افراد اجتماعی

در فیلم مستند داستانی «اجتماعی‌ها»، لورا کوسان نویسنده و کارگردان و خواهرش دنیال، نقش سردبیران مجله «تاثیرگذار ملی» را بازی می‌کنند، مجله‌ای که به طنز، شخصیت‌های توییتر و اینستاگرام با تعداد دنبال‌کننده بالا را تبلیغ می‌کند. در این مستند، خبرنگاران بیش از حد جدی، پنجمین سالگرد انتشار مجله را با پنج تاثیرگذار با ده میلیون دنبال‌کننده که قرار است روی جلد مجله باشند، جشن می‌گیرند. دیکسی (دسی دومو) آشپزخانه‌ای برای تست غذا دارد و ویدئوهایی را منتشر می‌کند که شعارش را نشان می‌دهد: «هر چیزی را می‌توان سرخ کرد.» کاپ فات (ساتارکی واینیگولو) به عنوان پادشاه میم شناخته می‌شود، کسی که در دنیای آزاد ارتباطات، کنترل خود را از دست داده است. شخص دیگری سگ‌ها و گربه‌ها را با لباس‌های عجیب و غریب می‌پوشاند. دن سامرز (کولتون رایان) با بیشترین تعداد دنبال‌کننده، به خاطر انتشار ویدئوهای بی‌معنی معروف است، از جمله ویدئویی که در آن تلاش می‌کند از درختی بالا برود و شکست می‌خورد. در اینجا شوخی‌های زیادی با دن می‌شود، چون دچار فروپاشی می‌شود و تهدید می‌کند که عکاسی بزرگ را خراب کند. در اوج ناامیدی، او با «معمار رسانه‌های اجتماعی» (ریچارد کایند) مشورت می‌کند، مردی میانسال تلخ و گوشه‌گیر که از طلاقش شکایت می‌کند و از وجودی کاملا دیجیتال دفاع می‌کند که نیاز به هرگونه تماس فیزیکی انسانی را از بین می‌برد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد عوامل موفقیت یک طنز بحث کنند. آیا فکر می‌کنید «اجتماعی‌ها» نگاهی طنزآمیز و بامزه به رسانه‌های اجتماعی ارائه می‌دهد؟ چرا یا چرا نه؟
• آیا داستان به سمت رویدادی اوج‌گیر پیش می‌رود که توجه مخاطب را حفظ می‌کند؟ اگر نه، چه اتفاقی به جای آن می‌افتد؟
• آیا با تصویرسازی فیلم از تأثیرگذاران رسانه‌های اجتماعی به عنوان افرادی سطحی، خودشیفته و بی‌اطلاع موافقید؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که فیلم «اجتماعی‌ها» طنزی است بر دنیای ستارگان رسانه‌های اجتماعی که در پلتفرم‌هایی مانند توییتر و اینستاگرام فعالیت می‌کنند. یک مجله چاپی اختصاص داده شده به ثبت وقایع و رخدادهای آنها، در یک شماره ویژه، پُر دنبال‌کننده‌ترین‌ها را به نمایش می‌گذارد. فیلمسازان از دیدگاه‌های محدود و خودبزرگ‌بینی این تولیدکنندگان محتوا تمسخر می‌کنند. زبان فیلم شامل کلمات «فحش»، «کثافت» و «احمق» است. یک نویسنده در مورد سکس مجازی به عنوان موج آینده می‌نویسد. کسی دچار فروپاشی می‌شود و از صحنه رسانه‌های اجتماعی ناپدید می‌گردد. یک روانپزشک این ستارگان رسانه‌های اجتماعی و مسائل روانی و عاطفی ناشی از استفاده بیش از حد از رسانه‌های اجتماعی را درمان می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

اگر کمی هوشمندانه‌تر نوشته شده بود، این فیلم مستند-طنز تک‌شوخی می‌توانست به راحتی یک اس‌ان‌ال سه دقیقه‌ای سرگرم‌کننده باشد به جای ۸۶ دقیقه خسته‌کننده‌ای که هست. هدف فیلم «اجتماعی‌ها» ایجاد لحنی طنزآمیز است، اما به آن دست نمی‌یابد، لحنی که در فیلم‌های کریستوفر گست و مستند-طنز نمادین راب راینر با عنوان «این اسپاینال تپ» وجود دارد. با این حال، در این فیلم نه شخصیتی وجود دارد که مخاطب بتواند با آن ارتباط برقرار کند و نه نکته‌ای که در نهایت به آن برسد. به نظر می‌رسد فیلم نادیده می‌گیرد که مصرف‌کنندگان رسانه‌های اجتماعی، خودشان به‌طور معمول خالقان جدی و محتوای ضعیف آن‌ها را مسخره می‌کنند، اغلب با نظراتی تندتر و خودجوش‌تر از بینش‌هایی که در اینجا ارائه می‌شود. اگرچه فیلم به‌خوبی کنار هم قرار نگرفته است، اما اولین تجربه کارگردانی کوسان همچنان قابل تحسین است، به‌ویژه با توجه به اینکه در روزگار کنونی ساختن یک فیلم تا چه حد دشوار است.