه‌ی اهریمنی‌ست، پارچه‌ای را که به روی چشمِ مجسمه بسته‌شده بود برمی‌دارند. پس از مدتی مردم مشاهده می‌کنند که بارانی سیاه‌رنگ بر مزارع باریده و رفتارِ برخی از اهالی نیز شکلی عجیب و وحشیانه به خود گرفته. در واقع دلیلِ این رفتارهای وحشیانه این است که این افراد بی‌خبر از همه‌جا، به چشمانِ مجسمه‌ی اهریمنی نگاه کرده‌اند! در این بین فردی به اسم کی‌هون حاضر می‌شود که باستان‌شناسی نابغه است و پس از مرگ دخترش، از همسرش جُدا شده. کاهنانِ معبد که از حضورِ اهریمن در مجسمه مطلع هستند، از کی‌هون می‌خواهند که آن را پیدا و مهر و موم کند. نمایشگاه برگزار شده و در این بین، عده‌ی زیادی از مردم که به چشمانِ مجسمه نگاه کرده بودند؛ شروع به حمله کردن به یکدیگر می‌کنند. افراد زیادی کشته شده و عده‌ای نیز موفق می‌شوند مخفی شوند. سوجین که الگوشناسی قهّار و همسرِ کی‌هون است نیز در بین افرادی‌ست که مخفی شده‌اند. او با همسرش تماس گرفته و درخواست کمک می‌کند و کی‌هون نیز روانه‌ی شهر و مقر فرمانداری می‌شود. سوجین نیز مانند افراد دیگر دچار حالت جنون شده و به دیگران حمله می‌کند. او که خاطراتِ مرگ دخترش را در ذهنش مرور می‌کند، پس از تماشای لحظاتِ تلخ زندگی، غش می‌کند. در بین مردم محلی نیز دو پسر جوان به نام‌های دوکیونگ و یونگ‌جو که قبلاً دوستانِ صمیمی بوده‌اند؛ مرتب با یکدیگر نزاع دارند. پس از دعواهای فراوان بر سر تصمیم‌گیری‌های عاقلانه و همچنین پس از تلاش‌های فراوانِ مردم برای زنده ماندن، بالاخره کی‌هون به همراه مادرِ دوکیونگ که پلیس است، به مقر فرمانداری می‌رسند. کوهیون در بستنِ چشمِ مجسمه شکست خورده و خود نیز مجنون می‌شود. اما سوجین که حالش خوب شده، با راهنمایی‌های کاهن اعظم، چشمانِ مجسمه را بسته و وِردی را روی پیشانیِ آن می‌نویسد. نهایتاً مجسمه و اهریمنِ آن نابود شده و افرادِ بازمانده، نجات می‌یابند. کی‌هون و سوجین نیز مجدد با یکدیگر آشتی کرده و به اکتشافِ بقایای عجیب در دنیا می‌پردازند.

• برای اینکه سریال را با دیدی متفاوت بررسی کنید، به این سوالات فکر کنید و با دیگران در مورد آن‌ها بحث کنید: - چرا فرماندار و برخی از مردم، افرادِ مشکوک به بیماری را از خود راندند؟ آیا نحوه‌ی برخورد آن‌ها صحیح بود؟ - چه چیزی باعث شده بود که کی‌هون و سوجین از یکدیگر فاصله بگیرند؟ چه چیزی باعث شد مجدد به زندگی با هم برگردند؟ - دلیل اینکه فرماندار به برگزاری نمایشگاه اصرار داشت چه بود؟ چرا آن‌ها بدونِ اجازه، مجسمه را در دید عموم قرار دادند؟ خلاصه: بر منفعت‌طلبیِ برخی مردم هنگام وقوع بحران تمرکز کنید. بحث کنید که رفتار فرماندار و مردمِ اطرافش در این سریال، تا چه حد درست و تا چه حد غلط بود؟

مینی سریال «هیولایی» محصول ۲۰۲۲ کره‌جنوبی و در ژانری ترسناک و ماورایی‌ست. این سریال داستان مجسمه‌ای اهریمنی را روایت می‌کند که هرکس به چشمانش نگاه کند، مجنون شده و به دیگران حمله‌ور می‌شود. بنابراین باتوجه به داستان و ژانرِ سریال، شاهدِ خشونت و ترسِ قابل‌توجهی هستیم. این سریال که فضایی رمزآلود و نسبتاً تاریک دارد، پر است از سکانس‌های خشونت‌آمیز. در قسمت‌های مختلف، زد و خوردهای شدید، خون‌ریزی، پرتاب شدن و … را مشاهده می‌کنیم. این میزان از خشونتِ فیزیکی، به شکلی بی‌پرده و مکرر در سریال به نمایش درآمده. ضمناً علاوه‌بر خشونت فیزیکی، خشونت روانی نیز در قالب توهین و تحقیر و قلدری، در این اثر نمود یافته. باتوجه به این میزان از خشونتِ پرتکرار و واضح، تماشای این سریال برای سنین کم مناسب نیست. نوجوانان نیز اگر روحیه‌ی حساسی دارند، بهتر است از دیدنِ آن خودداری کنند. در کنارِ خشونتِ یادشده، عنصر ترس نیز در این سریال به چشم می‌خورد. موسیقی ترسناک، فضای وهم‌آلود و اضطرابی که شخصیت‌های داستان تجربه می‌کنند؛ می‌تواند موجب ترس و استرس مخاطبِ سریال شود. لازم به ذکر است که در سریال علاوه‌بر مواردی چون مصرف مشروبات الکلی (به شکلی گذرا) و سیگار کشیدن، رفتارهای ناپسندی نیز از برخی شخصیت‌ها سر می‌زند. مثلاً یونگ‌جو شخصیتی‌ست که اهمیتی به دیگران نداده و تنها به منافع خودش فکر می‌کند. او نسبت به دیگران بی‌احترامی کرده و مدام درحال کتک‌کاری و فحاشی‌ست. هرچند سکانس‌هایی از گذشته‌ی او نشان می‌دهد که یونگ‌جو مهربان بوده و سعی می‌کند شاد زندگی کند؛ اما درکل در او تغییر رفتار خاصی دیده نمی‌شود. لازم است مخاطب سریال نسبت به این رفتارها حساس و هشیار باشد. شخصیت‌هایی چون کی‌هون و سوجین نیز در سریال حضور دارند که با حس انسان‌دوستی و کمک به مردم، الگوی مناسبی را برای مخاطب به نمایش می‌گذراند. مخاطب با تمرکز بر این شخصیت‌ها و رفتارهای پسندیده‌ی آن‌ها همچون کمک به هم‌نوعان، می‌تواند نتیجه‌گیری مفیدی را از سریال داشته باشد. خلاصه: این سریال میزان بالایی از خشونت و ترس را داراست که برای کودکان و یا مخاطبین حساس مناسب نیست. ضمناً رفتارهای ناپسندی در برخی شخصیت‌ها وجود دارد که لازم است مخاطبِ سریال نسبت به آن‌ها هشیار باشد.